حجت الاسلام والمسلمین قرائتی:

اگر كسی گناه بكند و بگوید: این چیزی نیست، خدا این را نمی‌بخشد!

گاهی وقت‌ها خدا گناهان كوچك را نمی‌بخشد. چون می‌گوییم كه چیزی نیست. اما گاهی خدا ممكن است گناه بزرگ را ببخشد

خانم این دو تار مو كه بیرون است حرام است.
میگوید: برو بابا! مردم كل موهایشان بیرون است. حالا این دو تا!به دو تا مو گیر نده…

شاید آن بی‌حجاب را خدا ببخشد.
این دو تا مو را نبخشد.
چون می‌گوید: چیزی نیست. كسی گناه كند بگوید: چیزی نیست.
(کوچک شمردن گناه, گناه بزرگیست)

یك كسی نمازش غلط بود. گفتند: آقا نمازت غلط است.
گفت: برو! اینقدر خدا تارك‌الصلاة دارد كه الآن فرشته‌ها سر همین نماز غلط من دعوایشان می‌شود!

ممكن است خدا آن تارك‌الصلاة را ببخشد، ولی اینكه می‌گوید: چیزی نیست هم می‌خواند، هم غلط می‌خواند و هم می‌گوید: اشكالی ندارد. ….

خود شما اگر سر سفره سبزی ببینید. بگویید: آقا این سبزی را چه كسی پاك كرده است، گل و خاک دارد.

مثلاً طرف بگوید: بخور بابا گل چیه تا آخر عمرت در ذهنت می‌ماند.
اگر یك ذره گل باشد بگوید: طوری نیست، ناراحت می‌شوی، اما اگر پر از گل باشد بلند شود دوباره بشوید، او را می‌بخشی. این مهم است.

روزی علامه طباطبایی از کوچه ای رد می شدند گدایی در آنجا نشسته بود . علامه طباطبایی پول را از جیب در آورده و در کف دست خود گذاشتند و پیش آن نیازمند نشستند و گفتند: بردار.
آن شخص نیز پول را برداشت. علامه طباطبایی دست خودشان را بوسیدند و برخاسته و رفتند.

بنده از ایشان سؤال کردم که این کار شما دلیلی دارد فرمودید که پول را بردار و دستتان را بوسیدید؟!

فرمودند در روایت داریم صدقه قبل از آنکه در دست فقیر قرار گیرد در دست خدا قرار می گیرد .
همچنین خداوند در قرآن می فرماید ید الله فوق ایدیهم دست خدا بالای همه دستهاست پس رسم ادب این است که دست انسان زیر دست خدا قرار گیرد و من به فقیر گفتم پول را بردار تا دست خدا که در میان دست من و دست فقیر قرار می گیرد بالاتر از دست من باشد .

نکته دیگر آنکه وقتی در صدقه دادن ابتدا پول در دست خدا قرار بگیرد، بنابراین دست صدقه دهنده زائر خداست و من این زائر را برای تبرک بوسیدم.

ناگفته های عارفان، محمد جواد نورمحمدی

لقمان حکیم گفت:
من سیصد سال با داروهای مختلف، مردم را مداوا کردم؛
و در این مدت طولانی به این نتیجه رسیدم؛
که هیچ دارویی بهتر از “محبت” نیست!
کسی از او پرسید: و اگر این دارو هم اثر نکرد چی؟
لقمان حکیم لبخندی زد و گفت؛
“مقدار دارو را افزایش بده!

سوال: ملاک بلندی صدا در نماز چیست؟

پاسخ:

امام خمینی (ره): معیار در بلند بودن صدا (جهر) برای نماز، آن است که جوهره صدا آشکار شود و لازم نیست که صدای نماز او را افراد کنارش بشنوند و نیز نباید در بلند کردن صدا زیاده روی نماید. پس اگر کسی در خواندن حمد و سوره بیش از معمول صدایش را بلند کند و آن ها را با فریاد بخواند، نمازش [1] باطل است. همچنان که در آهسته خواندن (اخفات) نباید تفریط کند و چنان آرام بخواند که صدای خویش را نیز نشوند. (2)

آیت الله خامنه ای: ملاک اخفات (آهسته خواندن)، نبود جوهر صدا نیست، بلکه ملاک آشکار نکردن آنست و در مقابل، جهر آشکار کردن جوهر صدا است. و اگر در خواندن حمد و سوره بیش تر از معمول صدا را بلند کند (مثل این که با فریاد نماز بخواند) نمازش باطل است. [3]

آیت الله سیستانی: معیار در جهر و اخفات، صدق عرفی است؛ نه شنیدن یا نشنیدن کسی که در کنار نمازگزار ایستاده. [4]

آیت الله صافی: معیار در بلند بودن صدا آن است که هنگام ادای کلمات صدای او جوهر داشته باشد و احتیاط واجب است که افراد نزدیک او صدایش را بشنوند؛ چنان که در عرف نیز چنین است. [5]

توجه :

گاهی برخی از افراد در بین نماز برای این که نکته ای را به دیگری بفهمانند یا – برای مثال – کودکی را از خطر دور کنند، ذکری را با صدای بلند می گویند؛ مانند: «الله اکبر»؛ در حالی که برخی مراجع این کار را صحیح نمی دانندصحیح آن است که کلمه یا ذکرهای خود نماز را به قصد ذکر، بلندتر بگویند یا با دست زدن به دیوار یا پای خود و مانند آن، موضوع را به دیگری بفهمانند. [6]

پی نوشت:

[1]. آیت الله بهجت: بنابر احتیاط واجب.

[2]. توضیح المسائل ده مرجع، م 996؛ امام، تحریرالوسیله، ج1، فی القرائه و الذکر، ص 302، م 11؛ امام و مکارم، العروه الوثقی مع تعلیقات، ج1، القرائه، م 26؛ بهجت، وسیله النجاه، ص 204، م 711 و استفتائات، ج2، س 1906 و 1907؛ خامنه ای، استفتا، سبحانی، م 963.

[3]. خامنه ای‌، اجوبه الاستفتائات، س 472 و استفتا.

[4]. سیستانی‌، المسائل المنتخبه، م 283 و منهاج الصالحین، ج1، م 620.

[5]. صافی، جامع الاحکام،‌ ج1، س 223 و هدایه العباد، ج1، م 770.

[6]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1134، خامنه ای، اجوبه الاستفتائات، با استفاده از س 504؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1089.

 برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2.

وقتی كه علی (علیه السلام) در كعبه پا به عرصه وجود گذاشت پنج تن از انبیا الهی وارد كعبه شدند علی (علیه السلام) با دیدن آنها حركتی كرد و خندید. آنان گفتند: سلام بر تو ای ولی خدا و خلیفه پیامبر خدا؛ حضرت در جواب آنها فرمود: و علیكم السلام و رحمة الله بركاته و سپس به هر یك جداگانه سلام كرد.
آنها حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی (علیه السلام) بودند كه یكی پس از دیگری نوزاد را گرفته و بوسیدند و زبان به مدح او گشودند و سپس رفتند.

علی (علیه السلام) ولید الكعبة، ص 31.

 و قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیرُ الرَّاحِمِینَ

قرآن کریم می فرماید: ترجمه و بگو: پروردگارا! بیامرز و رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی.

در آخرین آیه سوره شریفه مومنون به عنوان یک نتیجه گیری کلی روی سخن را به پیامبر گرامی صلّی اللّه علیه و آله کرده، می گوید: «بگو: پروردگارا! مرا ببخش، و مشمول رحمت خود قرار ده و تو بهترین رحم کنندگانی» (وَ قُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ أَنْتَ خَیرُ الرَّاحِمِینَ). اکنون که گروهی در بیراهه شرک سرگردانند و جمعی گرفتار ظلم و ستم، تو خود را به خدا بسپار و در پناه لطف و رحمت او قرار ده و از او آمرزش و غفران بطلب.

 
 
مكارم شيرازى، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ج ۳ ص ۲۷۲
قرائتى، محسن، تفسیر نور، ج ۶ ص ۱۳۸

 آیت الله میلانی نقل می کنند: روزی جوانی را دیدم که در کمال ادب سمت حرم اباعبدالله آمد و سلام داد و من نیز جواب سلام امام حسین به آن جوان را شنیدم.

 از جوان پرسیدم چه کرده ای که به این مقام رسیدی درحالیکه من پانزده سال است امام جماعت کربلا هستم و جواب سلامم را نمی شنوم؟

 پاسخ داد پدر و مادر پیر و از کارافتاده ای داشتم که دیگر توانایی پیاده زیارت آمدن را نداشتند؛ قرار بر این شد هر شب جمعه یکی از والدینم را روی پشتم سوار کنم و به زیارت ببرم.

 یک شب جمعه که بسیار خسته بودم و نوبت پدرم بود، خستگی و گرسنگی و تشنگی ام را به رویشان نیاوردم و پدرم را سوار بر پشتم به زیارت امام حسین علیه السلام آوردم و برگرداندم.

 وقتی خسته به خانه رسیدم دیدم مادرم بسیار گریه می کند؛ پرسیدم مادرم چرا گریه می کنی؟
پاسخ داد پسرم می دانم که امشب نوبت من نبود و تو هم بسیار خسته ای.
اما می ترسم که تا هفته ی بعد زنده نباشم تا به زیارت اباعبدالله بروم. آیا می شود امشب مراهم به زیارت ببری؟

 هرطور بود مادرم رو بر پشتم سوار کردم و به زیارت رفتیم. تمام مدت مادرم گریه می کرد و دعایم می نمود.

 وقتی به حرم رسیدیم دعا کرد ان شاء الله هربار به امام حسین علیه السلام سلام بدهی، خود حضرت، سلامت را پاسخ بدهند.

و این شد که من هربار به زیارت اباعبدالله علیه السلام مشرف می شوم و سلام می دهم، از داخل مضجع شریف صدای جواب سلام حضرت را می‌شنوم.

روزی رســول خدا صلی الله علیه وآله بــه ابوبکر و عمر فرمود:
به حضور امیر المومنین بروید تا برای شــما جریان دیشــب خود را بیان کند. پیامبــر صلی الله علیه وآله و ابوبکر و عمر با هم به نزد حضرت علی علیه السلام رفته و درخواست بیان حادثۀ دیشب را خواستار شدند…

امیر المومنین فرمود: ای رســول خدا! از بیــان آن حیا می‏کنم. پیامبــر صلی الله علیه وآله فرمود
ان الله لایستحیی من الحق
خداوند از حق گویی حیا نمی‏کند.
ســپس امام علی علیه السلام این جریان را چنین بیان کرد:
شــب گذشته آب برای غسل نیافتم در این هنگام دیدم ســقف خانه باز شــد و سطلی از آن به پایین آمد که حوله ای روی آن بود وقتی آن ســطل روی زمین قرار گرفت حوله را از روی آن برداشتم و با آن آب غسل کردم و نماز خواندم آنگاه سطل با حوله بالا رفت و شکاف سقف بهم پیوست.
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:
ســطل از بهشــت بود و آب آن از نهر کوثر و حوله هم از استبرق و دیبای بهشتی بود. بعد پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:
«من مثلک یا علی فی لیلة وجبرئیل یخدمه»
علی چه کسی مانند تو در شب به سر می‏برد در حالی که جبرئیل خادم او می‏باشد.

مناقب ابن مغازلی صفحه ۹۴

آیت الله جوادی آملی :

مگر شما نمى‌خواهيد از اين دهان، قرآن بيرون بيايد؟
اين را آلوده نكنيد. حضرت اميرعليه‌السلام در نهج‌البلاغه به پسرش فرمود: مبادا در جلسه‌اى كه نشستى، حرفى بزنى كه ديگران بخندند!

اگر مى‌خواهند بخندند، ديگران بگويند و بخندند، نه اين‌كه تو حرفى بزنى وبخندانى! فرمود:

اين دهان اگر بخواهد به جايى برسد، بايد اين كانال، پاك باشد.

نه غذاى شبهه‌ناك برود و نه حرف مشتبه بيرون بيايد؛ بگذاريد اين كانال پاك باشد:

«طهّروا افواهكم فانّها طرق القرآن».

مگر اين كتابى كه: «لايمسّه الا المطهّرون»، واقعه/79، از هر دهان و زبان و قلمى كه بگذرد اثر مى‌گذارد؟!

اگر شما از لوله آلوده، آب كوثر هم رد كنيد، بالاخره آلوده مى‌شود! شما اگر آب را تصفيه كرديد، تلاش و كوشش كرديد و از چشمه زلال آب گرفتيد، اما از اين مسير آلوده كه مى‌گذرد، آلوده مى‌شود! فرمود:

«طهّروا افواهكم فانّها طرق القرآن».

نفرمود: دندانتان را پاك كنيد كه خيال كردند اين ناظر به مسواك‌كردن است. حساب مسواك جداست؛ هم ثواب دارد، هم كار بهداشتى است و همه ما موظفيم مسواك بزنيم. فرمود: «طهّروا افواهكم»؛ دهان را پاك كنيد. دهان، هم از آن حرف در مى‌آيد و هم غذا عبور مى‌كند.

سایت معاونت تهذیب حوزه های علمیه/اخبار

 در روایتی رسول خدا صل‌الله ‌علیه و آله و‌سلم به حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود:

تو نمی دانی علی علیه‌السلام چه‌مقامی نزد من دارد.

۱۲ سال داشت که کارهای مرا اداره می کرد
۱۶ سال داشت که مقابلم شمشیر میزد.
۱۹ سال داشت که غم های مرا برطرف کرد
۲۲ سال داشت که در قلعه خیبر را از جا کند در حالی که ۵۰ مرد نتوانستند آن را بردارند…

در این هنگام چهره فاطمه ‌سلام‌الله‌‌علیها از شادی برافروخت و آرام و قرار نداشت تا نزدعلی علیه‌السلام برگشت و به او خبر داد.

علی علیه‌السلام در جوابش فرمود :
پس اگر همه‌ی فضایلی را که خدا به من داده برایت بازگو کنم چه حالی پیدا می کنی؟

امالی شیخ صدوق، ص ۶۲،  حدیث ۱۳

از ثوبان غلام پیامبر(صلی الله علیه و آله) نقل شده که گفت: ما جمعی در خدمت پیامبر بجایی می رفتیم.

 عبورمان به گورستانی افتاد. حضرت اندکی در میان قبرها بایستاد و سپس به راه افتاد.

 من عرض کردم توقف شما در قبرستان به چه خاطر بود؟ حضرت سخت گریه کرد و ما نیز محزون و گریه کردیم،

سپس فرمود: ای ثوبان اینان در قبرهایشان معذّبند آنچنان که من ناله آنها را شنیدم و دلم به حالشان به رحم آمد و از خدا خواستم عذابشان را تخفیف دهد و خداوند اجابت فرمود.
 اگر اینها در ماه رجب روزه گرفته بودند، در قبرهایشان عذاب نمی شدند.

عرض کردم: یا رسول اللّه روزه و عبادت در ماه رجب از عذاب قبر ایمنی می دهد؟
 فرمود: آری سوگند به آنکه مرا به حق فرستاد هر مرد و زن مسلمانی که یک روز از رجب را روزه بدارد و یک شب آن را به عبادت برخیزد و جز رضای خدا نظری نداشته باشد عبادت هزار سال در نامه عملش ثبت گردد که روزهایش را روزه و شبهایش را به عبادت گذرانده باشد و..

بحارالانوار، ج 49، ص 39.

 امام خمینی (ره) :

اسلام این نیست. والله اسلام تمامش سیاست است. اسلام را بد معرّفی کرده‌اند… من از آن آخوندها نیستم که در اینجا بنشینم و تسبیح دست بگیرم؛ من پاپ نیستم که فقط روزهای یکشنبه مراسمی انجام دهم و بقیه اوقات برای خودم سلطانی باشم و به امور دیگر کاری نداشته باشم. پایگاه استقلال اسلامی اینجاست.

باید این مملکت را از این گرفتاری ها نجات داد. نمی‌خواهند این مملکت اصلاح بشود؛ اجانب نمی‌خواهند مملکت آباد شود.

اگر راست می‌گویند برای بیکاران کار پیدا کنند. این جوان بعد از بیست سال تحصیل، کار می‌خواهد. فردا، که فارغ التحصیل می‌شود، سرگردان است. اگر معاشش فراهم نشود نمی‌تواند دین خود را حفظ کند.

شما خیال می‌کنید آن دزدی که شبها از دیوار، با آن همه مخاطرات، بالا می‌رود و یا زنی که عفت خود را می‌فروشد، تقصیر دارد؟ وضع معیشتْ بد است که این همه جنایات و مفاسد، که شب و روز در روزنامه‌ها می‌خوانید، به وجود می‌آورد.

 صحیفه امام، جلد ۱، صفحه ۲۷۰

نیسان ماه هشتم رومى است که از بیست و سوم فروردین شروع و تا سى روز ادامه دارد (بنابراین قسمت عمده ماه نیسان، مقارن اردیبهشت ماه است و کمى از آن در آخر ماه فروردین قرار دارد).

از بعضى از روایات استفاده مى شود، بارانى که در این ماه از آسمان نازل مى گردد، خواص و آثار فراوانى دارد و اگر کسى مقدارى از آن را در ظرف پاکى جمع کند و سوره ها و دعاهاى زیر را بر آن بخواند، هر کس از آن آب بخورد، از بیمارى هاى گوناگون جسمانى و اخلاقى رهایى مى یابد و به قدرى در این روایت آثار و برکات،براى آن ذکر شده است که انسان در شگفتى فرو مى رود.
زادالمعاد، صفحه ۵۳۲-۵۳۴ (با تلخیص فراوان)

 سوره ها و دعاها از این قرار است :
۱ـ سوره حمد. ۲ـ آیه الکرسى. ۳ـ قل یا أیّها الکافرون. ۴ـ سبّح اسم ربّک الاعلى. ۵ـ قل اعوذ برب الفلق. ۶ـ قل اعوذ بربّ النّاس. ۷ـ قل هو اللّه احد، هر کدام را هفتاد مرتبه مى خوانى.
 همچنین ذکرهاى:
۱ـ لا اله الاّ اللّه. ۲ـ اللّه اکبر. ۳ـ اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد. ۴ـ سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الاّ اللّه و اللّه اکبر هر کدام را هفتاد مرتبه.
زاد المعاد، صفحه ۵۳۴٫
 مرحوم «علاّمه مجلسى» مى گوید: آب باران به طور کلّى مبارک و نافع است، همان گونه که در حدیث معتبرى از امیرمؤمنان(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: آبى را که از آسمان فرود مى آید بیاشامید که بدنها را پاک مى سازد و دردها را دفع مى کند، قرآن مجید مى فرماید: «(وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ وَ یُذْهِبَ عَنْکُمْ رِجْزَ الشَّیْطانِ وَ لِیَرْبِطَ عَلى قُلُوبِکُمْ وَ یُثَبِّتَ بِهِ الاْقْدامَ); و آبى از آسمان برایتان فرستاد، تا شما را با آن پاک کند; و پلیدى شیطان را از شما دور سازد; و دلهایتان را محکم، و گامها را با آن استوار دارد». سوره انفال، آیه ۱۱٫

«علاّمه مجلسى» در ادامه مى گوید: در عمل مربوط به آب نیسان بهتر آن است که اگر به صورت دسته جمعى مى خوانند، هر یک از افراد، مجموع آن سوره ها و اذکار را هفتاد مرتبه بخوانند (یعنى مى توانند آن را میان خود تقسیم نمایند و هر کدام سوره اى را هفتاد بار بخواند ولى بهتر است هر یک از آنها، مجموع آن سوره ها و اذکار را هفتاد مرتبه بخواند).

زادالمعاد، صفحه ۵۳۴ و ۵۳۵ (با تلخیص)

پيامبر(صل الله علیه وآله) فرمودند:
هر كس آيه الكرسي را بعد از نماز بخواند هفت آسمان شكافته گردد و به هم نيايد تا خداوند متعال به سوي خواننده آيت الكرسي نظر رحمت افكند و فرشته اي را بر انگيزد كه از آن زمان تا فرداي آن كارهاي خوبش را بنويسد و كارهاي بدش را محو كند.
نمازش قبول درگاه حق مي گردد و در امان خدا باشد و خداوند او را از بلاها و گناهان نگه دارد

در روايتي از امام باقر علیه السلام آمده است:
” هر كس آيه الكرسي را بعد از هر نماز بخواند از فقر و بيچارگي در امان شود و رزق او وسعت يابد و خداوند به او از فضل خودش مال زيادي بخشد.”

خداوند فرمود:
كسي كه بعد از نماز واجبش آيه الكرسي بخواند خداوند متعال به او قلب شاكرين – اجر انبيا و عمل صديقين را عطا فرمايد و چيزي جز مرگ از داخل شدن او به بهشت جلوگيري نمي نمايد.

 مصابيح الدجى، ص ۱۰۲۹.
- لئالى الاخبار، ج ۱، ص ۲۰۸.
- قول ثابت، ص 41

آیت الله ميرزا جواد ملكي تبريزي:

عزيز سالك بايد در همه خيرات جديت و كوشش داشته باشد و مخصوصا اهتمامي در تاديب زبان مباركش نمايد كه هيچ يك از اعضا به درجه آن «لازم الرعايه و صعب التاديب و العلاج» مراقبتش لازم و تاديب و درمانش مشكل نيست….

زبان می تواند به دو كلمه، گوينده را از «اعلي درجه عليين» به «اسفل الدركات» و از «اسفل الدركات» به «اعلي عليين» مي برد.

به يك كلمه ناسزا كه مي گويد، خود را كافر و نجس و به عذاب خالد و دائم مبتلا مي كند.

… به يك كلمه، چند گناه كبيره از قبيل افترا و غيبت و شماتت مومن و قتل هزاران نفوس از اوليا، و ريا و كبر و … و غير اين ها ممكن است مرتكب شود!

اين است كه روايت شده است كه حضرت سيد انبياء محمدصلی الله علیه واله وسلم فرمودند:
هركس زبانش را اصلاح نمايد، به تمام قرآن عمل كرده است!

اين فقره در پيش علماي اخلاق از كلمات معجز نشان حضرت محسوب مي شود.

 رساله لقاءالله ، ص116

عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ: إِنَّ الْعَقْلَ‏ يَعْرِفُ‏ الْخَالِقَ‏ مِنْ جِهَةٍ تُوجِبُ عَلَيْهِ الْإِقْرَارَ وَ لَا يَعْرِفُهُ بِمَا يُوجِبُ لَهُ الْإِحَاطَةَ بِصِفَتِهِ، إِنَّمَا كُلِّفَ الْعِبَادُ مِنْ ذَلِكَ مَا فِي طَاقَتِهِمْ أَنْ يَبْلُغُوهُ وَ هُوَ أَنْ يُوقِنُوا بِهِ وَ يَقِفُوا عِنْدَ أَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ وَ لَمْ يُكَلَّفُوا الْإِحَاطَةَ بِصِفَت

 امام صادق علیه السلام فرمودند:شناخت‌ عقل‌ آدمي‌ نسبت‌ به‌ خداوند، تنها بدان‌ مقدار است‌ كه‌ اقرار به‌ وجود خداوند نمايد اما هرگز قادر به‌ احاطه‌ بر صفات‌ او نيست‌.

تكليف‌ بندگان‌ خدا آن‌ است‌ كه‌ به‌ اندازه طاقت‌ و ظرفيتشان‌ در صدد معرفت‌ خداوند برآيند و آن‌ به‌ اين‌ است‌ كه‌ به‌ وجود خداوند يقين‌ پيدا كنند و بر فرمانش‌ گردن‌ نهند؛

اما هرگز مكلّف‌ به‌ احاطه‌ به‌ [ذات‌ و] صفت‌ او نيستند.

توحيد المفضل ص۱۷۷
 بحار الأنوار (ط - بيروت) ج‏3 ص 147

روزی به کریم خان زند گفتند، یک فردی یک هفته است میخواهد شما را ببیند
کریم خان آن شخص را به حضور طلبید،
او نزد کریم خان امد و گفت قربان من کور مادر زاد بودم به زیارت قبر پدر بزرگوار شما رفتم و شفایم را از اوگرفتم .

شاه دستور داد سریع چشم های این فرد را کور کنید! تا برود دوباره شفایش را بگیرد !
اطرافیان به شاه گفتند قربان این شفا گرفته پدر شماست. ایشان را به پدرتان ببخشید.
کریم خان گفت: پدر من یک شخص معمولی بود من نمیدانم قبرش کجاست و من به زور این شمشیر و سیاست حکمران شدم!!!
پدر من چگونه می تواند شفا دهنده باشد؟

اگر متملقین میدان پیدا کنند دین و دنیای مان را به تباهی می کشند!

آیت الله مجتهدی تهرانی:

 حدیث داریم روزگاری بر مردم می رسد که مردم دوست دارند امیر شوند، رئیس شوند، نماینده مجلس شوند … چقدر هم تقلا میکنه بشه!

اما عدالت را فراموش می کنند
 حالا که رئیس شدی کاری بکن برای مردم، نه فقط برای اینکه بگن این آقا رئیسه یا این آقا نماینده مجلسه یا این آقا چنینه … باید کار کنی واسه مردم

و الا حقوقشان حلال نیست، حرامه!