خدا در قرآن می‌فرماید:

«الله نور السّماوات و الارض، مثل نوره کمشکوة فیها مصباح، المصباح فی زجاجة، الزجاجة کانّها کوکب درّی…(سوره نور آیه 35)

 خدا نور آسمان‌ها و زمین است. وصف نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی پرفروغ باشد. آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفّاف و درخشنده، همچون اختری فروزان … .

«حافظ ابن مغازلی شافعی» در کتاب مناقب از «علی بن جعفر» آورده است که گفت:

من از حضرت کاظم علیه السلام در مورد تفسیر آیه شریفه پرسیدم که؛«کمشکوة فیها مصباح» چه پیام و مفهومی دارد؟

آن حضرت فرمود: منظور از واژه «مشکوة» دخت پیامبر، «فاطمه» است و واژه «مصباح» دو نور  دیده‌اش حسن و حسین هستند.

آنگاه از «کانّها کوکب دریّ» پرسیدم که فرمود:

فاطمه در میان زنان گیتی بسان اختری نورافشان است.

سپس از «یکاد زیتها یضیء» پرسیدم که فرمود: او در دانش و بینش چنان است که چیزی نمانده است که همه علوم و دانش‌ها، از او سرچشمه بگیرد.

و نیز از پیامبر آورده‌اند که فرمود: «… و نور ابنتی فاطمة من نور الله…»(2) 

نور دخت گرانمایه‌ام فاطمه از نور خداست.

پی‌نوشت‌ها:

1- سوره 24، آیه 35.

2- بحارالانوار، ج 15، ص10.

منبع:
کتاب فاطمة الزهرا؛ از ولادت تا شهادت، آیة الله فقید سید محمدکاظم قزوینی، ترجمه علی کرمی