شيعه مدعی است فاطمه زهرا س را مورد اهانت قرار داده، پهلوي او را شكستند و خواستند خانه اش را آتش بزنند، سؤال اين است، علي که به ادعاي شیعیان، شجاع ترين فرد عرب بود چرا از همسرش دفاع نکرد؟!

پاسخ:
1. اميرمؤمنان عليه السلام در تمام دوران زندگي‌اش، مطيع محض فرمان‌هاى الهى بوده و آن‌چه او را به واكنش وا مى‌داشت، فقط و فقط اوامر الهى بود و هرگز به خاطر تعصب، غضب و منافع شخصى از خود واكنش نشان نمى‌داد.

2. امام علی (علیه السلام) در جریان هجوم به خانه اش ابتدا با مهاجمان برخورد شدید نمود اما با تبعیت از همین اصل بود كه دست به شمشير نبرد. سليم بن قيس هلالى در کتابش برخورد با یکی از مهاجمان را نقل کرده و اشاره می کند که حضرت او را به شدت كشيد و بر زمين زد و بر بينى و گردنش كوبيد و خواست او را بكشد؛ ولى به ياد سخن پيامبر صلى الله عليه وآله و وصيتى كه به او كرده بود.
افتاد و فرمود: قسم به آنكه محمّد را به پيامبرى مبعوث نمود، اگر مقدرّات الهى و عهدى كه پيامبر با من بسته است، نبود، مىدانستى كه تو نمىتوانى به خانه من داخل شوى.

3.کار امیرالمومنین (علیه السلام)هنگام هجوم به خانه اش شبیه به کار رسول خدا ص هنگام شکنجه عمار و پدر و مادرش در مکه بود که این صحنه ها را از نزدیک می دید، اما کاری نمی کرد و خاندان یاسر را به صبر دعوت می کردو می فرمود: «اى خاندان ياسر! صبور باشيد كه وعده‌گاه شما بهشت است.» در حالی که غیورترین و شجاع ترین فرد عالم بود.

4. دفاع از ناموس مساله ای فطری است اما دشمن قصد داشت تا با تعرض به حریم خانه امام علی ع او را به واکنشی وادارد که آنها را به هدف شوم می رساند و در این صورت علاوه بر خونریزی بین مسلمانان زمینه تبلیغات سوء بر علیه حضرت از جمله اتهام قتل حضرت زهرا س فراهم می شد چنانکه معاویه پس از کشتن عمار، با تبلیغات سوء امام علی ع را به دلیل آوردن همراهی عمار با حضرت در جنگ، مسئول کشته شدن او دانست.

خصائص الأئمة (عليهم السلام)، ص73.
كتاب سليم بن قيس الهلالي، ص568.
الإصابة في تمييز الصحابة، ج 7، ص 712.

بزرگی می فرمـود:هرگاه به امامی سلام
دهيم خود آن امـام جواب سلاممان را
ميدهـد ولـی اگـر کسی بگويـد السـلام
عليکِ يا فاطمه الزهرا، همه‌ی امامان
جواب ميدهند.

السَلامُ عَلَیکٍ يا فاطِمَةُ الزَّهْراَّءُ، يا بِنْتَ
مُحَمَّدٍ، يا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُول ، يا سَيِّدَتَنا
وَمَــوْلاتَنـــا ، اِنّا تَوَجَّهْنــا وَاسْتَشْفَعْنـــا
وَتَوَسَّلْنا بـِكِ اِلَى اللّه ، و َقَدَّمْنــاكــِ بَيْنَ
يَدَىْ‌ حـاجــاتِنــا ، يــا وَجيــهَةً‌ عِنْدَاللَهِ
اِشْفَعى لَنا عِنْدَاللَهِ

آیت الله بهجت ره:
حضرت زهرا سلام الله علیها با وصیت عجیب خود،در تاریخ پیروز شد…

حضرت رسول (ص) به فاطمه(س) فرمود: «اى فاطمه خداوند براى تو اسمى از اسامى خود را مشتق كرد، و او «فاطر» است و تو «فاطمه» هستى»

همچنین پيامبر بزرگوار اسلام فرمود: «از آن جهت دخترم، «فاطمه» ناميده شد كه خداوند دوستداران او را از آتش به دور نگه داشته است».
امام على(ع) فرمود: «از آن جهت «فاطمه»، «فاطمه» ناميده شد كه خداوند دوستداران او را از آتش جهنم به دور نگه داشته است».

امام علی (ع) فرمود:«میدانی چرا فاطمه، فاطمه ناميده شده است؟» 

عرض كردم: «برای اینکه تفاوتى باشد بين نام او و ديگر اسامى». 

حضرت فرمود: «از آن جهت به اين اسم ناميده شده، كه خداوند تبارك و تعالى پيش از آفرينش موجودات به آنها علم داشت و مى دانست كه حضرت رسول (ص) در بين قبائل مختلف ازدواج خواهد كرد و آنان در وراثت اين مقام طمع خواهند كرد، لذا بعد از آنكه فاطمه متولد شد او را بخاطر فرزندانى كه از او متولد مى شوند فاطمه ناميد و اين منصب را در بين آنان قرار داد و با اين برنامه آنان را از آن چه كه در آن طمع كرده بودند محروم ساخت و بدين جهت فاطمه را فاطمه ناميد كه طمع آنان را از وراثت در اين امر قطع كند»

بحارالانوار، ج43، ص15.

رهبرفرزانه انقلاب:

باید کاری کنیم که بچه‌ها دست مادر را حتما ببوسند؛ اسلام دنبال این است.

 خجسته میلاد حضرت زهرا (سلام الله علیها) و روز مادر مبارک

هنگام ازدواج حضرت فاطمه علیها السلام، مقدار مهریه که تعدادی درهم بود، معیّن شد و آن بانو از مبلغ مورد نظر آگاهی یافت، خطاب به پیامبر صلّی الله علیه وآله عرض كرد:

ای رسول خدا! دختران مردم با درهم‌ها ازدواج میكنند، پس چه فرقی بین من و آنها خواهد بود؟

تقاضا دارم مهریه مرا باز گردانی و از خداوند درخواست نمایی كه مهریه مرا شفاعتِ گنهكاران امّت شما قرار دهد.

در آن لحظه، جناب جبرئیل نازل شد، در حالی كه پارچه ای از حریر در دست داشت و روی آن نوشته شده بود:
خداوند مهریه فاطمه زهرا علیها السلام را شفاعت از گناهكاران امّت پدرش قرار داد.

پس هنگامی كه حضرت فاطمه علیها السلام به حال احتضار رسید، وصیت كرد كه آن پارچه را روی سینه و زیر كفنش قرار دهند و فرمود:

آن گاه كه در روز قیامت محشور شوم، این نوشته را با دستانم بلند كرده، در مورد گنهكارانِ امّت پدرم شفاعت خواهم کرد.

عوالم العلوم، ج 11، ص 462

 استادقرائتی:

در قنوت فقط به فکر خود و حاجات خود نباشیم. حضرت زهرا(س) مى‏‌فرمود: «الْجار ثُمَّ الدَّار» ابتدا به فکر همسایه‏‌ات باش آنگاه خانواده خود.
زیرا خداوند وعده فرموده است کسى که براى دیگران دعا کند خداوند حاجات خود او را هم برآورده مى‏‌سازد.
 مگر نه این است که درباره‌ او و شوهر و فرزندانش نازل شد: «وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» (حشر/9) ما هم باید چنین باشیم. با وجود گرسنگی خود و فرزندانشان هر آنچه داشتند، ایثار کردند. نه یک روز، نه دو روز؛ سه روز!
 در عبادت خدا همین بس که آن‌قدر در محراب عبادت ‌ایستاد که پاهایش ورم ‌کرد: «حتّی تورّم قدماها»
 اگر نتوان به مقام فاطمه زهرا(س) رسید، ولى به مقام دختر کنیز او فضه که مى‏‌توان رسید، در تاریخ مى‏‌خوانیم: این بانوى گرامى بیست سال تمام گفت‌وگوهایش را در قالب آیات قرآن بیان مى‏‌کرد.
حضرت زهرا(س) در خطبه معروف خود فرمود: فلسفه و دلیل نماز پاک شدن روح از تکبر است. در نماز بلندترین نقطه بدن که پیشانى است، روزى سى‌وچهار بار بر زمین ساییده مى‏‌شود تا در انسان تکبّرى باقى نماند.

آشکار شدن جایگاه و منزلت فاطمه (س) در قیامت

مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ الثَّقَفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ‏ لِفَاطِمَةَ علیها السلام وَقْفَةٌ عَلَى بَابِ جَهَنَّمَ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ كُتِبَ بَيْنَ عَيْنَيْ كُلِّ رَجُلٍ مُؤْمِنٌ أَوْ كَافِرٌ فَيُؤْمَرُ بِمُحِبٍّ قَدْ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ إِلَى النَّارِ

فَتَقْرَأُ فَاطِمَةُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُحِبّاً فَتَقُولُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلَّانِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ النَّارِ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ‏ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ
فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلَّاكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ وَ وَعْدِيَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَا أُخْلِفُ الْمِيعَادَ وَ إِنَّمَا أَمَرْتُ بِعَبْدِي هَذَا إِلَى النَّارِ لِتَشْفَعِي فِيهِ فَأُشَفِّعَكِ وَ لِيَتَبَيَّنَ لِمَلَائِكَتِي وَ أَنْبِيَائِي وَ رُسُلِي وَ أَهْلِ الْمَوْقِفِ مَوْقِفُكِ مِنِّي وَ مَكَانَتُكِ عِنْدِي فَمَنْ قَرَأْتِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مُؤْمِناً فَخُذِي بِيَدِهِ وَ أَدْخِلِيهِ الْجَنَّة

محمّد بن مسلم ثقفى گفت: از حضرت امام باقر علیه السلام شنيدم كه فرمود:

برای فاطمه (سلام الله علیها) توقفی است بر دربِ جهنم. چون قیامت به پا گردد، بين دو چشمِ هر کس نوشته می شود مؤمن است يا كافر. [در آن هنگام] در موردِ شخصی که دوستدار و محب [اهل بیت (ع)] است و گناه زیادی دارد امر می شود که وى را به سوی آتش ببرند.
فاطمه (سلام الله علیها) بين دو ديدگانش را می خواند كه محب است. پس به درگاه پروردگار عرضه می دارد: ای پروردگار و مولای من! مرا فاطمه نام نهادى و به خاطر من، هر کس را که مرا و ذریه ام را دوست بدارد از آتش جدا کردی، و وعده ی تو حق است و در وعده ات تخلف نمی کنی.

پس خداوند عزّ و جلّ می فرماید:
راست گفتی ای فاطمه، من نام تو را فاطمه نامیدم و به خاطر تو هر کس که تو و ذریه ات را دوست بدارد و ولای شما را داشته باشد از آتش جدا کردم. و وعده ی من حق است و در آن تخلف نمی کنم.
و این بنده ام را به سوی آتش امر نکردم مگر برای اینکه تو درباره ی او شفاعت کنی و من شفاعت تو را بپذیرم، تا برای ملائکه ام و رسولان و انبیائم و اهلِ محشر، مقام و جایگاهِ تو در نزد من آشکار شود. پس بین دیدگانِ هر کس را خواندی که مومن است، دستش را بگير و به بهشت داخل نما.

 منبع :
علل الشرائع، ج‏ ۱ ص ۱۷۹
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۴۳ ص ۱۱۴

خدا در قرآن می‌فرماید:

«الله نور السّماوات و الارض، مثل نوره کمشکوة فیها مصباح، المصباح فی زجاجة، الزجاجة کانّها کوکب درّی…(سوره نور آیه 35)

 خدا نور آسمان‌ها و زمین است. وصف نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی پرفروغ باشد. آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفّاف و درخشنده، همچون اختری فروزان … .

«حافظ ابن مغازلی شافعی» در کتاب مناقب از «علی بن جعفر» آورده است که گفت:

من از حضرت کاظم علیه السلام در مورد تفسیر آیه شریفه پرسیدم که؛«کمشکوة فیها مصباح» چه پیام و مفهومی دارد؟

آن حضرت فرمود: منظور از واژه «مشکوة» دخت پیامبر، «فاطمه» است و واژه «مصباح» دو نور  دیده‌اش حسن و حسین هستند.

آنگاه از «کانّها کوکب دریّ» پرسیدم که فرمود:

فاطمه در میان زنان گیتی بسان اختری نورافشان است.

سپس از «یکاد زیتها یضیء» پرسیدم که فرمود: او در دانش و بینش چنان است که چیزی نمانده است که همه علوم و دانش‌ها، از او سرچشمه بگیرد.

و نیز از پیامبر آورده‌اند که فرمود: «… و نور ابنتی فاطمة من نور الله…»(2) 

نور دخت گرانمایه‌ام فاطمه از نور خداست.

پی‌نوشت‌ها:

1- سوره 24، آیه 35.

2- بحارالانوار، ج 15، ص10.

منبع:
کتاب فاطمة الزهرا؛ از ولادت تا شهادت، آیة الله فقید سید محمدکاظم قزوینی، ترجمه علی کرمی

آیت الله میرزا محمد علی شاه آبادی (قدس سره)استاد عرفان رهبر فقید انقلاب،خمینی کبیرمی فرماید:

سالک الی الله در صورتی می تواند به جایی برسد که در ضمن سیر(سلوک و حرکت به سوی خدا)، اول مرتبه، اتکاء به خانم حضرت صدیقه علیها السلام داشته باشد
و این محبت خانم حضرت صدیقه علیها السلام است که انسان را به راهی که باید برود هدایت می کند

و اگر نباشد اصلاً سیری(به سوی خدا) وجود نخواهد داشت!!

اگر شب ها توفیق پیدا کردید و بیدار شدید برای شب زنده داری،صلوات حضرت صدیقه علیها السلام را بفرستید و با ایشان مأنوس شوید.
در نوافل شب به مقام شامخ حضرت زهرا علیها السلام توجه کنید و بدانید که استمداد گرفتن از ایشان موجب قرب و ترقی معنوی می شودو خداشناسی انسان را زیاد می کند.

کتاب آسمانی،منقول از آیت الله نصرالله شاه آبادی

 فاطمۀ زهرا (س) به فرزندی در مورد مادرش چنین سفارش کرد: “در خدمت مادر باش زیرا بهشت زیر پای مادران است". (عوالم العلوم ج‏11/ ص 910)

 این سفارش یادآور حدیث معروف رسول خدا (ص) است که فرمود: “بهشت زیر پای مادران است". (مستدرك الوسائل / ج‏15 / ص180)

 و فرمود: “زیر پای مادران باغی از باغهای بهشت است". (مستدرك الوسائل / ج‏15 / ص 181)

 حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران می فرماید:

“این که میگویند بهشت زیر پای مادران است یعنی باید این قدر جلوی پای مادر صورت به خاک بمالی تا خدا تو را به بهشت ببرد".

مهر و قهر، سبحانی نیا و عسکری ،ص160

یکی از ویژگی های منحصر به فرد ام ابیها ، حضرت زهرا سلام الله علیها، مهریهء اختصاصی آن حضرت است.

 قرمانی از علمای اهل سنت پیرامون این قضیه می نویسد:

 «[حضرت] فاطمه [سلام الله علیها] چون شنید که پدرش او را به ازدواج در آورده است و درهم هائی را مهر او قرار داده است، به پدر خویش عرضه داشت:
ای رسول خدا دخترهای مردمان ازدواج می‌کنند [مهریه آنان] درهم است، پس چه فرقی است میان من و آنها؟ درخواست می‌کنم از شما که آنها یعنی درهم ها را برگردانید و از خدا بخواهید که شفاعت گناهکاران امت تو را مهر من قرار دهد.
پس جبرئیل نازل شد و با او کاغذی از جنس حریر بود که در آن نوشته شده بود که خدا مهر فاطمه زهراء را شفاعت گناهکاران از امت محمد صلی الله علیه و [آله] سلم قرار داده است
پس چون [حضرت] فاطمه [سلام الله علیها] محتضر شد ، وصیت کرد که آن کاغذ را در زیر کفن ، روی سینه او قرار دهند روی سینه او گذارده شد و [حضرت] فاطمه [سلام الله علیها] گفت : چون روز قیامت محشور شوم آن کاغذ را به دست خود برمی‌دارم و گناهکاران امت پدرم را شفاعت می‌کنم.»

اخبار الدول ج ۱ ص ۲۵۷ - ۲۵۸

روزى حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها از پدر خود، رسول خدا صلّلى اللّه عليه و آله تقاضاى يك انگشتر نمود؟
پيامبر اسلام به دخترش فرمود: آيا مى خواهى تو را به چيزى كه از انگشتر بهتر است ، راهنمائى كنم ؟

هر موقع كه نماز شب را خواندى ، خواسته خود را از خداوند در خواست نما كه برآورده خواهد شد.
پس چون حضرت زهراء سلام اللّه عليها حاجت خود را از خداوند متعال طلب كرد، ندائى شنيد:
اى فاطمه ! آنچه مى خواستى برآورده شد و هم اكنون زير سجّاده جانماز مى باشد.

حضرت زهراء سلام اللّه عليها، سجّاده را بلند نمود و انگشترى از ياقوت زير آن بود؛ برداشت و بسيار خوشحال گشت و خوابيد. در خواب ديد كه وارد بهشت شده است و سه ساختمان قصر زيبا، حضرت را جلب توجّه كرد؛ لذا سؤ ال نمود كه اين قصرها براى كيست ؟

پاسخ شنيد: براى فاطمه ، دختر محمّد صلّلى اللّه عليه و آله مى باشد، حضرت داخل يكى از آن قصرها شد كه بسيار مجهّز و زيبا بود، در اين ، بين چشمش به تختى افتاد كه سه پايه داشت ، سؤ ال نمود: چرا اين تخت سه پايه دارد؟
گفته شد: چون صاحبش از خداوند انگشترى خواست ؛ پس يكى از پايه هاى اين تخت براى او انگشترى ساخته شد.
چون صبح شد، حضور پدرش رسول خدا آمد و جريان خوابش را بيان نمود، حضرت رسول صلّلى اللّه عليه و آله فرمود: فاطمه جان ! دنيا براى شما و پيروان شما آفريده نشده است ؛ بلكه آخرت براى شماها خواهد بود و بهشت وعده گاه ما و شما مى باشد.

و سپس افزود: اين دنيا ارزشى ندارد، بى وفا و از بين رفتنى است و غرورآور و فريبنده خواهد بود.
هنگامى كه حضرت زهراء سلام اللّه عليها به منزل خويش آمد، آن انگشتر را زير جانمازش نهاد و از آن منصرف گرديد.
و چون شب فرا رسيد خوابيد، در خواب ديد كه وارد بهشت شده است و همين كه عبورش در آن قصر به همان تخت افتاد، ديد كه بر چهار پايه استوار گشته است ، وقتى علّت را جويا شد.

گفتند: صاحبش انگشتر را برگردانيد و تخت به همان حالت اوّليّه خود چهار پايه بازگشت.

بحارالا نوار، ج 43، ص 47

آیا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بعد از ظهور رجعت میکنند؟

ازجمله امورى كه از ضروریات مذهب شیعه و مختصات آنست، اعتقاد به رجعت می‏باشد و آن برگشتن جمعى از نیكانِ محض و بدانِ محض در دنیا پیش از قیامت كبرى است، و اكثر علماى امامیه مانند شیخ صدوق و شیخ مفید و سید مرتضى و شیخ طبرسى و سید بن طاووس و علامه مجلسى رحمة ‏اللّه علیهم و غیر ایشان از بزرگان آنها بر حق بودن رجعت، نظر داده‎اند و بسیارى از محدثین (راویان) شیعه در این باره كتاب‎هاى جداگانه ‏اى نوشته‏ اند.

یکی از فضائل ممتاز حضرت زهرا علیهاالسلام، رجعت است. که با ائمه اطهار بار دیگر برمی‏گردد و از خداوند نسبت به ظالمین دادخواهى میكند. چنانچه در روایت مفصلی از مفضل بن عمر از حضرت صادق علیه‏السلام روایت شده است.
 
 بحارالانوار، ج۵۳ ، ص۱۴۳

سَروَر و سالارِ عالم، اُمّ اولادِ محمّد
همصدا و حامیِ عدل علی، دادِ محمّد

همسرِ والایِ مولایِ ولی اللّهِ اعلی
او علی را همدم و همره در امدادِ محمّد

حاصلِ عمرِ رسولِ اکرم و عمرِ علی و
ماه و سال و حال و مهر و دی و مردادِ محمّد

اُمّ الاسما، عالِمه، روح الرّسول، اُمّ العلومی
کلّ عالم آمده در گِرد اعدادِ محمّد

طاهره، حُرّه، طهورا، راکعه، اُمّ الائمه
ای ره آوردِ دعا و حمد و اورادِ محمّد

سوره ی اسراء و رعدی، روم و طور و مُلک و اعلی
مائده، طاها و عصری، هود و والعادِ محمّد

هم رسول و هم مَلَک حوراء را کرده عروس و
هم علی را حیّ داور کرده دامادِ محمّد

صد سلام ای مُهرِ سِرُّ اللّه در آلِ محمّد
صد درود ای روح صلّی اللّه در صادِ محمّد

کودک و مِسمارِ در، آهِ علی و همسرِ او…..
وعده ی ما مکّه و مهدی و مِرصادِ محمّد

سروده ی سارا پارساخو

 سیدة نساءالعالمین :

فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ(1)

شأن نزول این آیه چنین است که: مسیحیان نجران که عیسى را فرزند خدا مى‏ دانستند و تولّد فرزند را بدون پدر باور نمى‏کردند، به سخنان پیامبر«ص» دربارۀ تولّد حضرت عیسى«ع»ایراد مى‏ گرفتند. پس از لجاجت آنها دستور مباهله نازل شد.

پیامبر«ص» فرمود: طرفین دست به سوى آسمان بلند کنیم و از خدا بخواهیم حق را پیروز و باطل را ریشه کن کند. پس از قرار مباهله، اسقف نجران به نمایندگانش رو کرد و گفت: اگر دیدید محمد تنها با فرزندان و اهل‌بیت خود آمد، مباهله نکنید.
همین طور هم شد و روز موعود آنها پیامبر«ص» را به همراه فاطمه، على، حسن و حسین«ع»دیدند.

ادامه »

1- استفاده از امكان سوگواری بر پیامبر(ص)
در كتب تاریخی نقل شده كه زهرا (سلام الله علیها) پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بسیار گریه می‌كرد، تا جایی كه یكی از بكائین تاریخ لقب گرفت سئوالی که در اینجا مطرح است این است که زهرا (سلام الله علیها) كه در سن كودكی در مقابل مصیبت فقدان مادر آن همه صبوری و شكیبایی نشان داده است و از کودکی یاور پدر بزرگوارش در تحمل سختی ها و مصائب بوده است؛ آیا این همه بی تابی و گریه او تنها برای مصیبت رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) شگفت انگیز نیست؟! او که در مقابل مقدرات الهی از همه تسلیم‌تر بود!!
این عزاداری و بی تابی اگر فقط به دلیل ناراحتی شدید از فراق پیامبر باشد با مقام و جایگاه والای فاطمه آنچنان که وجود مقدس پیامبر (ص) بارها بیان فرموده بود تناقض خواهد داشت. فاطمه ای که چنین به عزاداری می پردازد و پس از شکایت مردم نیز صبح تا به شام در خارج از مدینه می گرید؛ براي اين مي گريد كه كاروان بشريت را بر اساس اين سير رو به فنا و زوال مي بيند، مستضعفان را در رنج بيشتر مي يابد و ستمكاران را قوي تر و غالب تر مي بيند و …
سلاح حضرت زهرا سلام الله عليها در اين مبارزه اشك بود و این است كه ولايت ستيزان از گريه هاي ايشان به ستوه مي آمدند و تحمل صداي گريه ايشان را نمي كردند زيرا حضرت با گريه هاي خود به امت اسلامي آگاهی داده و مظلوميت ولايت را بازگو مي كردند.
در شرح زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) آمده است: «موقعى كه پيغمبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم از دنيا رحلت كرد مردم از صغير و كبير براى آن حضرت ضجه و گريه كردند مدت هفت روز بود كه ناله فاطمه اطهر آرام نمي شد و ضجه ‏اش آرام نمي گرفت هر روزى كه مى ‏آمد گريه حضرت زهرا از روز گذشته بيشتر مي شد، موقعى كه روز هشتم فرا رسيد فاطمه اطهر كليه غم و اندوه درونى خود را ظاهر كرد و به علت كم صبرى خارج شد و فرياد كشيد، گويا: با دهان مبارك پيامبر اسلام سخن مي گويد.
در همين موقع بود كه زنان مدينه دويدند، كودكان از جايگاه خود خارج شدند، صداى مردم به گريه و ضجه بلند شد، مردم از هر طرف آمدند، چراغها را خاموش كردند كه صورت زنان پيدا نباشد، زنان خيال مي كردند كه پيغمبر معظم اسلام صلى اللَّه عليه و آله و سلم سر از قبر بيرون آورده! مردم به علت آن منظره دلخراش دچار دهشت و حيرت شده بودند. حضرت زهراى اطهر براى پدر بزرگوارش ناله و ندبه مي كرد و مي فرمود:
«وا ابتاه! وا صفياه! وا محمداه! وا ابا القاسماه! وا ربيع الارامل و اليتامى! من للقبلة و المصلى؟ و من لابنتك الوالهة و الثكلى!»
سپس در حالى كه دامن لباسش به زمين كشيده مي شد متوجه قبر پدر بزرگوارش گرديد. او از شدت عبرت و اشك چيزى را نمي ديد و همچنان مى ‏آمد تا نزديك قبر پدر بزرگوارش رسيد. وقتى متوجه حجره شد و چشمش به محلى كه در آنجا اذان گفته مي شد افتاد پاهايش از رفتار ماند، ناله و گريه وى همچنان ادامه داشت تا اينكه غش كرد. آنگاه زنان دويدند و آب بر بدن و سينه و پهلوهاى او پاشيدند تا بهوش آمد موقعى كه به هوش آمد برخاست و فرمود:
قدرت و قوت من برطرف شد، طاقتم تمام شد، دشمن من مرا شماتت و سرزنش كرد، غم و اندوه مرا مي كشد، پدر جان! من سرگردان و تنها و حيران مانده ‏ام، صوت و صداى من ساكت شد، پشت من خم و زندگى من ناگوار و روزگارم تيره و تار گرديد.
حقا آن قلبى كه در عزاء و مصيبت تو صبور باشد بسيار شكيبا و پر طاقت خواهد بود. آنگاه فرمود: پدر جان! بعد از رفتن تو نورهاى دنيا منقطع شد، دنيا آن تر و تازگى را كه بوسيله تو داشت از دست داد و روزگار دنيا تيره و تار گرديد.
تاريكى‏ هاى دنيا تر و خشك آن را فرا گرفت. پدر جان! من تا آن وقتى كه تو را ملاقات نمايم تأسف مي خورم.
پدر جان! از موقع مفارقت تو چشم من بخواب نرفته.
پدر جان! كيست كه بداد بيوه زنان و بى‏نوايان برسد، كيست كه تا روز قيامت بداد امت تو برسد.
پدر جان! ما بعد از تو ضعيف و ناتوان شديم.
پدر جان! مردم از ما رو گردان شده‏ اند، در صورتى كه ما بوسيله تو در ميان مردم معظم و بزرگ بشمار مي رفتيم. كدام اشك است كه در فراق تو فرو نريزد! كدام غم و اندوه است كه بعد از تو براى مصيبت تو دائمى نباشد! كدام پلك چشم است كه بعد از تو بخواب رود! در صورتى كه تو بهار دين و نور پيامبران بودى، چگونه است كه كوهها خراب نشدند و درياها فرو نرفتند و زمين طعمه زلزله نگرديد؟

ادامه »