علی فروشی نکنیم!
روزی حضـرت “علی"(ع) نزد اصحاب خود فرمودند:
من دلم خیلی به حال ابوذر غفاری می سوزد خدا رحمتش کند.
اصحاب پرسیدند چطور ؟
مولا فرمودند:
آن شبی که به دستور خلیفه ماموران جهت بیعت گرفتن از ابوذر برای خلیفه به خانه ی او رفتند چهار کیسه ی اشرفی به ابوذر دادند تا با خلیفه بیعت کند.
ابوذر خشمگین شد و به مامورین فرمود:
شما دو توهین به من کردید;
اول آنکه فکر کردید من علی فروشم و آمدید من را بخرید ،
دوم بی انصاف ها آیا ارزش علی چهار کیسه اشرفی است؟
شما با این چهار کیسه اشرفی می خواهید من “علی” فروش شوم؟
تمام ثروت های دنیا را که جمع کنی با یک تار موی “علی” عوض نمی کنم.
آنها را بیرون کرد و درب را محکم بست.
مولا گریه می کردند و می فرمودند:
به خدایی که جان “علی” در دست اوست قسم آن شبی که ابوذر درب خانه را به روی سربازان خلیفه محکم بست… سه شبانه روز بود که او و خانواده اش هیچ نخـــورده بودند .
مواظب باشیم برای دو لقمه بیشتر؛ در این زمان “علی” فروشی نکنیم…!!!
در آخرالزمان چه کسانی، برادران پیامبر بشمار می روند؟
دینداری در آخرالزمان سخت است…
اما در همین دوره کسانی هستند که مقامشان از برخی از اصحاب پیامبر هم بالاتر است…
پیامبر(ص) روزي در جمعي از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمايان. اصحاب عرض كردند: يا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نيستيم؟ فرمود: نه! شما اصحاب من مي باشيد، برادران من مردمي در آخر الزمان هستند كه به من ايمان مي آورند، با اين كه مرا نديده اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پيش از آن كه از صلب پدران و رحم مادرانشان بيرون بيايند، به من شناسانده است. ثابت ماندن يكي از آنها بر دين خود، از صاف كردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلماني، دشوارتر است. و يا مانند كسي است كه پاره اي از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد. آنها چراغهاي شب تار مي باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تيره و تاري نجات مي دهد.
بحار الأنوار ، علامه مجلسي ، ج 52 ، ص 124
معاشرت نيكو با مردم...
از مصاديق معاشرت نيكو، معاشرت با راستگويان و پرهيزگاران است.
امیرالمومنین (ع) به مالك اشتر چنين فرمودند:
«تا ميتواني با پرهيزگاران و راستگويان بپيوند، و آنان را چنان پرورش ده كه تو را فراوان نستايند، و تو را اعمال زشتي كه انجام نداده اي تشويق نكنند؛ چراكه ستايش بياندازه، خودپسندي ميآورد، و انسان را به سركشي واميدارد.»
نهج البلاغه، نامه 53
امام صادق(ع) دربارة معاشرت با ديگران اينگونه ميفرمايند:
«تا ميتواني با كساني معاشرت كن كه نفعت به آنها ميرسد؛
زيرا گاهي بنده در عبادت كوتاهي ميكند، ولي اخلاقش نيكوست و خدا به سبب حسن خلقش، او را به درجة روزه دار شب زنده دار ميرساند.»
نظام الحکم و الاداره الاسلام ص238
یا مهدی (عج)
یا مهدی (عج)
پشت دیوار بلند زندگی
مانده ایم
چشم انتظار یک خبر
یک انا_المهدي بگو
یابن الحسن
تا فرو ریزدحصار غصه ها
اللھم عجل لولیک الفرج
خاطرات شهدا
یکبار سعید خیلے از بچهها ڪار ڪشید. فرمانده دستہ بود.
شب برایش جشن پتو گرفتند.
حسابے کتکش زدند.
من هم ڪه دیدم نمےتوانم نجاتش دهم، خودم هم زیر پتو رفتم تاشاید کمےڪمتر کتک بخورد!
سعید هم نامردے نڪرد، بہ تلافےآن جشن پتو، نیمساعت قبل از وقت نماز صبح، اذان گفت.
همہ بیدار شدند نماز خواندند!!!
بعد از اذان فرمانده گروهان دید همہ
بچهها خوابند. بیدارشان ڪرد و گفت:
اذان گفتند چرا خوابید؟
گفتند ما نماز خواندیم!!!
گفت الآن اذان گفتند، چطور نماز خواندید؟؟
گفتند سعید شاهدی اذان گفت!
سعید هم گفت من براے
نمازشب اذان گفتم نه نماز صبح!
شهید سعید شاهدے
پیر تو که بود...
از بایزید پرسیدند: پیر تو که بود؟
گفت: پیرزنی. روزی در صحرا رفتم، پیرزنی با انبانی آرد برسید. مرا گفت: این انبان آرد با من برگیر.
من چنان بودم که خود نیز نمی توانستم برد. به شیری اشارت کردم. بیامد. انبان بر پشت او نهادم و پیرزن را گفتم: اگر به شهر روی، گویی که را دیدم؟
گفت: ظالمی رعنا را دیدم.
گفتم: هان چه می گویی پیرزن.
گفت: این شیر مکلف است یا نه؟
گفتم: نه.
گفت: تو آن را که مکلف نیست تکلیف کردی، ظالم نباشی؟
گفتم: باشم.
گفت: با این همه می خواهی که اهل شهر بدانند که این شیر فرمان بر داراست و تو صاحب کراماتی.این، نه رعنایی بود؟
سوال علمی علامه از داناترین زن روزگارخود
مجتهده بانو امین اصفهانی، تنها زن مفسر قرآن در جهان اسلام است. در عظمت روحی و شخصیت علمیاش همین بس که شهید مطهری دربارهاش میگوید: «از بانو مجتهدۀ امین سؤالی کردم و وقتی او شروع به پاسخگویی کرد، دیدم که من باید دست و پای خودم را جمع کنم.»
در یادنامه بانو امین آمده است:
«یک روز مرحوم استاد علامه طباطبایی صاحب تفسیر «المیزان» به اصفهان آمده و با این بانوی اندیشمند دیدار نمود.
فردای همان روز بانو امین به یکی از شاگردان خود گفت: «دیروز این مرد بزرگ و دانشمند با آن مراتب رفیع علمی خویش آمده و از این حقیر راجع به «اِلاّ مَنْ اَتیَ اللّه َ بِقلبٍ سلیم» می پرسید یعنی چه؟ یعنی ایشان که استادند از من که شاگردم می پرسند اِلاّ مَنْ اَتیَ اللّه َ بِقلبٍ سلیم چه مفهومی دارد؟ در صورتی که خودشان مَنْ اَتیَ اللّه َ بقلبٍ سلیم بودند».
یادنامه بانو امین، ص47 و48
توجه به بلند یا آهسته خواندن نماز
سوال:
حکم بی توجهی به بلند یا آهسته خواندن نماز چیست؟
پاسخ:
همه مراجع: اگر نمازگزار در جایی که باید نماز را بلند بخواند، به عمد آهسته بخواند یا در جایی که باید آهسته بخواند، به عمد بلند بخواند،[1] نمازش باطل است
ولی اگر از روی فراموشی یا ندانستن مسأله باشد، نماز صحیح است [2] و اگر در بین خواندن حمد و سوره بفهمد اشتباه کرده، لازم نیست مقدار خوانده شده را دوباره بخواند. [3]
پی نوشت:
[1]. آیت الله سیستانی: بنابر احتیاط واجب.
[2]. آیت الله مکارم: مگر آنکه در یاد گرفتن مساله کوتاهی کرده باشد که بنابر احتیاط واجب اعاده می کند.
[3]. توضیح المسائل ده مرجع، م 995، امام، العروه الوثقی مع تعلیقات، ج1، القرائه، م 22 و 23؛ بهجت، وسیله النجاه، م 709 و استتفتائات، ج2، س 1910 و 1911 و استفتا؛ خامنه ای، اجوبه الاستفتائات، س 458 و 459 و استفتا؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 962؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج1، م 618 و المسائل المنتخبه، م 285 و استفتا؛ صافی، هدایه العباد، ج1، م 767؛ مکارم، استفتائات جدید، ج2، با استفاده از س 250 و 252 و العروه الوثقی مع تعلیقات، ج1، القرائه، م 22 و 23 و استفتا.
برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2.
چگونگی آگاهی فرشتگان ازاسرار دروني انسان
يكي از شاگردان امام صادق(عليهالسلام) از ايشان پرسيد:
در مورد اعمال ما، فرشتگان آنچه مي بينند مي نويسند؛ امّا در مورد خاطرات و نيّتهايي كه فقط از دل گذرانده ايم و هنوز به لباس عمل در نياورده ايم، چگونه عمل ميكنند؟
﴿وَ اِنْ تُبدُوا ما في أنفسكم أو تُخفُوهُ يُحاسبكُمْ بهِ اللّه﴾[1]؛ در قيامت بايد براي اسرار درونياي كه تا به حال پيش كسي باز نگفته ايد، حساب پس بدهيد.
فرشتگان چگونه از اين اسرار دروني آگاه ميشوند؟
حضرت در پاسخ فرمود: آيا بوي باغ و بستان، با بوي كثافت و گنداب يكي است؟
اگر از كنار باغي پر گل و معطر بگذريد، بوي خوبي احساس مي كنيد و چنانچه بوي بد به مشام انسان برسد، مي فهمد كه اينجا كثافت و زباله است، پس از بو ميتوان فهميد كه از كنار باغ مي گذريم يا از كنار چاه.
فرشتگان از بوي خوش قلب مؤمن اسرار، نيّتها و اراده خير، طيّب و طاهر او را مي شناسند و نيز از بوي بد بعضي، از پليدي درون آنها آگاهي مييابند.[2]
اخیار چه کسانی هستند؟
«اخیار» در لغت به معنای نیکان و انسانهای نیک رفتار است.
در فرهنگ مهدوی گروهی از یاران خاصّ حضرت مهدی علیه السلام و از جمله 313 تن هستند که از عراق به آن حضرت میپیوندند و بین رکن و مقام با ایشان بیعت میکنند.
امام باقر علیه السلام در این باره فرمود:
«یُبَایِعُ القائِمَ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ المَقَامِ ثَلاثُمِائَةٍ وَ نَیِّفٌ عِدَّةُ اَهلِ بَدْرٍ فِیهِمُ النُّجَباءُ مِنْ اَهْلِ مِصْرَ وَ الاَبْدالُ مِنْ أَهلِ الشّامِ وَ الاَخْیارُ مِنْ اَهْلِ الْعِراقِ …»
«سیصد و چند نفر به تعداد اهل بدر با قائم بین رکن و مقام بیعت میکنند.
در بین آنان نجبا از اهل مصر، ابدال از اهل شام و اخیار از اهل عراق میباشند …»
(کتاب الغیبة، ص 476، ح 502.)
زنده بودن حرکتی است افقی..
بزرگی میگفت :
زنده بودن حرکتی است افقی،
از گهواره تا گور …
اما زندگی کردن حرکتی است عمودی،
از فرش تا عرش …
زندگی یک تداوم بی نهایت اکنونهاست…
ماموریت ما در زندگی
” بی مشکل زیستن ” نیست ،
” با انگیزه زیستن ” است …
” سلطان دلها ” باش،
اما دل نشکن!
پله بساز،
اما از کسی بالا نرو!
دورت را شلوغ کن،
اما در شلوغیها خودت را گم نکن!
دنیا خیلی کوچیک تر ازحدتصور ماست ،که برنجونیم عزیزانمون رو……
و خیلی کوچیک تر از اونی که محبتها مون توش گم بشه…
عزیز دل من،بنده پاک خدا،،ما نمیدونیم فردا چشم باز میکنیم یانه…
فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام
حسن بن یحیی دهقان نقل می کند :در بغداد نزد قاضی آن شهر که اسمش سماعه بود حضور داشتم .
مردی از بزرگان اهل بغداد بر او وارد شد و گفت : خداوند امر قاضی را اصلاح کند .
من در سال های گذشته به حج مشرف شده بودم و در بازگشت عبورم به کوفه افتاد و در مسجد آن وارد شدم در آنجا ایستاده بودم که نماز بخوانم .
ناگهان در مقابلم زنی از عربهای بادیه نشین با گیسوهای رها شده در حالیکه پیراهن بلندی به تن داشت ظاهر گردید و با صدای بلند می گفت :
ای کسی که در آسمانها مشهور و بر روی زمین معروف و در آخرت بلند آوازه و در دنیا نیز مشهور هستی طغیانگران و ستم پیشه گان و پادشاهان تلاش کردند که نور تو را خاموش کنند و یادت را متوقف سازند اما خداوند یاد تو و آوازه تو را بالا برد و نورت را روشنی و کمال بیشتر مرحمت فرمود ؛ گرچه مشرکین آن را نپسندند .
به او گفتم ای کنیز خدا ؛ چه کسی را با این اوصاف توصیف کردی ؟
گفت : مقصودم امیرالمومنین علیه السلام است .
به او گفتم : کدام امیرالمومنین را در نظر داری ؟
گفت: علی بن ابی طالب علیه السلام ؛ همان کسی که توحید بدون اعتراف به او و ولایت او محقق نمی شود و کامل نمی گردد .
راوی گوید : بعد از این گفتگو به طرف او برگشتم تا نگاهی کنم ، اما کسی را ندیدم .
منبع :
امالی(شیخ صدوق) ؛ص۴۹۳
بحارالانوار ؛ ج۳۹ ، ص۱۶۳
روضة الواعظین ؛ ص۱۲۰
جغد پرنده ي شومي نيست، او عاشق است، بخاطرِ عشقش خرابه نشين شده!
امام صادق علیه السلام سوال فرمودند:
آيا احدي از شما جغد را در روز ديده است؟
محضر مباركشان عرض شد: خير، أبداً در روز ظاهر نشده و تنها در شب پيدا مي گردد!
حضرت فرمودند:
بعد از شهادت امام حسین علیه السلام، جغد سوگند یاد کرد که دیگر در آبادی مسکن نگزیند و جز در خرابه جای نگیرد، همواره روزها را روزه دار بوده تا سیاهی شب دامن گستَرَد و آن گاه از ابتداي شب تا صبح برای امام ناله سر می دهد.
قبل از شهادت امام حسين عليه السلام، جایگاهِ جغد در منازل و قصرها و خانه های آباد بود و هنگامِ غذا خوردنِ مردم به پرواز در آمده و پیش روی مردم نشسته و مردم طعام و غذا جلویش می ریختند و این حیوان از آب و غذای آنان می خورد و می آشامید و به جایگاهش باز می گشت اما هنگامی که حضرت حسین بن علی (علیه السلام) شهید شدند از شهر و آبادی خارج گشت و در خرابه ها و کوهها و بیابان ها مکان گرفت و گفت : شما بد امّتي می باشید! پسر دختر پیامبر خود را کشتید…
ابن قولويه؛ كامل الزيارات؛ باب الحادي و الثلاثون
اسما و صـفات فاطمه زهــرا«س»
سیدة نساءالعالمین :
فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ(1)
شأن نزول این آیه چنین است که: مسیحیان نجران که عیسى را فرزند خدا مى دانستند و تولّد فرزند را بدون پدر باور نمىکردند، به سخنان پیامبر«ص» دربارۀ تولّد حضرت عیسى«ع»ایراد مى گرفتند. پس از لجاجت آنها دستور مباهله نازل شد.
پیامبر«ص» فرمود: طرفین دست به سوى آسمان بلند کنیم و از خدا بخواهیم حق را پیروز و باطل را ریشه کن کند. پس از قرار مباهله، اسقف نجران به نمایندگانش رو کرد و گفت: اگر دیدید محمد تنها با فرزندان و اهلبیت خود آمد، مباهله نکنید.
همین طور هم شد و روز موعود آنها پیامبر«ص» را به همراه فاطمه، على، حسن و حسین«ع»دیدند.
سیاستهای زیرکانه شیطان
آیت الله بهجت (ره) :
شیطان هیچ وقت نمی آید انسان مومن را با بدی به سمت خود جذب کند!
یعنی هیچ وقت به یک مؤمن نمی گوید بیا شراب بخور!
بلکه در روایات داریم ممکن است به یک فرد اهل عبادت این طور تلقین کند که :
بیشتر عبادت کن یا وقتی تصمیم به استمرار در انجام عمل صحیحی را داشته باشید شیطان یک عمل بزرگتر و بهتر را پیش روی شما قرار می دهد تا از این عمل کوچک و دائمی دست بردارید…
چون شیطان خوب می داند که عمل بزرگ ، دوامش برای انجام دادن کم است.
اما انجام یک عمل مداوم اما کوچک خیلی برای شیطان سنگین است.
شیطان نگران استمرار کارها و اعمال نیک است .
چطورتفکری برترازهفتادسال عبادت است؟
ازشیخ انصاری پرسیدند: چگونه می شود یک ساعت فکر کردن،برتر از هفتاد سال عبادت باشد؟
فرمودند: فکری مانند فکر جناب حر در روز عاشورا.
مسجدسهله
مسجد مقدس سهله که در کوفه واقع است، قدمتی به اندازه آغاز زندگی انسان روی زمین دارد؛ زیرا، در روایتی، امام صادق (علیه السلام) میفرماید:
خداوند پیامبری را مبعوث نکرده، جز آن که در مسجد سهله نماز گزارده است.
مسجد سهله، همیشه، به صورت مسجد و دارای بنا نبوده است؛ اما مکان آن، همیشه مورد توجه بوده است.
ابان بن تغلب، میگوید:
امام صادق (علیه السلام) اطراف کوفه، در سه نقطه نماز خواند و فرمود:
«سومین محل، محل نزول قائم (علیه السلام) بود».
از این روایات معلوم میشود، آن نقطه، مسجدسهله بوده است.
بسیاری از پیامبران، در این مسجد، اقامت داشته اند؛ مانند حضرت ابراهیم و حضرت ادریس (علیهما السلام) و فضیلتهای بسیار زیادی برای رفتن و عبادت کردن در آن مسجد، نقل شده است.
کتاب آفتاب مهر
مفهوم مهدويت در کلام مقام معظم رهبری
اينجور نيست که وقتی به آنجا (دوران ظهور حضرت مهدی (سلام الله عليه) رسيديم، يک حرکت دفعی انجام بگيرد و بعد هم تمام بشود؛ نه، آنجا يک مسير است. در واقع بايد گفت زندگی اصلی بشر و حيات مطلوب بشر از آنجا آغاز مي شود و بشريت تازه میافتد در راهی که اين راه يک صراط مستقيم است و او را به مقصد آفرينش ميرساند؛ «بشريت» را ميرساند، نه آحادی از بشريت را، نه افراد را، مجموعهها را ميرساند.
بيانات در ديدار پژوهشگران و کارکنان مؤسسه دارالحديث و پژوهشگاه قرآن و حديث، 1393/3/21