جغد پرنده ي شومي نيست، او عاشق است، بخاطرِ عشقش خرابه نشين شده!
امام صادق علیه السلام سوال فرمودند:
آيا احدي از شما جغد را در روز ديده است؟
محضر مباركشان عرض شد: خير، أبداً در روز ظاهر نشده و تنها در شب پيدا مي گردد!
حضرت فرمودند:
بعد از شهادت امام حسین علیه السلام، جغد سوگند یاد کرد که دیگر در آبادی مسکن نگزیند و جز در خرابه جای نگیرد، همواره روزها را روزه دار بوده تا سیاهی شب دامن گستَرَد و آن گاه از ابتداي شب تا صبح برای امام ناله سر می دهد.
قبل از شهادت امام حسين عليه السلام، جایگاهِ جغد در منازل و قصرها و خانه های آباد بود و هنگامِ غذا خوردنِ مردم به پرواز در آمده و پیش روی مردم نشسته و مردم طعام و غذا جلویش می ریختند و این حیوان از آب و غذای آنان می خورد و می آشامید و به جایگاهش باز می گشت اما هنگامی که حضرت حسین بن علی (علیه السلام) شهید شدند از شهر و آبادی خارج گشت و در خرابه ها و کوهها و بیابان ها مکان گرفت و گفت : شما بد امّتي می باشید! پسر دختر پیامبر خود را کشتید…
ابن قولويه؛ كامل الزيارات؛ باب الحادي و الثلاثون