حسن رحیم پور ازغدی :

اگر بنا باشد که در همه ی مسائل اصلی بشر مسأله ی زیبایی جنسی باشد، میدانید که برهنه شدن زن به نفع زن نیست، به نفع مردهاست.

برهنه شدن زنان در خیابان و در مجامع عمومی، به نفع مردانی است که مجّانی می خواهند استفاده ی همینطوری کنند، نگاه کنند و لذت ببرند. اینکه زنان مسلمان معتقدند که باید با حجاب بیرون بیاییم، برای این است که می گویند ما کالای تجاری نیستیم و نباید مصرف بشویم. ما برای خودمان حرمت و احترام داریم.

امیرالمومنین علیه السلام:

اگر می خواهی آزاد زندگی کنیمثل بردگان تلاش کن.
آرزویت را از مال دیگران به طور کلیقطع نما.
نگو این کار مرا پست می کند زیرادرخواست از مردم خوارکننده استزمانی که از دیگران مستغنی باشی از همه مردم از من ارجمندتری.

هر آینه نقل و انتقال سنگ های سنگین از بالای کوه ها برای من دوست داشتنی تر از منت کشیدن از دیگران است، مردم به من می گویند که کسب و کار برای تو ننگ است در حالیکه، ننگ و خواری در درخواست از مردم است.

تعلیم و تربیت در اسلام شهید مطهری ص۴۲۴، ۴۲۵

حجت الاسلام رفیعی :

حضرت امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند:
«اگر می خواهید عزم تان تقویت بشود؛
باید حزم تان را تقویت کنید…
هر کس حزمش کم است، عزمش هم کم است»

حزم یعنی عاقبت اندیشی…
فردی که وسواس دارد باید به آخر کار بیندیشد.
زیرا یک فرد وسواسی اسراف کار است، وقتش
را هدر می دهد و خودش را آزار می دهد…

اگر ما به آثار کارهایمان فکر کنیم؛
عزم و اراده ما در انجام و ترک آن کارها
زیاد می شود…

 حجت الاسلام والمسلمین قرائتی:

کتمان حق حرام است ولی گفتن حق نیز باید در صورت لزوم باشد.

بسیاری از سخنان حق اگر بدون زمینه سازی قبلی گفته می‏شود، مفاسدی را به بار می‏آورد.

شکر، شیرین است ولی اگر این شکر را به همین صورت در دهان کودکی بریزیم خفه می‏شود.

‼️نباید بگوییم این شکر است و شیرین و بدن هم به مواد قندی نیاز دارد، بلکه باید ابتدا این شکر در آب حل کنیم و به تدریج به کودک بدهیم.

بسیاری از حقایق را باید با مقدمه مطرح کرد، زیرا همه مردم آمادگی پذیرش یک باره سخن حق را ندارند.

مثلا مردم به حمام می‏روند و دوش آب را روی سر خود باز می‏کنند ولی اگر آماده نباشند و شما بخواهید یک لیوان آب سر آنها بریزید، با عکس‏ العمل سختی مواجه می‏شوید.

دلیل آنکه مردم خمس و سهم امام را به مراجع می‏پردازند، ولی در پرداخت مالیات نشاط ندارند،
همین است که مردم درباره خمس و زکات، آیات و روایاتی از افراد مورد وثوق خود شنیده ‏اند و از نظر اعتقادی و فرهنگی آمادگی پرداخت را پیدا کرده ‏اند

 و همچنین به زیارت امام و امام زاده ‏ای که درباره او شناخت پیدا کرده‏ اند و هزینه آن را به راحتی می‏پردازند و به زیارتشان افتخار می‏کنند،

 پس آمادگی اعتقادی و فکری شرط لازم است.

ما از قشرهای خودمان میترسیم.شما صنف روحانیت هم -ایدهم الله تعالی- اگر چنانچه کارهایی خدا ناخواسته انجام دادید که از چشم ملت بیفتد ولو در دراز مدت آنوقت دیگر فانتوم لازم نیست و ملت شما را کنار خواهد زد و ملت هم بی هادی و هدایتگر نمیتواند کاری را انجام دهد. من خوفم از این است که ما نتوانیم، روحانیت نتواند آن چیزی را که به عهده اوست انجام دهد.

صحیفه امام، جلد 13، صفحه 19

 روزی عقربی یکی از دوستان امیرالمومنین عليه السلام را نیش زد و سریعا نزد امیرالمومنین عليه السلام آمد.

 حضرت به او فرمود: بر اثر این نیش نمی میری برو.

 او رفت و پس از مدتی آمد و عرض کرد: یاامیرالمومنین بر اثر آن نیش عقرب دو ماه زجر کشیدم حضرت به او فرمود: میدانی آن عقرب چرا تو را نیش زد؟

 عرض کرد خیر حضرت فرمودند: چون یک بار در حضور تو سلمان را به خاطر دوستی ما مسخره کردند و تو هیچ نگفتی و از سلمان دفاع نکردی این نیش عقرب به خاطر آن است.

نیش و کنایه زدن به محبین و موالیان حضرات معصومین(علیهم السلام) اینقدر مهم و حساس است. دفاع نکردن از سلمان این عقوبت را داشت.

 مستدرک الوسایل ج۱۲ ص۳۳۶

تاريخچه ‌‌‌﴿اَشْهَدُ أَنَّ عَلِیً وَلِیُّ اللّٰه﴾ در اذان، از کتب اهل تسنن.

 أَنَّ رَجُلاً دَخَلَ عَلَىٰ رَسُولِ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) وَ قَالَ؛ يَا رَسُولَ الله، إِنَّ أَبَاذَر (وَ سَلْمَانٌ) يَذْكُرُ فِي الأذَانِ بَعْدَ الشَّهَادَةِ بِالرِّسَالَةِ الشَّهَادَةَ بِالْوِلايَةِ لِعَلِىٍ (عَلَيْهِ السَّلام). قَالَ رَسِولُ اللّٰهِ ‏(صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) كَذَلِكَ، أَوْ نَسِيتُمْ قَولِي فِي غَدِيرِ خُمٍ؟ مَنْ كُنْتُ مَولاهُ فَعَلِيٍ (عَلَيْهِ السَّلام) مَولاهُ؟

 شخصی نزد رسول الله (صلی الله عليه و آله و سلم) آمد
و گله کرد که : یا رسول الله، ابوذر (و سلمان) در اذان، بعد از شهادت به نبوت، شهادت به ولايت علی می‌دهد!

رسول الله فرمودند : عمل صحیحی ست.
مگر خطبه و کلام من را در روز غدير خم فراموش کرديد؟
هرکس که من مولای او هستم، پس علی مولای اوست؟

منبع :
السلافة في أمر الخلافة ص ۳۲

 آیت الله بهجت (ره) :

 کار خیر خود را دست کم نگیرید ، در هرکار خیری خود را به قدر نخود هم شده شریک کنید ، شاید همان کارخیر بی ریا قبول و باعث نجاتتون شد.

 ضمن اینکه انجام کار خیر توفیق آور است(توفیق زیارت، رفیق خوب، همسر و فرزند خوب و..

 انجام کارخیر اول ، کار خیر دوم را براتون ارمغان میاره و این خیر دائمی باعث سعادتمندی و نجات انسان میشه..

 در حدیث داریم فرزند صالح میخواهی زیاد صدقه بده..صدقه دادن زمینه نسل صالح است.

 صدقه تا هزار سال و تا ۷ نسل روی انسان اثر می‌گذارد.

فضائل الصدقه/ مهدی قاضی زاده

 ارزش گذارى به نماز، نشانه ایمان به خداست و بى اعتنایى، دلیل ضعف عشق و علاقه به معنویّات است.
حضرت على علیه السلام فرمود: «اِنّ اَسْرَقَ النّاسِ مَنْ سَرِقَ صَلاتَهُ» سارق‏ترین و دزدترین افراد، آنانند كه از نمازشان بكاهند و بدزدند.

(بحارالانوار، ج84، ص242)

در جاى دیگر فرمود: كسانى كه نماز را سبك مى‏ شمرند، مانند زنانى هستند كه سقط جنین مى‏ كنند، نه مى ‏توان آنان را حامله نامید و نه مى ‏توان به آنان بچّه‏ دار گفت. (بحارالانوار، ج84، ص284)

 و نیز فرمود: «مَنْ ضَیَّعَ الصَلاةَ فَهُوَ لِغَیْرِها اَضْیَعُ» (وسائل‏الشیعه، ج3، ص19) كسى كه نماز را سبك شمارد و ضایع كند، نسبت به غیر نماز، تضییع بیشترى خواهد داشت.

 پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله فرمود: آنكه نماز خود را تباه سازد، در قیامت در كنار قارون و هامان خواهد بود. واى بر كسى كه از نماز خود مواظبت نكند… (وسائل‏ الشیعه، ج3، ص19)

 کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی

ايمانِ ارزشمند ، ايمانِ آگاهانه است ، ايمانِ توأم با درک و شعور است ، ايمانی‌ست كه از روی بصيرت ، با چشمِ باز ، بدون ترسِ از اشكال ، به‌‌وجود آمده باشد .

آن ايمانی كه فلان مسلمان دارد ، برای نگه‌داشتنش بايد بگویيم روزنامه نخوانَد ، فلان كتاب را نخوانَد ، در كوچه‌‌بازار راه نرود ، با فلان‌‌كس حرف نزند ، سرما و گرما نخورَد ، آفتاب و مهتاب نبيند! تا بمانَد ؛ اين ايمان متأسّفانه نخواهد ماند .

ايمانی لازم است كه آن‌چنان آگاهانه انتخاب شده باشد كه در سخت‌‌ترين شرایط هم آن ايمان از او گرفته نشود

ايمان از روی روشنی ، از روی درک ، از روی فكر ، با محاسبه‌‌های صحيح وقتی ‌‌كه انجام گرفت ، آن ‌‌وقت لازم نيست ما اين ايمان را در پارچه و در كهنه و در صندوقچه و در صندوق‌‌خانه بگذاريم! كه مبادا گرما و سرما و گَردوخاک و غبار به آن آسيب برسانَد ؛ آسيبی به آن نمی‌‌رسد .

اسلام می‌‌گويد ايمان ، آگاهانه بايد باشد . اين آياتی كه در آخِرِ سورۀ آل‌‌عمران است ، ايمانِ آگاهانه را به ما معرفی می‌‌كند .

 طرح كلّی انديشه‌ٔ اسلامی در قرآن

اگر دل که عرش رحمن است بسوى آسمان حقیقت دهن باز کند و خواهان شروق نور حق شود البته خداوند فیاض دهن باز را بى‏ روزى نمى‏ گذارد.

بلکه روزى قلب که آب حیات علم است همواره از آسمان حقیقت فرو مى‏ ریزد و حقیقة الحقائق فیاض على الاطلاق است.

کوتاهى و قصور از این سو است نه از آن سو.
غرض اینکه ما نمى‏ گیریم نه اینکه او نمى‏ دهد.

 نامه ها و برنامه ها،علامه حسنزاده

 بر هر که ﻓﻰ ﺍﻟﺠﻤﻠﻪ ﺍﺯ ﺷﻌﻮﺭ، ﻧﺼﻴﺒﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺍﻣﺮ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﺼﺐ، ﻣﻮﺭﺙ ﺑﺴﻰ ﻣﻔﺎﺳﺪ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﻭ ﻣﻨﺘﺞ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺧﺴﺎﺭﺗﻬﺎﻯ ﺩﻧﻴﻮﻳﻪ ﻭ ﺍﺧﺮﻭﻳﻪ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﻨﺼﺐ ﻭ ﺟﺎﻫﻰ ﺑﺠﺰ ﺍﺑﺘﻠﺎﻯ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻴﺴﺖ.

ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻡ، ﺍﻛﺜﺮ ﻋﺪﺍﻭﺗﻬﺎ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﻧﺒﻴﺎ ﻭ ﺍﻭﺻﻴﺎ ﺑﺎﻋﺜﻰ ﺟﺰ ﺣﺐ ﺟﺎﻩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ. ﻧﻤﺮﻭﺩ ﻣﺮﺩﻭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺧﻠﻴﻞ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺖ. ﻭ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻣﻠﻌﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺳﻠﻄﺎﻧﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﻮﺧﺖ. ﺣﺐ ﺟﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺪﺍﺩ ﺑﺪ ﻧﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ «ﺍﺭﻡ ﺫﺍﺕ ﺍﻟﻌﻤﺎﺩ» ﻭﺍ ﺩاش ﻭ ﻟﻌﻦ ﺍﺑﺪ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﺨﻠﺪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﮔﻤﺎﺷﺖ. ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻳﻦ ﺳﻴﺪ ﺁﺧﺮ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻥ، ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻭ ﺣﻴﺮﺍﻥ، ﺣﻖ ﺍﻣﻴﺮﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻐﺼﻮﺏ، ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺁﻥ «ﻣﻨﻬﻮﺏ ».

ﻳﺜﺮﺏ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻣﻠﻚ ﺷﺎﻡ
ﺑﻄﺤﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﻨﺎﻯ ﻣﻠﻚ ﺭﻯ

 معراج_السعاده

مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائرى رضوان الله عليه نقل مى كند: يك وقتى در محضر آية الله شيرازى در سامراء درس مى خوانديم.

 در اثناى درس، استاد بزرگ ما آية الله سيد محمد فشاركى وارد شد در حالى كه آثار گرفتگى و انقباض از صورتش پيدا بود. معلوم بود كه پريشانى در اثر بروز وبا بود كه در آن زمان در عراق شيوع پيدا كرده بود.

فرمود: شما مرا مجتهد مى دانيد يا نه؟ عرض كرديم بلى، فرمود: عادل مى دانيد؟ عرض كرديم: بلى…

 آن وقت فرمود: من به تمامى شيعيان سامراء از زن و مرد حكم مى كنم كه هر يك از ايشان يك فقره زيارت عاشورا نيابتأ از والده محترمه امام زمان عليه السلام بخوانند…

 و آن محترمه را نزد فرزندش حضرت ولى امر عجل الله فرجه شفيعه قرار دهند كه آن حضرت نزد خداوند متعال شفاعت نمايد تا خداوند شيعيان را از اين بلا نجات دهد.

مرحوم حائرى فرمود: همينكه اين حكم صادر گرديد، چون مقام ترس بود همه شيعيان ساكن سامراء اطاعت نمودند… و در نتيجه يك نفر شيعه در سامراء تلف نشد!

 در حالى كه هر روز، ده - پانزده نفر از غير شيعه در اثر وبا تلف مى شدند.

 كفاية الواعظين ج ۵، ص ۲۰۶ به نقل از كلام يجر الكلام ج ۱، ص ‍ ۵۴.

مفضّل با فشار سخت زندگی روبرو شده بود، فقر و تنگ دستی، داشتن قرض و مخارج سنگین زندگی او را آزار می داد، در محضر امام صادق (ع) لب به شکایت گشود و بیچارگی های خود را مو به مو تشریح کرد.

 "فلان مبلغ قرض دارم، فلان مشکل دارم، متحیّرم چه کنم و…."خلاصه در آخر کلامش از امام صادق(ع) در خواست دعا کرد . امام (ع) به کنیزش دستور دادند یک کیسه اشرافی که منصور برای وی فرستاده بود بیاورند.

 بعد این کیسه را در اختیار مفضّل قرار می دهد، مفضّل رو به امام(ع) خطاب کرده می گوید: “آقا مقصودم آنچه در حضور شما گفتم دعا بود.

حضرت می فرمایند :"بسیار خوب دعا هم می کنم، امّا این را بدان؛ هرگز سختی های خود را برای مردم تشریح نکن اولین اثرش این است که وانمود می شود تو در میدان زندگی زمین خورده ای و از روزگار شکست یافته ای، در نظر ها کوچک می شوی و شخصیّت و احترامت از میان می رود .

 شهید مطهری، داستان راستان ص17

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، آيا شما را بر تجارتى راه نمايم كه شما را از عذابى دردناك مى‌رهاند؟
حضرت آقا امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه می فرماید:
من همان تجارت پرسود و نجات دهنده از عذاب دردناک هستم که خداوند در کتابش به آن راهنمایی کرده است؛ پس فرمود:
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آیا شما را به تجارتی راهنمایی کنم که شما را از عذاب دردناک رهایی می‌بخشد؟!

منابع:

_تأويل الآيات، ص: 664
_البرهان في تفسير القرآن، ج‏5، ص: 368
_بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏24، ص: 330
_تفسير كنز الدقائق، ج‏13، ص: 236
_غرر الأخبار، ص: 158

حجت الاسلام عالی:

در سوره ي فجر از مرصاد نام برده شده است و در روايت داريم که مرصاد گذرگاهي است در عالم آخرت. کسي از آن عبور نمي کند اگر حقي به گردن ديگري داشته باشد و مديون کسي باشد.

يعني صاحبان حق بايد راضي باشند تا از آن گردنه و گذرگاه عبورکنيم. آنجا صاحبان حق را مي آورند و مي گويند تو بايد از آنها رضايت بگيري. آنجا ديگر رضايت به يک کلمه ي حلالم کن معمولي تمام نمي شود.

او را به همين مرصاد مي آورند. صاحبان حق که حقي را از آنها ضايع کرده، آبرويي ريخته و اذيتي کرده است و مالي از آنها خورده مي آورند و بايد رضايت بگيرد. در اين حالت از کيسه ي خيرات فرد بر مي دارند و به ديگران مي دهند تا راضي شوند. اگر اعمال خير او تمام شد از گناهان و بار ديگران بر روي دوش انسان مي گذارند..

   
از حکیمی پرسیدند:
چرا از کسی که اذیتت می کند
انتقام نمی گیری؟
با خنده جواب داد:
آیا حکیمانه است بدی را با بدی جواب دهی

میان پرواز تا پرتاب تفاوت از زمین تا آسمان است .
پرواز که کنی،
آنجا میرسی که خودت می خواهی .

پرتابت که کنند ،
آنجا می روی که آنان می خواهند .

پس پرواز را بیاموز…!!!
پرنده ای که “پرواز” بلد نیست،
به “قفس” میگوید….
“تقدیر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

تا مى توانيد از مظالم (حقوق ديگران) بپرهيزيد؛

 زيرا آدمى در روز قيامت با كارهاى نيكى مى آيد كه فكر مى كند او را نجات مى بخشد. اما پيوسته به او گفته مى شود: فلانى بر گردن تو مظلمه و حقّى دارد. پس گفته مى شود: از حسناتش پاك كنيد تا جايى كه برايش حسنه اى باقى نمى ماند.

مَثَل اين شخص مَثَل مسافرانى است كه در دشتى فرود آمده اند و هيمه اى با خود ندارند. لذا هر يك به طرفى مى رود و براى برافروختن آتش هيزم مى آورد و آنچه را خواسته اند مى پزند. گناهان نيز چنين اند [حسنات را مى سوزانند]. 

 كنز العمّال ، 10328 .