محمد اسماعیل دولابی (ره):
وقتی از خدا طلبکار شد، خدا هرچه هم به او بدهد باز گله دارد و طلبکاری می کند.

ما از خدا طلبی نداریم،وقتی ما را آفرید نه نمازی خوانده بودیم ،نه روزه ای و نه چیز دیگر.

خدا با فضل و عنایتش ما را آفرید،حال اگر به نظر خودمان کم و زیاد داریم باید بسازیم .

 اگر به شما چیزی مفتی دادند دندانش را نشماران شاالله دندان طلبکاری را می کنی تا زیباییهای زندگی و حیات را بفهمی …

طوبای محبت1 ، مرحوم حاج اسماعیل دولابی

امام صادق عليه ‌السلام فرمود: همان ‏طور كه ابر، قرارگاه باران است، دعا نيز قرارگاه اجابت است.

یعنی اجابت در درون دعاست، همان ‏طور كه باران در نهاد ابر تعبيه شده است.

وقتي انسان دست به دعا برداشت، طبق روايات و سنت معصومين عليهم ‏السلام مستحب است آن را بر سر و صورت خود بكشد؛ براي اينكه لطف خدا به اين دست پاسخ داده است.

دستي كه به سوي خدا دراز شود، يقيناً خالي بر نمي‏ گردد و دستي كه عطاي الهي را دريافت كرد،گرامي است. لذا خوب است آن را به صورت يا به سر بكشد.

گاهي امام سجاد سلام ‏الله‌ عليه چيزي كه به سائل مرحمت مي‏ فرمودند،دست مبارك خود را مي ‏بوييد و مي ‏گفت: اين دست به دست الهي رسيده؛

چون خداوند در آیه 104 سوره توبه فرمود: خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و اوست که صدقات آنها را می گیرد…

آیت الله العظمی جوادی آملی ، کتاب “حکمت عبادات”

مرحوم شيخ صدوق رضوان اللّه تعالى عليه در كتاب اءمالى خود به نقل از امام جعفر صادق صلوات اللّه عليه آورده است.

هنگامى كه حضرت ابا عبداللّه الحسين عليه السّلام تولّد يافت ، خداوند متعال جبرئيل عليه السّلام را ماءمور گردانيد تا به همراه يك هزار ملائكه ير زمين فرود آيند و رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله را بر ولادت نوزادش تبريك و تهنيت گويند.

جبرئيل عليه السّلام هنگام نزول ، عبورش بر جزيره اى افتاد كه فرشته اى به نام فُطرس در آنجا قرار داشت .

و چون فُطرس در انجام وظائف الهى كُندى و سستى كرده بود، بال هايش شكسته و در آن جزيره مدّت هفت سال به عبادت خداوند مشغول گشت تا آن كه امام حسين عليه السّلام تولّد يافت .

وقتى فطرس مَلَك ، متوجّه عبور جبرئيل و همراهانش عليهم السّلام شد، سؤ ال نمود: اى جبرئيل ! كجا مى روى ?پاسخ داد: همانا خداوند متعال نعمتى - نوزاد - به محمّد صلّى اللّه عليه و آله عطا كرده است ؛ و مرا جهت ابلاغ سلام و تهنيت بر آن حضرت ماءمور گردانيد.

فُطرس اظهار داشت : اگر امكان دارد، مرا نيز همراه خود ببريد، شايد محمّد رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله برايم دعائى كند.

جبرئيل تقاضاى فطرس را پذيرفت و به كمك همراهانش او را نيز با خود آوردند.

امام صادق عليه السّلام افزود: زمانى كه جبرئيل بر پيامبر خدا وارد شد، از طرف خداوند متعال ؛ و نيز از جانب خود به آن حضرت سلام و تبريك و تهنيت گفت ؛ و پس از آن موقعيّت فطرس را به عرض حضرت رسول رساند.

حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله فرمود: به فطرس بگو كه خود را به اين نوزاد بمالد و سپس به مكان اوليّه خود مراجعت كند.

و چون فطرس خود را به قنداقه امام حسين عليه السّلام ماليد، مشكلش برطرف شد، اظهار داشت : اى رسول خدا! امّت تو به زودى اين نوزاد را به قتل خواهد رساند، هركس او را زيارت كند و يا بر او سلام و درود فرستد، در هر كجا و در هر موقعيّتى كه باشد، من براى جبران اين كرامت ، سلام او را به حسين عليه السّلام ابلاغ خواهم كرد.

سپس فُطرس به سمت آسمان عروج كرد

صلوات: تنها دعایی هست که حتما مستجاب می شود.

صلوات : بهترین هدیه از طرف خداوند برای انسان است.

صلوات : تحفه‌ای از بهشت است.

صلوات : روح را جلا می‌دهد.

صلوات : عطری است که دهان انسان را خوشبو می‌کند.

صلوات : نوری در بهشت است.

صلوات : نور پل صراط است.

صلوات : شفیع انسان است.

صلوات : ذکر الهی است.

صلوات : موجب کمال نماز می‌شود.

صلوات : موجب کمال دعا و استجابت آن می‌شود.

صلوات : موجب تقرب انسان است.

صلوات : رمز دیدن پیامبر در خواب است.

صلوات : سپری در مقابل آتش جهنم است.

صلوات : انیس انسان در عالم برزخ و قیامت است.

صلوات : جواز عبور انسان به بهشت است.

صلوات : انسان را در سه عالم بیمه می‌کند

هنگامی که سوار ماشین یا اتوبوس هستیم یا در حال پیاده راه رفتن هستیم و یا موقعیت های مختلف دیگر فرستادن صلوات را فراموش نکنیم.

«اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم»

مرحوم حاج اسماعیل دولابے

حضرت امیر علیہ السّلام فرمودـ:

اُحصُدِ الشَّرَّ مِن صَدرِ غَیرِڪَ بِقَلعِهِ مِن صَدرِڪ.
بدے را از سینه‎ے دیگران درو ڪن بہ وسیله‎ے ریشه‎ڪن ڪردن آن از سینه‎ے خودت.

شخص وقتے خودش را پاڪ ڪرد، دیگر در خلق شرّے نمی‎بیند.

قوچے جلوے آینہ ایستادہ بود و عڪس خود را در آن مے‎دید و هر چہ جلو و عقب مے‎رفت مے‎دید آن قوچ مقابل هم، همان ڪار را مے‎ڪند.

قوچ شاخش را بہ قوچ مقابلش نشان داد و دید ڪہ او هم شاخ خود را بہ او نشان مے‎دهد. آخرالامر با شاخ خود بہ قوچ مقابل حملہ ڪرد و بہ آینہ خورد و شڪست و فهمید با خودش دعوا مے‎ڪردہ است.

مؤمن آیینه‎ے مؤمن است. اگر دیدے دیگرے بہ تو حملہ مے‎ڪند، در واقع خودت هستے ڪہ در آینه‎ے وجود او نمودار شده‎اے. با آینہ جنگیدن بے‎معناست؛ خودت را اصلاح ڪن.

مصباح الهدے، تألیف استاد مهدے طیب

از فاطمه زهرا(سلام الله علیها) نقل شده است:
از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود:

به راستی، در جمعه ساعتی است که اگر مرد [و زن] مسلمان در آن ساعت از خدای عزیز و جلیل خیری درخواست کند، به او داده می‌شود".
لذا عرض کردم: ای رسول خدا! آن کدام ساعت است؟
فرمود: “اذا تُدلی نصفَ عین الشمس للغروب؛ وقتی نصف قرص خورشید غروب کرد".

زید در ادامه می‌گوید:
حضرت فاطمه(س) همیشه [جمعه‌ها] به غلامش می‌فرمود:
“بر بلندی برآی و هرگاه دیدی نصف قرص خورشید به غروب نزدیک شده است، به من اعلام کن تا دعا کنم".

وسائل الشیعه، ج۵، ص۶۹

قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم: 

ست خصال يعرف بها الجاهل : الغضب في غير شيء، والكلام في غير نفع، والعطية في غير موضعها، وإفشاء السر، والثقة بكل أحد، وألا يعرف صديقه من عدوه

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند :
«جاهل دارای شش نشانه است :
1. غضب کردن و خشم نابجا؛ [خشم و غضب به صورت افراطى، نکوهیده و زشت است.

 این حالت، انسان را از حالت طبیعى بیرون می‌آورد و در لحظه خشم، حتى عقل انسان درست کار نمی‏کند. تصمیم انسان‌هاى خشمگین، نسنجیده و خطرناک است.

اما حالت اعتدال خشم‏، آنجاست که این غریزه طغیانگر، تنها براى خدا و به صورت صحیح و بجا بکار برده شود و با موازین شرع، کنترل گردد.

چنین خشم مهار شده‌اى نه تنها نکوهیده نیست، بلکه ستوده است. هرگاه در انگیزه آن، هواى نفس، کوچک‌ترین دخالتى داشته باشد، باید با نیروى ایمان، از آن جلوگیرى شود] .

2. سخن گفتن بی‌فایده و بدون منفعت .

3. هدیه دادن و بخشش نمودن در غیر جای خودش .

4. افشا کردن راز و اسرا دیگران .

۵. اعتماد و اطمینان کردن به هر شخصی .

۶. تشخیص ندادن و نشناختن دوست از دشمن» .

منبع : کراجکی، محمد بن علی، معدن الجواهر و ریاضة الخواطر، محقق و مصحح: حسینی، احمد، ص ۵۳، المکتبة المرتضویة، تهران، چاپ دوم، ۱۳۵۳ش .

با خواب غلظت خون بالا میرودوهرچه به صبح نزدیک میشویمخون غلیظ تر میشود.
و درست لحظات نزدیک شدنبه اذان به حد اعلا می رسد.بهمین خاطر است که
اکثر سکته ها سحر اتفاق میفتد…
کسانی که بیدار میشوند.

با وضو گرفتن قدری خون تنظیم میشود
و با خواندن نماز ، بدن کاملا بالانس شده
و به حالت نرمال باز میگردد…

به امام صادق (علیه السلام) گفته شد: فدایت شوم! ما فرزندانمان را به نام شما و پدرانتان می‌نامیم. آیا این کار، برای ما سودی دارد؟

فرمود: «آری، به خدا سوگند! آیا دین، چیزی جز دوستی است؟
خداوند فرمود: «اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید تا خداوند، شما را دوست بدارد و گناهان شما را بیامرزد.»

تفسير العيّاشي، ج ۱ ص ۱۶۷ ح ۲۸،

بحار الأنوار،ج ۱۰۴ ص ۱۳۰ ح ۱۹

حضرت عیسی (علیه السلام) بر سه نفر گذشت که اشک می ریختند.

پرسید علت گریه شما چیست؟
عرض کردند ترس از خدا ما را به این صورت در آورده است.

حضرت فرمود بر خداوند حق است که خائف را نجات دهد.پس حضرت بر سه نفر دیگر عبور کرد، آنها هم اشک می ریختند.
حضرت فرمود شما چرا گریه و زاری می کنید؟

عرض کردند اشتیاق به بهشت داریم.

حضرت فرمود حق است بر خداوند که عطا فرماید آنچه را که مخلوق از او امید دارند.

حضرت از آنها گذشت، به سه نفر دیگر که گریان تر از قبلی ها به نظر می رسیدند رسید.

فرمود شما را چرا گریانید؟
عرض کردند دوستی و علاقه به ذات پاک خداوند ما را به این روز در آورده
حضرت عیسی (علیه السلام)

توجهی عمیق به آنها نمود و فرمود شما مقرب درگاه خداوند هستید.

داستان هایی از خدا، جلد ۲

آیت الله حائری شیرازی حفظه الله:

ریشه‏ عُجب انسان، این است که خودش را مالک می‏بیند!!!!

می‏گویی: «آقا چکشت را به من بده تا میخ ته کفشم را بکوبم». آیا منّتی سر او دارید که چکشش را به شما داده؟ میخ کفش او نبود، میخ کفش شما بود.

عمل صالح، خیرش به جیب خودتان می‏رود نه توی جیب خدا. میخ کفش‌تان را با چکش او کوبیده‏اید. چکش او همین جان و تن و نیرویی است که عطایتان کرده است. پس احساس کنید که به او بدهکار شده‏اید نه طلبکار.

ریشه‏ عُجب انسان، این است که خودش را مالک می‏بیند. اگر تمام حَسَنات اهل عالم از دست و زبانتان صادر شود، اما خودتان را شناخته باشید، برای شما هیچ عُجبی نمی‏ آورد.

1. حیا از خداوند، که آگاه و بصیر است.

2.حیا از پیامبر صلی الله علیه و آله که اعمال ما بر او عرضه می شود.

3. حیا از فرشتگان، که کارهای نیک و بد ما را می نویسند.

4. حیا از خودمان

5.حیا از مردم و همسایگان و افراد دیگر.

وقتی خدا را حاضر و ناظر بر اعمال خویش بشناسیم و هیچ جایی را خلوت ندانیم
و باور کنیم که در محضر او پیدا و پنهان، روز و شب و …فرقی ندارد و علم او بر همه چیز و همه کس، محیط است.

 این شناخت، عامل مهمّی در بازداشتن بندگان از خلافها و معصیت هاست.

وقتی ما به خاطر حفظ آبروی خویش، در نزد دیگران کار بد نمی کنیم، چگونه راضی می شویم که آبرویمان نزد خدا برود؟ مگر او نمی بیند؟

قرآن می فرماید:

«اَلَم یَعلَم بِاَنَّ اللهَ یَری؟»

آیا نمی دانست که خداوند، می بیند؟

هر چه حیا و شرم انسان بیشتر باشد، گناهش کمتر خواهد شد

حکمت های کاظمی،جواد محدثی

در بنی اسرائیل عابدی بود. شب خواب دید، در خواب به او گفتند: تو هشتاد،سال عمر می کنی، چهل سال در رفاهی و چهل سال در فشاری. کدام یک را اول می خواهی چهل سال زندگی خوب را یا چهل سال در فشار؟

 او گفت : من عیال صالحه ای دارم، از او مشورت می کنم. ببینم او چه می گوید؟ از خواب بیدار شد. رفت پیش عیالش و گفت: «من چنین خوابی دیده ام، تو چه مےگویی؟»

 زن گفت: بگو من چهل سال اول را در رفاه می خواهم. شب بعد خواب دید و گفت: «من چهل سال اول را در رفاه می خواهم». از آن شب به بعد از در و دیوار برایش مےآمد. به هر چه دست مےزد طلا می شد. زتش هم میگفت: «فلانی خانه ندارد، برایش خانه بخر، فلان جاوبیمارستان ندارد، فلان جا مسجد ندارد، فلان پسر مےخواهد عروسی کند، فلتن دختر مےخواهد شوهر کند ندارد.»

 همسرش به او دستور می داد و او هم تا می توانست کمک می کرد. سَرِ چهل سال خواب دید به او گفتند: «خدا مےخواهد از تو تشکر کند. چهل سال اول به تو داد، تو هم به دیگران دادی، مےخواهد چهل سال دوم را هم در رفاه باشی»

آیت اللہ بهجت(ره):

یا دعا دیرتر مستجاب میشود
یا یڪ بلایے از انسان دور میشود
یا بهتر از آن را بہ او میدهند
یا روز قیامت او را مے آورند میگویند: این همہ ثواب براے تو.
میگوید: من ڪہ ڪارے نڪردم ڪہ لایق این همہ ثواب باشم
میگویند: این ثواب ها براے این است ڪہ دعا ڪردے و بہ صلاحت نبود مستجاب بشود، بجایش الان جبران ڪردیم

میگوید: اے ڪاش هیچ ڪدام از دعاهایم در دنیا برآوردہ نمے شد…

استاد پناهیان:

فردا همان روزی است که ممکن است هرگز آن را نبینی و دیروز همان روزی است که حتما دوباره آن را در قیامت خواهی دید..

 امروز همان روزی است که دو فرصت مهم در اختیار داری :

یکی جبران خرابیهای دیروز و دیگری زمینه سازی برای خوبیهای فردا .

فردای تو امروز ساخته میشود پس کار امروز را به فردا نینداز.

رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند:

از نفرين پدر خود، سخت بپرهيزيد، زيرا چنين نفرينى «ابر» را هم مى شكافد و بالاتر مى رود،

و مورد توجه خدا قرار مى گيرد، تا جايى كه خداوند متعال مى فرمايد: آن نفرين را نزد من آوريد تا مستجاب گردانم. بنابراين، از نفرين و دعاى پدر عليه خود، سخت پرهيز داشته باشيد، زيرا از شمشير برّنده ‏تر است!

النوادر (للراوندي)، ص 5

حکایت نموده اند که در زمان های گذشته در شهر مکه مرد فقیر و با ایمانی زندگی می کرد او همیشه روزه دار بود و روزه ها را برای رضایت خدای تعالی روزه می گرفت.

هنگامی که آفتاب غروب می کرد و وقت افطار می رسید دست در جیب خود می نمود و کاغذی را بیرون می آورد و به آن نگاه می کرد و چیزی نمی خورد زیرا با نگاه کردن به جمله ای که بر کاغذ نوشته شده بود و خواندن آن جمله گرسنگی اش برطرف می شد.

پس از مرگ وی، کاغذ را از جیبش در آوردند روی آن جمله مبارکه بسم الله الرحمن الرحیم نوشته شده است معلوم شد که از برکت اسم اعظم پروردگار متعال از او رفع گرسنگی می شده است.

داستان هایی از بسم الله الرحمن الرحیم ۲ - ۷۴ به نقل از بهشت جاودان ۳۶۳

روزی افلاطون نشسته بود.
مردی نزد او آمد و نشست و از هر در سخنی می گفت.
در میانه سخن گفت ای حکیم، امروز فلان مرد را دیدم که تو را دعا و ثنا می گفت و می گفت افلاطون، مردی بزرگوار است که هرگز چون او نبوده است و نباشد، خواستم که ثنای او به تو برسانم.
افلاطون چون این سخن بشنید، سر فرو برد و بگریست و سخت دلتنگ شد.

آن مرد گفت ای حکیم، از من چه رنج آمد تو را که چنین دلتنگ شدی؟
افلاطون گفت از تو مرا رنجی نرسید، و لیکن مرا مصیبتی از این بدتر چه خواهد بود که جاهلی مرا بستاید و کار من، او را پسندیده آید؟
ندانم که کدام کار جاهلانه کردم که به طبع او سازگار بود که او را خوش آمد و مرا بدان کار ستود؟!
این غم مرا از آن است که مگر من هنوز جاهلم که ستوده جاهلان، جاهلان باشند.

 درس زندگی (گزیده قابوس نامه )، دکتر غلامحسین یوسفی، صفحه 43