جهـت قبلـه بـرای کسـی که بـه صـورت خوابیده نماز مـی خواند
بـا توجـه بـه توانایی فرد، بـه بترتیب زیر اسـت:

۱– اگر توانایی داشت به پهلوی راست بخواند و جلوی بدن او رو به قبله باشد.

۲– اگـر توانایـی خوابیـدن بـه پهلـوی راسـت را نداشـت، بـه پهلـوی چپ بخواند . و جلـوی بـدن او رو قبلـه باشـد.

۳– اگـر توانایـی خوابیـدن بـه پهلـوی چـپ را هـم نداشـت، بـه پشـت بخوابـد و کـف پـای او رو بـه قبلـه باشـد.

۴–اگـر توانایـی خوابیـدن بـه پشـت را هـم نداشـت بـه روی «شـکم» بخوابـد و بـه گونـهای بخوابـد کـه پاهایـش رو بـه قبلـه باشـد

توضیح المسائل مراجع- مسئله 779

بزازها وقتی می­خواهند بدانند پارچه­ای زدگی و پوسیدگی دارد یا نه، برابر نور چراغ می­گیرند.

ما هم اگر بخواهیم بدانیم اخلاق و رفتارمان مشکلی دارد یا نه بایستی با اخلاق نورانی پیامبر(ص) مقایسه کنیم.

یکی از زیبایی­های اخلاق آن نازنین این بود که رحمه للعالمین بود. یعنی نسبت به همه چیز رحمت و رأفت داشت و عشق می­ورزید؛

حتی نسبت به سنگ و چوب. از این رو به کوه اُحد اشاره می­کرد و می­فرمود:
هذا الجَبَل یُحِبُّنا و نُحِبُّه
ما به این کوه عشق می­ورزیم و این کوه نیز عاشق ماست؛ و راستی کسی که به کوه و سنگ عشق می­ورزد می­تواند از عشق آدمیان تهی باشد؟

کتاب سلوک باران – حجت الاسلام محمد رضا رنجبر

 سلطان ملک شاه سلجوقی، بر فقیهی گوشه نشین و عارفی عزلت گزین وارد شد. حکیم سرگرم مطالعه بود و سر برنداشت و به ملک شاه تواضع نکرد.

 بدانسان که سلطان به خشم اندر شد و به او گفت: آیا تو نمی دانی من کیستم؟ من آن سلطان مقتدری ام که فلان گردن کش را به خواری کشتم و فلان یاغی را به غل و زنجیر کشیدم و کشوری را به تصرف در آوردم.

 حکیم خندید و گفت: من نیرومندتر از تو هستم، زیرا من کسی را کشتم که تو اسیر چنگال بی رحم او هستی. شاه با حیرت پرسید: او کیست؟

 حکیم به نرمی پاسخ داد: آن نفس است؛ من نفس اماره خود را کشته ام ولی تو هنوز اسیر نفس اماره خودی. اگر اسیر او نبودی، از من نمی خواستی که پیش پای تو به خاک افتم و عبادت خدا بشکنم و ستایش کسی را کنم که چون من انسان است .

 ملک شاه از شنیدن این سخن شرمنده شد و عذر خطای گذشته خود را خواست.

 مجله معارف شماره ۶۴

 الهی!
خواندی تاخیر کردم….
فرمودی،تقصیر کردم….
عمر خود بر باد کردم…
و بر تن خود بیداد کردم….

اگر گوییم ثنای تو گوییم….
اگر جوییم رضای تو جوییم….

الهی!گفتی کریمم،امید بدان تمام است….
تا کرم تو در میان است،نا امیدی حرام است.

خواجه عبدالله انصاری

رهبرانقلاب در دیدار رئیس‌جمهوری آذربایجان: خیر و مصلحت دولت آذربایجان در همراهی با احساسات مذهبی مردم است

حضرت آیت الله خامنه‌ای عصر امروز (یکشنبه) در دیدار آقای الهام علی‌اف رئیس‌جمهوری آذربایجان، مذهب مشترک را مهمترین عامل در احساس قرابت و خویشاوندی جمهوری اسلامی ایران با مردم و مسئولان آذربایجان خواندند و خاطرنشان کردند: سطح همکاریهای اقتصادی در مقایسه با ظرفیتها و امکانات دو کشور بسیار پایین است و حجم تبادلات باید تا ۱۰ برابر میزان کنونی افزایش یابد.

حضرت آیت الله خامنه‌ای، مواضع دولت آذربایجان در قبال جمهوری اسلامی ایران از جمله در قضیه مذاکرات هسته‌ای را بسیار خوب ارزیابی کردند و افزودند: دولت آذربایجان در محافل و مجامع سیاسی همواره در کنار ایران بوده است و این مواضع مثبت، بیش از پیش دو کشور را به یکدیگر نزدیک می‌کند.

ادامه »

بايزيد بسطامي را پرسيدند :

اگر در روز رستاخيز خداوند بگويد چه آورده اي؛

چه خواهي گفت؟
بايزيد فرمود :
وقتي فقيري بر کريمي وارد ميشود ,
به او نميگويند چه آورده اي.

بلکه ميگويند چه ميخواهي
زندگى يک پاداش است ,نه يک مکافات.
فرصتى است کوتاه تا ببالى ,بيابى , بدانى , بينديشى , بفهمى , وزيبا بنگرى ,ودر نهايت در خاطره ها بمانى…

 دین اسلام، شریعت جامع و کامل است. از این رو برای تمام شئون انسان ها و جامعه برنامه دارد، یکی از آن برنامه هایی که بدان تاکید بسیار شده است مساله درختکاری می باشد.

 چنان که از رسول اعظم صلی الله علیه و آله در ضمن حدیثی آمده است که: « درختکاری را در تعلیم دانش، ساختن مسجد، به ارث گذاشتن فرزند صالح و… قرار داده است.» [1]

 همانگونه که دستور بر حفظ درخت آمده است مانند این روایت که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند:«هرکس درخت نیازمند به آب را سیراب کند، گویا انسان مومن تشنه را سیراب کرده است.» [2]

 نهی از قطع درختان هم سفارش شده است رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند: «هرکس بی جهت درختی را قطع کند خدا سرش را در آتش فرو می برد.» [3]

در روایتی دیگر صادق آل محمد صلوات الله علیهم فرمود: « درخت های ثمر دهنده را قطع نکنید، که (اگر چنین کنید) خدا سخت بر شما عذاب می فرستد.» [4]

ادامه »

حضرت آیة الله جوادی آملی در توضیح آیه شریفه فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ (نازعات 14) نکته زیبایی فرمودند:

به تعبير قرآن كريم، يكی از القاب صحنه قيامت ‌«ساهرة‌» است.
“‌ارض ساهرة‌” به آن بيابانها و زمین‌هایی می‌گويند كه در اثر شدت ترس، كسی خوابش نمي‌برد،چون ‌«‌سَهَر» يعنی بيداری.

آنهايي كه پنجاه هزار سال معطل‌اند خوابشان نميبرد؛
مگر غم ميگذارد انسان بخوابد؟!..
مگر انسان متوحش خوابش می‌برد؟!
پنجاه هزار سال ناچار است بيداری بكشد!

اما برای مؤمن واقعی اين پنجاه هزار سال به اندازه يك نماز واجب است.

حضرت فرمود: «و الذي نفس محمّد بيده» اين روز طولانی برای مؤمن كوتاه‌تر از نماز واجب است.
يك نماز چهار ركعتی مگر چقدر وقت مي‌خواهد؟!

آن‌كه حسابش پاك است خدا با او به عنوان سَرِيعُ الحِساب رفتار ميكند.

برگرفته از بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی در خطبه‌های نمازجمعه (8 فروردین 76 از سایت اسراء)

درست است که محبت زوری نمی‌شود، امّا ادب که زوری می‌شود!

گفتیم که شیرینی ارتباط با خدا، با قرار گرفتن عظمت خدا در دل به وجود می آید. و اینکه اولین صفتی از خدا که باید در دل ما بنشیند عظمت خداست. و نماز خوب بناست این کار را بکند.

 نماز در درجۀ اول عشق‌بازی نیست، بلکه رعایت کردن ادب است. اولین قدم در رعایت ادب هم رعایت احکام نماز است؛ به این چند مسأله که مربوط به احکام نماز است، خوب توجه کنید:

 برخی از احکام نماز :
- خندیدن موقع نماز، نماز را باطل می‌کند.
- حرکت‌های اضافی موقع ذکر گفتن، نماز را باطل می‌کند.
- مکروه است سر نماز بدنتان را بخارانید، و کلاً حرکت اضافی سر نماز مکروه است.

 موقع نماز خواندن، از هر کاری که نشانۀ ذره‌ای بی ادبی نسبت پروردگار عالم است، باید اجتناب کنیم. از شیخ رجبعلی خیاط نقل شده که: «دیدم که شیطان بر جایی که انسان در نماز می‌خاراند، بوسه می‌زند.»

 درست است که محبت زوری نمی‌شود، امّا ادب که زوری می‌شود! ادب در نماز، زوری است و احکام دارد. رعایت کردن ادب این‌قدر مهم است که یک بُعد مهم بسیاری از احکام نماز، رعایت ادب است. حتی اگر آدم یک کسی را دوست هم نداشته باشد، امّا در مقابل او ادب را رعایت می‌کند. مراعات ادب که کاری ندارد. نماز مؤدبانه بخوان. آیا نماز مؤدبانه خواندن حال می‌خواهد؟ نه؛ هر کسی می‌تواند مؤدبانه نماز بخواند. آیا عشق به خداوند متعال می‌خواهد؟ نه؛ فقط یک‌ذره معرفت می‌خواهد که الحمدلله همه بیشتر از آن را دارند.

ادامه »

 آیت الله العظمی بهجت رضوان الله علیه :

اگر چشم بصيرت داشتيم، سخن خداى متعال را كه مى‌فرمايد: “و لو أنّ قرءاناً سيّرت به الجبال أو قطّعت به الأرض أو كلّم به الموتى…” و اگر قرآنى بود كه كوه‌ها به واسطه‌ى آن به گردش در مى‌آمد، يا زمين بدان پيموده مى‌شد، يا مردگان بدان به سخن در مى‌آمدند، همين قرآن بود؛قدر مى‌دانستيم؛

ولى ما هم چنان نشسته‌ايم و هواى نفس بر ما غالب گشته كه اين گونه كرامات و معجزات قرآن را مانند دور و تسلسل محال مى‌دانيم!

آقايى را كه بنده ديده بودم ولى نمى‌دانستم صاحب اين كرامت است و بعد از فوتش مطلع شدم، چند آيه را نمى‌دانم به او ياد داده بودند يا خودش مى‌دانست، ترتيب مى‌داد و هر ميوه‌اى را كه مى‌خواست هر چند در غير فصل آن، حاضر مى‌ساخت!
حتى شخصى گفت: ايشان يك بار آلو را در غير فصل آن حاضر ساخت!

بالاترين انعام الهى و كتاب آسمانى و غيبى، همين قرآن است، اما ما چگونه بايد با آن رفتار كنيم تا بتوانيم از آن بهره مند شويم؟!

 در محضر آیت الله العظمی بهجت، ج۱، ص۱۱۲

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به اصحاب فرمود: آیا می دانید مفلس کیست؟

گفتند در بین ما مفلس کسی است که وجه نقد و اثاثیه و دارایی هیچ ندارد، رسول خدا(ص) فرمود :

جز این نیست که مفلس از امت من کسی است که در قیامت با نماز و روزه و زکات و حج که بجا آورده بیاید در حالی که به کسی فحشی داده و سب کرده و مال دیگری را خورده و خون شخصی را هدر داده و دیگری را زده است پس ،

از حسناتش به این و آن داده می شود و چون حسناتش تمام شود و هنوز بدهکار باشد پس، از گناهان بستانکار گرفته می شود و بر او انداخته می گردد .

از روایات فهمیده می شود در قیامت که روز ظهور عدل تام و عام الهی است ،

اگر حیوانی بر انسانی حق داشته باشد مثلا در آب و علوفه اش کوتاهی کرده یا بیش از اندازه او بار کشیده یا بیجا او را زده یا کشته تماما قصاص و تلافی خواهد شد.

داستانهای شگفت،ص۲۲۷

تفکر باید برای انسان عادت بشود. عادت کردن به تفکر یعنی درباره هرکاری که انسان می‌خواهد تصمیم بگیرد، عادت داشته باشد که قبلاً کاملاً روی آن کار، فکر کند.

و این از نظر اخلاقی، نظیر محاسبه النفس است.

و غیر از اینکه در هر کاری انسان باید قبلاً فکر کند، در هر شبانه‌روز ولو چند دقیقه هم شده است، انسان باید به خودش مجال بدهد که درباره خودش فکر کند، و درباره کارهایی که باید در مورد آنها تصمیم بگیرد، بیندیشد.

مجموعه آثار، ج22، ص768

 فصل بهار با آن که بهترین و لطیف ترین فصل است اما به دلیل آن که خلط های حبس شده و راکد ناشی از سرمای زمستان به جریان می افتد بیماری هایی رخ می دهد که برخی از آن ها خطرناک هستند!

 در این فصل کسانی که در زمستان کمتر تحرک داشته و پرخوری کرده اند به سبب افزایش خلط ها بیشتر در معرض خطر هستند.

 بيماري هايی نظیر سکته و درد مفاصل و ام اس و بیماری های سوداوی مانند مالیخولیا و سایر بیماری های روحی و خونریزی بینی زیاد می شود و سرطان ها گسترش می یابند!

ادامه »

 امام صادق فرمودند :

براي قائم ما عليه‌السلام غيبتي است که مدتش بسيار طولاني خواهد بود.

راوي حديث، سدير مي‏گويد :

گفتم : ای فرزند فاطمه علیهما السلام، چرا غيبت او اين قدر طولاني مي‏شود؟

فرمود :
خداي تبارک و تعالي هرگز اجازه نمي‏دهد، جز اينکه سنت‌هاي پيامبران عليهم‌السلام در رابطه با غيبت‌هايشان در مورد او نيز جاري گردد.
اي سدير!
او به ناگزير بايد به مدت مجموع غيبت‌هاي پيامبران عليهم‌السلام در پشت پرده‏ ي غيبت بماند.

بحار الانوار/ ج51/ ص142

ربَّنَآ أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظلِمُونَ* قَالَ اخْسَئُواْ فِیهَا وَلَا تُکلِّمُونِ* إِنَّهُ کانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادَی یقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیرُ الرحِمِینَ* فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیا حَتَّی أَنسَوْکمْ ذِکرِی وَکنتُم مِّنْهُمْ …

[ای ] پروردگار ما! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، و اگر (به بدی) باز گشتیم پس در حقیقت ما ستمکاریم. »* (خدا به آنان) می فرماید: «در آن (دوزخ) گم شوید، و [با من ] سخن مگویید!* [چرا] که دسته ای از بندگان من همواره می گفتند: « [ای ] پروردگار ما! ایمان آوردیم؛ پس ما را بیامرز و بر ما رحم کن؛ در حالی که تو بهترین رحم کنندگانی؛ »* و [لی ] آنان را به ریشخند گرفتید، تا (با این کار) یاد مرا از خاطر شما زدودند؛ و شما همواره به آنان می خندیدید.

نکته ها و اشاره ها 

1- در این آیات بیان شد که دوزخیان تقاضای بازگشت به دنیا را دارند، ولی از این حقیقت غافل اند که سرای آخرت روز حساب و جزاست و بازگشت از آن به دنیا ممکن نیست.
2- تعبیر «اخسَئُوا» (دور شو) معمولًا برای دور کردن سگ به کار می رود و اگر در مورد انسانی گفته شود، به معنای پستی او و مستحق بودن او برای مجازات است؛ یعنی این انسان از سگ هم پست تر است.
خدای متعال در قرآن تنها در همین آیه از این تعبیر تند استفاده کرد و آن را در مورد کسانی که بندگان مؤمن و مناجات پیشه اش را مسخره می کنند به کار برد. این نشان دهندۀاهمیت استهزای مؤمنان در پیشگاه خداست.

ادامه »

آیت الله مجتهدی (ره):

ﻫﺮ ﮐﺲ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ، ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ، ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﺪ.

ﻧﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ «ﻓﻼ‌ﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺸﺎﻣﺪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ.
بهﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻼ‌ﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ».

ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ؟ ﻣﺎ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ.

 ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﻭ(شاید)ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ: «ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮﺩﯼ،و ﻣﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﮐﺮﺩﯾﻢ،

ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺣﻘﯽ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﺯﺩﯼ؟» ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻫﯽ.

 ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻄﻮﺭ ﺑﺪﻫﯿﻢﮐﻪ ﻓﻼ‌ﻧﯽ ﭼﻮﻥ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﺎﻣﺪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺷﺪ.

ﺑﺮﺧﯽ ﺧﻄﻮﺭﺍﺕ ﻗﻠﺒﯽ ﻫﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻮ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﯽ،ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﺖ ﺧﻄﻮﺭ ﺩﺍﺩﯼ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ …

با توجه به زمان خانه تکانی برای پیشگیری از کمردرد نکات زیر را مورد توجه قرار دهید:

1- از بلند کردن اسباب و اثاثیه سنگین منزل پرهیز کنید و به جای آن اجسام را هل دهید یا بکشید، هنگام حمل جسم سنگین آن را نزدیک به بدن‌تان نگه دارید.

2- از بلند کردن جسم سنگین و چرخیدن به طور همزمان خودداری کنید. به جای آن روی پاهایتان بچرخید.

3- موقع بلند کردن یک جسم سنگین از روی زمین یا موقع جابه جا کردن آن، پشت‌تان را صاف نگه دارید و قوز نکنید؛ زانوهای‌تان را خم کنید و برای تحمل وزن آن جسم، به عضلات پای‌تان تکیه کنید. بهتر است اول پاهای‌تان را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید و سپس جسم مورد نظر را بلند کنید

4- وقتی در حال تمیز کردن در و پنجره یا دیوار هستید، برای دسترسی به نقاط دورتر، به جای آن که دست خود را به آن سمت دراز کنید، از صندلی یا نردبان استفاده کنید.

5- اگر به مدت طولانی مشغول کار هستید، مرتب و در فواصل منظم استراحت کنید و به طور متناوب، تغییر وضعیت دهید.

حضرت فاطمه ی زهرا علیها السلام فرمودند :

… أَنَ‏ السَّعِیدَ كُلَّ السَّعِیدِ حَقَّ السَّعِیدِ مَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً فِی حَیَاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ إِنَّ الشَّقِیَّ كُلَّ الشَّقِیِّ حَقَّ الشَّقِیِّ مَنْ أَبْغَضَ عَلِیّاً فِی حَیَاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ.

… همانا خوشبخت واقعی کسی است که حضرت علی علیه السلام را چه در حال زندگیِ آن حضرت و چه بعد از دنیا رفتن ایشان دوست داشته باشد و بدبخت واقعی کسی است که حضرت علی علیه السلام را چه در حال زندگیِ آن حضرت و چه بعد از دنیا رفتن ایشان دشمن بدارد. 

أمالی صدوق رَحِمَهُ الله ؛ ص 249، ح 8.