بر تو باد به فراهم آوردن و به دست آوردن کتاب های دعا و کتاب هایی که اعمال و عبادت های مخصوص روزها و شب های معیّن را بیان کرده اند…

 چرا که برای هر یک از اعمال و عبادت ها و دعاهای مخصوص روزها و شب های معیّن، تاثیر خاصّ و ویژه ای در تقرّب و نزدیک شدن به خدای تعالی هست.

 از پیروی کردن و دنبال کردن و به جا آوردن اعمالی که آنها را در کتاب های معتبر حدیثی شیعه ندیده ای، حذر کن و بپرهیز!

چرا که حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: عمل کَم بر طبق سنّت و شرع، بهتر است از عمل بسیار که بر طبق بدعت باشد.

رساله الاعتقادات علامه مجلسی، باب ثانی

اویس قرنی در مجلس وعظ حاضر می شد و از سخنان واعظ می گریست.

وی چون نام آتش را می شنید، فریاد می زد و بلند می شد و شروع به دویدن می نمود.

مردم در پی او روان می شدند و می گفتند: دیوانه! دیوانه!

اسرار الصلوه، ص 8 - 207.

درمجلسی که بنی عباس با اجازهمأمون برای آزمایش مقام علمی امام جواد علیه السلام برگزار کرده بودند، یحیی بن اکثم بزرگترین قاضی آن روزگار برای مناظره حضور داشت. امام جواد علیه السلام نیز در حالی که نُه سال بیشتر نداشت وارد مجلس شد و در جایگاه مخصوصی که به سفارش مأمون برایش درست کرده بودند نشست. گروه‌های مختلف مردم نیز در مجلس حضور داشتند.
یحیی بن اکثم پرسید:« آیا امیر المؤمنین (مأمون) اجازه می‌دهد که از ابو جعفر (امام جواد علیه السلام) سوالی بکنم؟»
مامون گفت از خود امام جواد علیه السلام اجازه بگیرد.
یحیی از امام پرسید:« به من اجازه سئوال می‌دهید؟»
امام جواد علیه السلام فرمود:« بپرس.»
یحیی پرسید:« حکم شخص مُحرمی که حیوانی را صید کرده و کشته چیست؟»
امام جواد علیه السلام فرمود:« این صید را در منطقه حَرَم کشته است یا در خارج از حرم؟ حکم کشتن صید را می‌دانسته یا نمی‌دانسته؟ عمداً کشته یا غیر عمد؟ شخص محرم، آزاد بوده یا بنده؟ کودک بوده یا بزرگسال؟ بار اولش بوده یا سابقه داشته؟ حیوان کشته شده، پرنده بوده یا خیر؟ کوچک بوده یا بزرگ؟ آیا شخص محرم به کارش اصرار دارد یا پشیمان است؟ صیدش را در شب کشته یا در روز؟ آیا شخص، در احرام عمره بوده یا در احرام حج؟»

ادامه »

هر گناه صغیره بسبب یکی از این پنج چیزکبیره میشود.

-اول اصرار بر آن کردن

- دوم حقیر شمردن گناهی که نزد خدا عظیم است.
روایت وارد شده که مؤمن هر گناهی را که کرده، آنرا مانند کوهی میبیند که بر بالای سرش باشد و میترسد که بر سرش بیوفتد.
ولی منافق گناه را مثل مگسی میبیند که بر بینی اش نشیند و آن را بپراند.

- سوم شاد بودن به انجام گناه و قدرت گرفتن به انجام آن.
مثل اینکه مسلمانی را ایذایی رساند و بگوید :دیدید چگونه او را رسوا کردم.

- چهارم گناهی را انجام دهد وبدون دلیل شرعی آن گناه را اظهار کند در نزد کسی که مطلع نیست.

- پنجم شخص گنهکار کسی باشد که مردم به او اعتماد داشته باشند و از او پیروی کنند و او گناه صغیره کند در حالیکه مردم مطلع شوند.و
وقع گناه در نظر مردم کم دیده شود
مثل اینکه شخص عالمی کسی را مسخره کند و امثال آن.

معراج السعاده ، ملا احمد نراقی

ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ: ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﯿﺴﺖ؟

ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻦ !
ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﮕﻮﻧﻪ؟

ﮔﻔﺖ : ﻭﻗﺘﯽ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ،
ﺣﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﯽ،
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺳﺮﺍﻍ ﮐﯿﻒ ﻭ ﻧﻤﺮﺍﺕ ﺍﻭ ﻧﻤﯿﺮﻭﯼ،ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﻮﻉ ﻏﺬﺍ ﻧﻈﺮﺵ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﯽ،
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻣﯿﮑﻨﯽ،
ﻧﻈﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺟﻮﯾﺎ ﻣﯿﺸﻮﯼ،
ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﺩﻋﻮﺍ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ،
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺗﻮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ
ﺗﻮ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﯾﮑﯽ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺁﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ 
ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ، ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﯽ ﺁﻓﺮﯾﻨﺪ ﻧﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ

“پروفسور حسابي”

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی:

در روايات می‏خوانيم:
ازدواج سبب حفظ نيمى از دين است. دو ركعت نماز كسى‏ كه همسر دارد از هفتاد ركعت نماز افراد غير متأهّل بهتر است. خواب افراد متأهّل از روزه بيداران غير متأهّل بهتر است.(ميزان الحكمه‏)

آرى بر خلاف كسانی‏كه ازدواج را عامل فقر میپندارند، رسول‏خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:
ازدواج روزى را بيشتر مى‏ كند.
همچنين فرمودند: كسى‏ كه از ترس تنگدستى ازدواج را ترك كند، از ما نيست و به خدا سوء ظن برده است. (ميزان الحكمه‏)

در روايات میخوانيم:
كسى كه براى ازدواجِ برادران دينى خود اقدامى كند، در روز قيامت مورد لطف خاص خداوند قرار می‏گيرد. (كافى، ج 5، ص331)

قرآن نسبت به تشكيل خانواده و اقدام براى ازدواج، دستور أكيد داده.(نور، 32)
و سفارش كرده كه از فقر نترسيد، اگر تنگ دست باشند، خداوند از فضل و كرم خود، شما را بی نياز خواهد كرد. (نور، 32)

ازدواج وسيله‏ ى آرامش است.(روم، 21)

در روايات می‏خوانيم:
براى ازدواج عجله كنيد و دخترى كه وقت ازدواج او فرا رسيده، مثل ميوه ‏اى رسيده است كه اگر از درخت جدا نشود فاسد مى ‏شود. (ميزان الحكمه‏)

 چهار صد نكته از تفسير نور، ص،166

در محضر مرحوم دولابی: 

صادقانه با خدا حرف بزنخدا صدق دارد. با خدا صادقانه حرف بزن،هرچه می خواهی بگو. خوب یا بد، هرچه هستی…

صادقانه خودت را به خدا عرضه کن و بگو خدایا هرچه هستم مال شما هستم.

دعا از آثار اجابت است:
اول اجابت است بعد دعا. دعایی که در عبد ظاهر می شود از آثار اجابتی است که قبلا شده است.
به وجود آمدن حالت دعا در عبد از آثار این است که خدا می خواهد آنچه را طلبش در عبد بوجود آمده است، به او بدهد.

رسول گرامي اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: هنگامي كه خداوند بخواهد نيازهاي بنده اش را برآورد به او اذن و توفيق دعا كردن مي دهد…

1_برگرفته از کتاب شهید محبت،رهنمود های حاج میرزا اسماعیل دولابی
2_ ميزان الحكمه ،حديث 5583

کسالت بهاری از دیدگاه پزشکی بیماری محسوب نمی‌شود، بلکه این حالت ناشی از تغییرات بدن به واسطه گذر از فصل زمستان به فصل بهار و تنظیم نبودن ساعت بیولوژیک بدن است.

دانشمندان معتقدند، تغییرات شدید آب و هوایی باعث نیاز بیش از حد معمول انسان به خواب در فصل بهار می‌شود.

رگ‌های خونی بدن انسان به خوبی قادرند با هرگونه دمایی خود را وفق دهند. بر این اساس رگ‌های بدن در فصل گرما گشاد و در سرما دوباره تنگ می‌شوند. با این وجود رگ‌ها نمی‌توانند در بهار به حد کافی و با سرعت مورد نیاز، خود را با تغییرات سریع و نسبتا شدید آب و هوایی تطابق دهند که نتیجه این حالت ایجاد سرگیجه و سردرد در انسان است.

برای درمان خواب‌آلودگی بهار خرما بخورید. همچنین مصرف خوراکی‌هایی که حاوی آهن هستند نیز در رفع خستگی موثر است.

 امام رضا علیه السلام فرمودند؛

 إِنَّ مِمَّنْ یَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ، مَنْ هُوَ أَشَدُّ فِتْنَةً عَلَى شِیعَتِنَا مِنَ الدَّجَّال. فَقُلْتُ بِمَا ذَا؟ قَالَ بِمُوَالاةِ أَعْدَائِنَا وَمُعَادَاةِ أَوْلِیَائِنَا. إِنَّهُ إِذَا كَانَ كَذَلِكَ اخْتَلَطَ الْحَقُّ بِالْبَاطِلِ و َاشْتَبَهَ الْأَمْرُ فَلَمْ یُعْرَفْ مُؤْمِنٌ مِنْ مُنَافِق.

(در آخر الزمان) بعضی از افراد که محبت، ما اهل البیت (ع)، را دستآویز کرده‌اند (خطرشان) از دجّال برای شیعیان بیشتر ست.

 (از دجّال بدترند) چون به دوستى (و برادری) با دشمنان ما و دشمنى با دوسـتان ما اقدام نمایـد.

 در این مقطع، حق و باطل آمیخته شود و حقیقتِ امر، مشـتبه گردد تا حدی که مؤمن و منافق شناخـته نشود.

بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۳۹۱.
كتاب امالى صدوق، ص ۳۲۶.
وسائل الشیعة، ج ۱۶، ص ۱۷۹.

صفات الشیعة، شیخ صدوق، ص ۸.

رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله فرمودند :

هر كس فرزندش را ببوسد ،خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى‏ نويسد و هر كسى كه او را شاد كند ، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد .

و هر كس قرآن به او بياموزد ،پدر و مادرش دعوت مى شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى شود كه از نور آنها ، چهره هاى بهشتيان نورانى مى ‏گردد .

كافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص49، ح1

اگر معتکف بااطلاع ازاحکام اعتکاف سهوا چیز خوش بوئی را ببوید وبعد بوئیدن متوجه اشتباهش شودحکم اعتکافش چیست؟

پاسخ:

آیت الله خامنه ای وآیت الله مکارم شیرازی :

بوييدن چيزهای خوشبو و عطريّات حتی گياهان خوشبو، همراه با لذّت برای معتکف حرام است.
در صورتی که عطر يا گلاب را برای لذت بردن بو کند، بنا بر احتياط واجب اگر اعتکاف واجب معيّن باشد بايد اعتکاف را به پايان ببرد و قضای آن را به‌جا آورد؛ و در واجب غيرمعيّن، اگر در دو روز اول باشد بايد اعتکاف را از سر بگيرد و اگر روز سوم باشد اعتکاف را اتمام و سپس از سر بگيرد و در اعتکاف مستحب قبل از اتمام روز دوم چيزی بر عهده او نيست و اگر روز سوم باشد بايد دوباره اعتکاف را از سر بگيرد و در آنچه ذکر شد بنا بر احتياط واجب فرقی بين عمد و سهو وجودندارد.

 مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

برای پیدا شدن گم شده حتی اگر انسان هم باشد این ذکر را زیاد بگویید:
«أصْبَحْتُ في أمانِ اللهِ. أمْسَيْتُ في جِوارِ اللهِ»

درزندگیت موفق نیستی؟ بگو:
وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ سوره هود ایه ۸۸

خوشحال نیستی؟ همیشه بگو:
حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ» سوره ال عمران ایه ۱۷۳

ازدنیاخسته ای؟ بگو:
َاَللّهم اجْعَل هَمّی الآخِرَة

نمازهایت را به موقع ومداوم نمیخوانی؟ همیشه بگو:
رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاَةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء
سوره ابراهیم ایه ۴۰

میخواهی ازدواج کنی؟ بگو:
«رَبِّ لا تَذَرْنی‏ فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ» سوره انبیا ایه ۸۹

ادامه »

بزرگ ترين جهل ، جهل انسان است به نفس خويش .

بزرگ ترين حكمت معرفت انسان است به نفس خويش  و بزرگى انسان به مقدار همان معرفت اوست .

برترين عقل ، معرفت انسان به نفس خويش است ؛ پس كسى كه نفس ‍ خويش را شناسد عاقل بود و كسى كه آن را نشناسد، جاهل .

برترين معرفت ، معرفت انسان به نفس خويش است . آن كه نفس خويش را بهتر شناسد، خوفش از خدايش بيشتر باشد.

عارف آن است كه نفس خويش را رها ساخته و از هر آنچه كه از خدايش ‍ دور كند پاك سازد.

زيرك آن است كه نفسش را شناسد و اعمال به اخلاص گذارد. معرفت نفس ، نافع ترين دو معرفت است .

نفس جوهرى است گران مايه ؛ كسى كه مصونش دارد، مقامش را رفيع گردانيده ، و كسى كه به ابتذالش كشد، آن را به فرو كشانده .

در شگفتم ! از آن كس كه گمشده اش را مى جويد، در حالى كه خويشتن را گم كرده است و در جستجوي نيست .

در شگفتم ! چگونه كسى كه نفس خويش را نشناخته ، تواند كه خداى خويش را شناسد! غايب معرفت آن است كه انسان نفس خويش را شناسد. آدمى را همان جهالت بس كه انسان بر نفس خود جاهل باشد.

آدمى را همان معرفت بس كه نفس خويش را شناسد. آنكه نفس خويش را نشناسد، چگونه غير آن را تواند كه بشناسد. به نفس خويش جاهل مباش ؛ چه كسى كه چنين باشد، به همه چيز جاهل است .

معرفت نفس ، نافع ترين معارف است . كسى كه نفس خويش را نشناسد، در حقش كوتاهى كرده است . آن كسى كه به نفس خويش جاهل است ، به غير آن جاهل تر بود.

کسى كه نفس خويش را شناسد، از امور دنيوى بريده شود.

كسى كه نفس خويش را شناسد، به جهاد با آن بر خيزد.

آن كه نفس خويش شناسد، جليل گردد.

كسى كه نفس خويش را شناخته ، به غايت از معرفت و علمى رسيده است .

آن كس كه نفس خويش را شناسد، غير آن را بيشتر شناسد.

آن كسى كه نفس خويش را نشناسد، از راه رستگارى دور افتد است و در بيابان ضلالتها و نادانى ها گم گردد. كسى كه به ظفر معرفت نفس رسيده ، به فوز اكبر نايل گشته است .

كسى كه نفس خويش را شناسد، خدايش را خواهد شناخت

عيون مسائل نفس و شرح آن ، ج 1، ص 88- 89، علامه حسن زاده آملي حفظه الله

    
حضرت امام خمینی (ره) در توصیه های عرفانی خود به مرحوم حاج احمد آقا می فرماید:

عزیزم! از جوانى به اندازه‏اى که باقى است استفاده کن که در پیرى همه چیز از دست می رود، حتى توجه به آخرت و خداى تعالى. از مکاید بزرگ شیطان و نفس اماره آن است که جوانان را وعده صلاح و اصلاح در زمان پیرى می ‏دهد تا جوانى با غفلت از دست برود، و به پیران وعده طول عمر می دهد. و تا لحظه آخر با وعده‏هاى پوچ انسان را از ذکر خدا و اخلاص براى او بازمی دارد تا مرگ برسد، و در آن حال ایمان را اگر تا آن وقت نگرفته باشد، می ‏گیرد.

صحیفه امام،ج20،ص154

آیت الله جوادی آملی:

یکی از خرافات شانس است که مردم می گویند ما شانس داشتیم یا بد شانس بودیم.
شانس مثل همان حرف دهریین است که می گفتند:(مایهلکون الا الدهر)حوادث روزگار است که ما را به دنیا آورده وهمین طبیعت وجهان ما را می برد .
انسان مادی تدبیر جهان که از آن خداست را به طبیعت ودهر می دهد قائل به شانس هم در عمل چنین است که به حوادث اتفاقی وهرج ومرج روزگار قائل می شود.
ولی انسان عارف به خدای سبحان می داند که اگر برگی از درخت بیفتد با اذن الهی است.(ما تسقط من ورقه الا یعلمها)

پیامبر(ص) روزي در جمعي از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا بہ من بنمايان.

اصحاب عرض كردند :يا رسول اللَّہ! مگر ما برادران شما نيستيم؟

فرمود :خیر! شما اصحاب من مي باشيد، برادران من مردمي در آخر الزمان هستند كہ بہ من ايمان مي آورند
با اين كہ مرا نديدہ اند.

خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان،پيش از آن كہ از صلب پدران و رحم مادرانشان بيرون بيايند، بہ من شناساندہ است.

ثابت ماندن يكي از آنها بر دين خود، از صاف كردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلماني، دشوارتر است.

و يا مانند كسي است كہ پارہ اي از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاہ دارد.

آنها چراغهاي شب تار مي باشند، پروردگار آنان را از هر فتنہ تيرہ و تاري نجات مي دهد.

بحار الأنوار ، علامہ مجلسي ، ج 52 ، ص 124

پس استعمال تمام اقسام زينت براى برگردانيدن نظر صائب از واقع و متن امر به جهات اعتبارى و نسبت‏هاى ناروا و مجازى است.

 و در حقيقت زينت يعنى خدعه و گول و نهادن دام گسترده و حيله براى انعطاف افكار و گرايش به سوى زيبائيهاى مجازى؛

و همين است معناى غرور. دنيا خانه زينت و دار غرور است يعنى انسان را گول مى‏زند،

اعتباريّات فانيه در نظر انسان به صورت حقائق واقعيّه جلوه نموده و براى بدست آوردن آن حقائق انسان گرفتار دام هوس و مشغول به زينت و غرور،پيوسته با اين اعتباريّات خياليّه نرد عشق مى‏بازد و با اين صورتهاى زشت و قبيحه از فنا و زوال و بوار و نيستى، عقد معاشقه برقرار مى‏كند تا بالنّتيجه سرمايه وجودى و هستى خود را به رايگان از كف مى‏دهد.

معادشناسی، ج۱ ص۳۶

شاگردان و یاران امام صادق علیه سلام الله الخالق گرداگرد ایشان حلقه زده بودند. امام (علیه السلام) از یکی از آنان (سلیمان بن جعفر الهندی) پرسید:

شما به چی کسی فتی ( جوان) می گویید؟

او گفت: به کسی که در سن جوانی است.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: (پس چرا) با این که اصحاب کهف در سنین پیری بودند، خداوند آنان را به خاطر ایمانی که داشتند با عنوان جوانی یاد نموده است (آنجا که می فرماید: اذ اوی الفتیه الی الکهف(کهف/ 10)،

 زمانی را به خاطر بیاورکه آن جوانان به غار پناه بردند.  و یا این که فرموده: انهم فتیه آمنوا بربهم(کهف/ 13)

آنها جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند. 

امام (علیه السلام) آنگاه در پایان فرمود: من آمن بالله و اتقی فهو الفتی هر کس به خدا ایمان داشته باشد و تقوا پیشه کند، جوان و (جوانمرد) است. (بنابراین به آنان که از نظر سن و سال پیرند ولی قلبی پاک و با ایمان دارند، می توان جوان و جوانمرد گفت.

حکایت های شنیدنی 5/ 59 58، به نقل ازتفسیر نور الثقلین 3/ 244.