امیرالمومنین علی علیه السلام:

خداوندا! كوههاي ما از بي آبي شكاف خورده، و زمين ما غبارآلود و دامهاي ما در آغلهاي خود سرگردانند و چون زن بچه مرده فرياد مي كشند و از رفت و آمد بي حاصل به سوي چراگاهها و آبشخورها، خسته شده اند،

بار خدايا! بر ناله گوسفندان و فرياد و آه شتران ماده رحمت آور، خدايا به سرگرداني آنها در راهها و ناله هاشان در خوابگاهها رحمت آور.

بار خدايا! هنگامي به سوي تو بيرون آمديم كه خشكسالي پياپي هجوم آورده و ابرهاي پرباران از ما پشت كرده و خشك و نامهربان بدون بارش قطره اي باران گذشتند
خدايا! تو اميد هر بيچاره و حل كننده مشكلات هر طلب كننده مي باشي، خدايا تو را مي خوانيم، در اين هنگام كه همه نااميد شدند و ابر رحمت بر ما نمي بارد و حيوانات ما نابود گرديدند، ما را به كردار ما عذاب نكني و به گناهان ما كيفر ندهي.

خدايا! رحمت خود را با ابر پرباران و بهار پرآب و گياهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما، باراني درشت قطره بر ما فرو فرست كه مردگان را زنده و آنچه از دست ما رفته به ما باز گرداند.

صفحات: 1· 2