روزی علامه طباطبایی از کوچه ای رد می شدند گدایی در آنجا نشسته بود . علامه طباطبایی پول را از جیب در آورده و در کف دست خود گذاشتند و پیش آن نیازمند نشستند و گفتند: بردار.
آن شخص نیز پول را برداشت. علامه طباطبایی دست خودشان را بوسیدند و برخاسته و رفتند.

بنده از ایشان سؤال کردم که این کار شما دلیلی دارد فرمودید که پول را بردار و دستتان را بوسیدید؟!

فرمودند در روایت داریم صدقه قبل از آنکه در دست فقیر قرار گیرد در دست خدا قرار می گیرد .
همچنین خداوند در قرآن می فرماید ید الله فوق ایدیهم دست خدا بالای همه دستهاست پس رسم ادب این است که دست انسان زیر دست خدا قرار گیرد و من به فقیر گفتم پول را بردار تا دست خدا که در میان دست من و دست فقیر قرار می گیرد بالاتر از دست من باشد .

نکته دیگر آنکه وقتی در صدقه دادن ابتدا پول در دست خدا قرار بگیرد، بنابراین دست صدقه دهنده زائر خداست و من این زائر را برای تبرک بوسیدم.

ناگفته های عارفان، محمد جواد نورمحمدی