طهّروا افواهكم فانّها طرق القرآن
آیت الله جوادی آملی :
مگر شما نمى‌خواهيد از اين دهان، قرآن بيرون بيايد؟
اين را آلوده نكنيد. حضرت اميرعليه‌السلام در نهج‌البلاغه به پسرش فرمود: مبادا در جلسه‌اى كه نشستى، حرفى بزنى كه ديگران بخندند!
اگر مى‌خواهند بخندند، ديگران بگويند و بخندند، نه اين‌كه تو حرفى بزنى وبخندانى! فرمود:
اين دهان اگر بخواهد به جايى برسد، بايد اين كانال، پاك باشد.
نه غذاى شبهه‌ناك برود و نه حرف مشتبه بيرون بيايد؛ بگذاريد اين كانال پاك باشد:
«طهّروا افواهكم فانّها طرق القرآن».
مگر اين كتابى كه: «لايمسّه الا المطهّرون»، واقعه/79، از هر دهان و زبان و قلمى كه بگذرد اثر مى‌گذارد؟!
اگر شما از لوله آلوده، آب كوثر هم رد كنيد، بالاخره آلوده مى‌شود! شما اگر آب را تصفيه كرديد، تلاش و كوشش كرديد و از چشمه زلال آب گرفتيد، اما از اين مسير آلوده كه مى‌گذرد، آلوده مى‌شود! فرمود:
«طهّروا افواهكم فانّها طرق القرآن».
نفرمود: دندانتان را پاك كنيد كه خيال كردند اين ناظر به مسواك‌كردن است. حساب مسواك جداست؛ هم ثواب دارد، هم كار بهداشتى است و همه ما موظفيم مسواك بزنيم. فرمود: «طهّروا افواهكم»؛ دهان را پاك كنيد. دهان، هم از آن حرف در مى‌آيد و هم غذا عبور مى‌كند.
سایت معاونت تهذیب حوزه های علمیه/اخبار
