سوال: خواندن نماز مستحبی در حال حرکت چگونه است؟

پاسخ: 

در حال حرکت، به نیت وارد شدن به نماز، تکبیرة‌الاحرام گفته می شود و پس از قرائت حمد و سوره، [1] ذکر رکوع به نیت رکوع و ذکر سجده به نیت سجده انجام می گردد. همچنین می توان به نیت رکوع کمی سر را خم کرد و برای سجده نیز مقداری بیش از رکوع سر را خم نمود. البته لازم نیست خم کردن سر، زیاد باشد؛ بلکه همین مقدار که تفاوتی بین رکوع و سجود باشد، کافی است. [2]

پی نوشت:

[1]. در نماز مستحبی می تواند سوره را نخواند.

[2]. توضیح المسائل ده مرجع، با استفاده از م 781؛ خامنه ای، سایت، استفتائات جدید.

 برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج2، ص 116.

امام در نامه بسیار ارزشمند خود به مالک اشتر مطالبی را در مورد قضات و کارگزاران بیان می دارند که از مفهوم آنها می توان این گونه استفاده نمود که نپرداختن حقوق کافی به کارگزاران، موجب نیاز آنها به مردم و در نتیجه باعث رشوه خواری و فساد اداری می گردد:

«با جدیت هرچه بیشتر قضاوتهای قاضی خویش را بررسی کن و در بذل و بخشش مال به او سفره سخاوتت را بگستر، آنچنان که نیازمندیش از بین برود و حاجت و نیازی به مردم پیدا نکند.» 

و در جای دیگر می فرماید: 

«سپس حقوق کافی به آنها بده! زیرا این کار، آنها را در اصلاح خویش تقویت می کند، و از خیانت در اموالی که زیردست آنها است، بی نیاز می سازد.»

نهج البلاغه، نامه 53

کیومرث صابری معروف به گل آقا در خاطرات خود از رئیس جمهور شهید ایران محمدعلی رجایی چنین میگوید:

در زیر عکس معروفی که یک پیرمرد چانه ایشان را گرفته است، ما از قول آن پیرمرد نوشته بودیم “من از تو حمایت می کنم ولی از تو می خواهم که بروی و اسلام را پیاده کنی".

این تنها پوستر انتخاب ریاست جمهوری او بود. طرح و متن این پوستر از من بود. من دیدم اگر این متن را از زبان آن پیرمرد بیاورم خیلی گیرایی دارد، ولی ایشان با متن مخالفت کرد و گفت: این دروغ است. چون این پیرمرد در این دیدار چیز دیگری به من گفت و مطلبش این نبود.

هرچه ما با اصرار زیاد به او گفتیم این یک کارتبلیغی است. ایشان گفت: نه! چاپ این عکس به تنهایی و بدون متن کافی است.

سيره شهيد رجايى، ص۳۹۲.

اعـتـقـاد به موعود، در همه ادیان مطرح بوده و عقیده مشترک همه آنها به شمار می آید؛ و هر دین و مکتبی به تناسب فرهنگ دینی و ملی خود از موعود آخرین به نامی یاد کرده است.

هـمـه ادیان معتقدند که در پایان هر دوره ای از تاریخ ، بشر از لحاظ معنوی و اخلاقی رو بـه انـحـطـاط مـی رود؛ و چـون طـبـعـا و فـطـرتـا، در حـال هـبـوط و دوری از مبداء است و مانند احجار [سنگها] به سوی پایین حرکت می کند، نمی تـوانـد بـه خـودی خـود بـه ایـن سـیر نزولی و انحطاط معنوی و اخلاقی پایان دهد.

پس نـاچار روزی یک شخصیت معنوی بلند پایه ، که از مبداء وحی و الهام سرچشمه می گیرد، ظـهـور خـواهـد کـرد و جهان را از تاریکی جهل و غفلت و ظلم و ستم نجات خواهد داد.

بر این اساس در آیین هندو(هندوئیسم)، او را (آواتارا دهم یا دهمین آواتار) گویند.

در آیین بودایی(بودیسم) او را (بودای پنجم ) گویند و بوداییان انتظار او را میکشند.

در آیین زرتشت نیز از آمدن منجی و موعود آخرین خبر داده شده و او را (سوشیانت ) یا (سوشیانس ) می نامند.

ادامه »

۱. هر گناهی که در قرآن و حدیث، به کبیـره بودن آن تصریح شده باشـد. این قسم متجـاوز از چهـل گنـاه است که در اخبـار اهل بیـت علیهم‌ُالسلام تصریـح شـده است.

۲. هـر معصیتـی که در قـرآن مجید یا سنت معتبره، وعده آتـش بر ارتکاب آن به طور صریح رسیـده باشد، یا اینکه ضمنا باشد. مثـل فرمایش پیغمبر صلےالله‌علیه‌وآله‌وسلم: « مَنْ تَرَکَ الصَّلاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ مِلَّةُ الْاِسْلام»هرکس نماز را بطور عمدی ترک کند. از اسلام به دور است. (جامع‌الاحادیث،ج۴،ص۷۴) که وعده عذاب در این روایت، به کنایه است نه به صراحت و دلیل این مطلب، روایات کثیره ای است که حضرت باقـر و حضرت صادق علیه السلام فرموده‌اند که: «گنـاه کببـره» ، هر گناهی است که خـدای متعـال وعـده‌ی آتش بر آن داده باشـد.

۳. هـر گناهی که در قرآن یا سنت معتبره، از گناهی که کبیـره بودنش مسلّم است، بزرگتر شمرده شود، آن هم کبیـره هست.

مثلا «قتـل نفس» ، از جمله گناهانی است که کبیره بودنش، به هر دو راه گذشته ثابت گردیده است. حال اگر در قـرآن مجید یا سنتی که معتبر است تصریح شود که فلان گنـاه از «قتـل نفس» بزرگتر است، آن گناه هم کبیره مےشود؛ مانند «فتنه کردن» که در قرآن مجید مےفرماید از «قتـل» بزرگتر است. « وَالْفِتْنَةُ اَکْبَرُ مِنْ الْقَتْلِ »  فتنه کردن از قتل بزرگتر است.(سوره بقره، آیه ۲۱۷). پس یقینا فتنه هم از گناهـان کبیـره اسـت.

۴. هـر گناهـی که نزد مُتدینین و متشرعین ، بزرگ شمـرده شود؛ بطوری که یقین حاصـل شود که بزرگی آن، منتهی به زمان معصوم مےگردد، مانند نجس نمودن مسجد از روی علم و عمد به قصد هتک احترام خانه ی خدا، یا پرتاب کردن و انداختن قرآن مجید به قصد هتک آن و غیره.

بررسی گناهان کبیره در مواعظ و کلام حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) ص ۱۵ و ۱۶

‌‌

 کودکی در خانواده ۸ نفری بودم و پدر تنها منبع درآمد خانواده بود. 

پدرم روزی با ناراحتی از سر کار به خانه بر می گردد و مادر که او را در این حال آشفته می‌بینید، از او می پرسد: چه شده، چرا اینقدر ناراحتی؟ 

پدر می گوید: از کار بیکار شدم. دیگر بدبخت شدیم، حالا شکم این بچه ها را چگونه سیر کنیم؟

در آن لحظه، مادر نفس راحتی می کشد و می گوید: 

خدا را شکر! فکر کردم اتفاق خیلی بدتری افتاده. آن شب مادر با همه چیزهایی که داشتند و با کمک پس‌اندازش شام مفصلی تدارک می بیند. سپس، قبل از شروع به خوردن شام، مادر دعای قبل از شام را می‌خواند: 

خدایا شکرت از این همه موهبت که در سفره ما قرار دادی، شکر که اگر شغل‌مان را از دست دادیم، اما ایمان‌مان به تو را از دست ندادیم. می دانم از این به بعد هم موهبتهای تو در زندگی ما جاری خواهد بود.

در آن لحظه پدر، لبخندی حاکی از امید بر صورتش نقش می‌بندد، و بچه ها هم با امیدواری آمین می‌گویند. 

چند روز بعد از این اتفاق، پدر شغل جدیدی پیدا کرد و حقوقش هم بهتر از قبل بود. 

من آنجا فهمیدم با اینکه پدرم نان آور خانه ما بود، اما مادرم نقش مهم‌تری داشت و آن حفظ ایمان و انسجام و احساس خوشبختی در خانواده ما بود. 

مادر در آن بحران به ما یاد داد که کمبودهای مالی و اقتصادی زمانی ما را از پا در می آورد که ما ایمان و امیدمان را به خداوند و بهبود اوضاع از دست دهیم و مادرِ ما اجازه نداد این اتفاق برای خانواده‌اش بیافتد.

لئوبوسکالیاروانشناس تربیتی 

شهید بهشتی: اگر به واسطه سوء مدیریت شما و ضعف فکر و عمل شما به اسلام و مسلمین ضرری واقع شود درحالی که خود میدانید و به تصدی ادامه می‌دهید گناه عظیمی مرتکب شده اید

 حکم شک بین حیض و استحاضه

سوال: تکلیف کسی که نمی داند خونی که بیرون می آید، حیض است یا استحاضه چیست؟

پاسخ: 

اگر خونی که بیرون می آید:

1. در ایام عادت اوست حکم حیض را دارد.

2. در ایام عادت او نیست یا عادت ندارد:

الف) دارای نشانه های حیض است. حکم حیض دارد.

ب) نشانه های حیض را ندارد.بنابر احتیاط واجب باید تا سه روز وظایف مستحاضه را انجام دهد و محرمات حائض را ترک کند و اگر قبل از سه روز پاک شد، حیض نبوده است.

منبع: کتاب «احکام ویژه بانوان»، محمد حسین فلاح زاده، نشر معروف، 1395، ص 69.

خیاطی می گفت:

اگر شبها جیبهای لباسها را خالی کنید، لباس ها زیباتر به نظر می رسند و بیشتر عمر خواهند کرد.

بنابراین من قبل از خواب اشیایی مانند خودکار و پول خرد و دستمال را از جیبم درمیآورم و آنها را مرتب روی میز می گذارم، و چیزهای زائد را به درون سطل زباله میریزم.

یک شب وقتی که مشغول اینکار بودم، به نظرم رسید که ممکن است خالی کردن ذهن نیز مانند خالی کردن جیب باشد …

همه ی ما در طی روز مجموعه ای از آزردگی، پشیمانی، اضطراب را جمع آوری می کنیم. اگر اجازه دهیم که این افکار انباشته شوند، ذهن را سنگین می کنند: پس ذهنمان را پاک کنیم تا دنیای زیباتری بسازیم …

امام علی در مدت پر حادثه عمر خویش، آثاری خلق کرد و آن ها را به جامعه اسلامی عرضه داشت که با کاوش منابع گوناگون 

می توان این آثار را از آن او دانست:

۱-کتاب جامعه که بنا بر روایت ابوبصیر،امام علی در آن احکام اسلامی را از زبان پیامبر نوشته و حاوی مسائل حلال و حرام در موضوعات گوناگون و چه بسا جزمی بوده است که از این اثر به عنوان کتاب علی نیز یاد شده است.

۲- صحیفه امام علی که در آن احکامی متفاوت و اختصاصی تر از آنچه در جامعه گفته شد،از پیامبر شنیده و نگارش کرده است.

۳-صحیفة الدولة کتاب دیگری است که امام علی از زبان پیامبر و با املای آن حضرت، درباره حوادث پس از رحلت و رویدادهای بعدی نگاشته است.

۴-مصحف امام علی چنان که گذشت امام علی در آن قرآن مجید را بر اساس شأن نزول آیات جمع آوری کرده بود و به اعتراف علمای اهل سنّت،از ارزش فراوانی برخوردار بوده است.

۵-کتاب جفر و دیوان شعر از آثار دیگری است که به مولا منسوب می باشد.

۶-بخش دیگری از آثار امیرالمومنین مربوط به ادعیه است که آن را برای ارتباط با خدا و مناجات با پروردگار نوشته و یا آن ها را عملاً پس از ادای فرایض بر زبان آورده است.

مهم ترین آن ها عبارتند از:

دعای کمیل،دعای توسّل،دعای ابوحمزه ثمالی،صباح،جوشن و …

از میان آثار به جای مانده از امام علی مشهورتر از همه مجموعه ای است که تحت عنوان نهج البلاغه گردآوری شده و در قرن چهارم،توسط یکی از علما به نام سیّد رضی تنظیم گردیده و از آن پس این اثر نفیس و گنجینه بی پایان مورد بهره برداری فراوان علمی ادبی دانشمندان قرار گرفته و تعدادی از عالمان شهیر شیعه و سنّی به تحقیق آن پرداخته و بر آن شرح و تفسیر نوشته اند.

از جمله آن ها می توان به شرح محمّد عبده، ابن ابی حدید،قطب راوندی،

محمدتقی جعفری،محمد دشتی و تحقیق ارزشمند استاد مطهّری اشاره کرد.

احادیث فراوان نبوی از حضرت امیر نقل شده که با توجه به پیوند بسیار نزدیک امام علی با پیامبر،بنا بر اقرار عالمان اهل سنّت،تعداد این احادیث دست کم دوازده هزار حدیث است.

منابع:

مکاتیب الرسول/ج ۲/صفحات ۸۸ و ۷۲

بحارالانوار/ج ۲۸/ص ۷۳

مفاتیح الجنان/عباس قمی

سیری در نهج البلاغه

علی السنة المحمدیه/ص ۲۰۴

موضوعی که در بعضی از اذهان مےآید این است که چرا قـرآن مجید تعداد گناهان کبیـره را تعیین نفرموده، و دیگر اینکه چرا در اخبـار در این مسئله اختلاف است؟ در بعضی اخبـار ، تعداد گناهان کبیره پَنج، در برخی هَفت و در پاره ای نُه و در بعضی بیست و یک و در پاره ای سی و یک عدد برشمرده‌اند.

 در ابهام گناهـان کبیـره و تعیین نکردن آن در قرآن مجید، حکمتی عظیم و لطفی بزرگ از جانب پروردگار عالم به بندگانش می باشد، زیرا اگر تعیین می گردید مردم سعی می کردند که فقط از آنها اجتناب کنند و از روی جهالت و هوای نفس، بر اقدام به سایر گناهان جرأت مےنمودند، به خیال اینکه سایر گناهان به ایشان صدمه‌ای نمےزند. آنگاه به مفاسد کثیره ای دست مےزدند که از آن جمله جرأت نمودن بر مخالفت نواهی الهی است.

چه بد بنده ای است کسی که بر مولای خود، جَری شود و اُموری را که امر به ترک آن فرموده ، مخالفت کند، بلکه این جرأت و بی حیایی سبب مےشود که جرأت بر کبائر هم بنماید.

زیرا کسی که نسبت به نواهی پروردگارش به صغائر بی پروا باشد، کم کم نسبت به گناهان کبیره هم بی باک میگردد.

بررسی گناهان کبیره در مواعظ و کلام حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) ص ۱۶ و ۱۷

‌‌

روزی حکیمی به شاگردانش گفت: «فردا هر کدام یک کیسه بیاورید و در آن به تعداد آدم‌هایی که دوستشان ندارید و از آنان بدتان می‌آید پیاز قرار دهید.»

روز بعد همه همین کار را انجام دادند و حکیم گفت: «هر جا که می‌روید این کیسه را با خود حمل کنید.»

شاگردان بعد از چند روز خسته شدند و به حکیم شکایت بردند که: «پیازها گندیده و بوی تعفن گرفته است و ما را اذیت می‌کند.»

حکیم پاسخ زیبایی داد: «این شبیه وضعیتی است که شما کینه دیگران را در دل نگه دارید. این کینه، قلب و دل شما را فاسد می‌کند و بیشتر از همه خودتان را اذیت خواهد کرد.

گنجشک به خدا گفت، لانه ی کوچکی داشتم،

آرامگاه خستگیم، سرپناه بی کسیم،

طوفان تو آن را ازمن گرفت کجای

دنیای تو را گرفته بود؟

خدا گفت: ماری در راه لانه ات بود

تـو خـواب بـودی

باد را گفتم لانه ات را واژگون کند

آنگاه تو از کمین مار پر گشودی!

چه بسیار بلاها که از تو به

واسطه ی حکمتم دور کردم

و تو ندانسته به دشمنیم برخواستی

‌‌

وَ عَنْهُ عَنْ آبَائِهِ علیهم‌السلام عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله أَنَّهُ قَالَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام بَشِّرْ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ بِخِصَالٍ عَشْرٍ أَوَّلُهَا طِيبُ مَوْلِدِهِمْ وَ ثَانِيهَا حُسْنُ إِيمَانِهِمْ وَ ثَالِثُهَا حُبُّ اللَّهِ لَهُمْ وَ الرَّابِعَةُ الْفُسْحَةُ فِي قُبُورِهِمْ وَ الْخَامِسَةُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ السَّادِسَةُ نَزْعُ الْفَقْرِ مِنْ بَيْنِ أَعْيُنِهِمْ وَ غِنَى قُلُوبِهِمْ وَ السَّابِعَةُ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الثَّامِنَةُ الْأَمْنُ مِنَ الْبَرَصِ وَ الْجُذَامِ وَ التَّاسِعَةُ انْحِطَاطُ الذُّنُوبِ وَ السَّيِّئَاتِ عَنْهُمْ وَ الْعَاشِرَةُ هُمْ مَعِي فِي الْجَنَّةِ وَ أَنَا مَعَهُمْ فَ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ.

امام صادق عليه السّلام از پیامبر اکرم صلى اللَّه عليه و آله روايت است كه به امیرالمومنین عليه السّلام فرمودند :

يا على شيعيان خود را بشارت به ده امتياز بده :

۱- پاكی_ولادت

۲- حسن ايمان

۳- دوستى خدا با آنها

۴- وسعت قبر

۵- نور آنها روبرويشان مى‏درخشد

۶- فقر از ديده آنها برداشته شده و دلهايشان غنى است

۷- خشم خدا با دشمنانشان

۸- ايمن بودن از برص و جذام

۹- ريختن گناه ‏ها و خطاها از ايشان

۱۰- آنها با من هستند در #بهشت و من‏ با آنهايم خوشا بحال آنها چه عاقبت خوبى دارند.

 بحار الأنوار (ط - بيروت) ج۲۷ ص۱۶۲

و مَنْ یکسِبْ خَطیئَةً أَوْ إِثْماً ثُمَّ یرْمِ بِهِ بَریئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبیناً .

“سوره نساء آیه ۱۱۲”

و هر کس خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس آن را به بی گناهی نسبت دهد، قطعا بُهتان و گناه آشکاری را بر دوش کشیده است. 

 در این آیه گناهانی را که انسان مرتکب می شود و به گردن دیگری می افکند به دو قسم تقسیم شده: خطیئة . إثــم .

 «خطا» به معنای لغزش است، عمدی یا غیر عمدی، ولی «اثم» گناه عمدی است. تهمت، از گناهان بسیار بزرگی است که موجب ذوب شدن ایمان و محو عدالت و اعتماد در جامعه و سبب عذاب اخروی است. 

 امام صادق علیه السلام فرمود: تهمت به بی گناه، از کوه های عظیم سنگین تر است. «بهتان» به دروغی گفته می شود که انسان از شنیدن آن بهت زده می شود. 

 امام صادق علیه السلام فرمود: غیبت آن است که درباره برادر دینی خود چیزی را که خدا بر او پوشانده ابراز کنی، ولی اگر درباره او چیزی بگویی که در او نیست، بُهتان است. 

تهمت، پرتاب تیربه آبروی مردم است. «یرْمِ بِهِ» تهمت به بی گناه از هر نژاد و مکتب و در هر سنّ و شرایطی که باشد، حرام است. «یرْمِ بِهِ بَرِیئاً»

 تهمت زننده، بارسنگینی از گناه را به دوش می کشد. «فَقَدِ احْتَمَلَ»(تنوین در دو کلمه «بُهْتاناً» و «إِثْماً» نشانه عظمت گناه است.) 

تفسیر نمونه، ج‏۴، ص ۱۱۹،

تفسیر نور، ج‏۲، ص۱۵۸

 حاج آقا روح الله خیلی تلاش کرد مانع اعدام نواب صفوی و یارانش شود اما نتوانست آقای بروجردی را قانع کند. شنیده شده در این ماجرا خیلی به آقای بروجردی اصرار کرد و حتی عمامه اش را هم زمین زده بود و گفته بود: «آقا از این سید حمایت کنید می‌خواهند اعدامش کنند.» شنیده شده که به سه نفر از شخصیت های مشهور هم نامه نوشت، تاثیری نداشت. ناراحت و عصبانی به خانه برگشت عبایش را به گوشه ای پرتاب کرد. همسرش پرسید نتوانستید کاری بکنید. گفت: نخیر! ایشان می‌گوید من کاری به این کارها ندارم. 

 نواب صفوی و یارانش را اعدام کردند. تعدادی ایراد می‌گرفتند که باید حرمت لباس حفظ می‌شد و با لباس روحانیت اعدام نمی‌شد. اما حاج آقا می‌‎گفت باید روحانی با لباس روحانیت شهید شود تا مردم بفهمند و آگاه شوند که این ها در صحنه هستند. فرزندش آقا مصطفی خمینی در یادداشت هایش نوشته است: «فدائیان اسلام در سکوت مرگبار علما تیرباران شدند.» و فرزند دیگرش احمدآقا خمینی می‌گوید پدرش از اعدام نواب و یارانش و سکوت علما خیلی ضربه روحی خورد. 

 دایره‌المعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلی‌نیا، نشر سایان، صفحه ۶۱

  اگر با راهکارهای چگونگی کنترل هیجانات آگاه نباشیم، قطعا احساسات ناخوشايند بیشتری را تجربه میکنیم و در نتیجه روابط بین فردی، سازگاری اجتماعی و خانوادگی، همدلی و . . . ما تحت تأثیر قرار میگیرد.مديريت هیجانها، تنها شامل هیجانهای منفی مانند خشم، غم و ناامیدی نیست؛ بلکه هیجانهای مثبت از قبیل شادی را نیز دربرمیگیرد.

    توصیه‌هایي براي افزایش مدیریت هیجانات (قسمت اول)

  1- هیجانها را همانند میهمان خود عزيز بداريم ولي به آنها اجازه ندهیم هر کاري که دوست دارند انجام دهند.  

 2- سعي کنیم بر هیجانات مثبت و مطلوب خود مانند شادي، عشق، همدلي و … بیفزايیم. 

 3 - جهت شناخت بهتر، احساسات و هیجانات ديگران را که به آنها برمی خوريم، يا در خیابان و فیلمها و کتابهاي داستان ميخوانیم و يا ميبینیم، نامگذاري کنیم؛ براي مثال: “به نظر ميرسد ناامید شده اي"، “مثل اينکه آن خانم در فیلم احساس حسادت ميکند” و… 

  4- ضمن به وجود آوردن محیطي امن و آرامش بخش ، درباره ي احساسات به راحتي صحبت کنیم و صداقت هیجاني را از طريق عشق بدون قید و شرط تشويق کنیم. 

5- هیجانات منفي ما از جمع شدن نیازهاي هیجاني برآورده نشده ی ما به وجود ميآيد، پس بهتر است دربارهی هیجانات ظاهراًمنفي مثل خشم، گفتوگو کنیم. 

 6 - به جاي نامگذاري افراد با صفات گوناگون (دستوپا چلفتي، ديوانه، ترسو، و …) احساسات آنان را نامگذاري کنیم؛ مانند: “اکنون احساس خجالت ميکني"، “مثل اينکه خشمگین 

هستي"، “به نظر ميرسد که احساس ترس ميکني” و …

کاروانی از فرشتگان

به امر پروردگار در جهان

حرکت می کنند

و هنگامی که به جلسه

ذکر وصلوات می رسند ،

به یکدیگر می گویند: فرود آییم .

زمانی که پیاده می شوند ،

اهل جلسه را هنگام دعا با ذکر آمین ،

یاری کرده و نیز اهل جلسه را

هنگام صلوات کمک و همراهی می کنند

و در پایان به یکدیگر می گویند :

«خوشا به حال افراد این جلسه که خدا آنان را آمرزید.»

     «اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّد

                    وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم»

آثار و برکات صلوات ص ۳۷