ايمانِ ارزشمند ، ايمانِ آگاهانه است ، ايمانِ توأم با درک و شعور است ، ايمانی‌ست كه از روی بصيرت ، با چشمِ باز ، بدون ترسِ از اشكال ، به‌‌وجود آمده باشد .

آن ايمانی كه فلان مسلمان دارد ، برای نگه‌داشتنش بايد بگویيم روزنامه نخوانَد ، فلان كتاب را نخوانَد ، در كوچه‌‌بازار راه نرود ، با فلان‌‌كس حرف نزند ، سرما و گرما نخورَد ، آفتاب و مهتاب نبيند! تا بمانَد ؛ اين ايمان متأسّفانه نخواهد ماند .

ايمانی لازم است كه آن‌چنان آگاهانه انتخاب شده باشد كه در سخت‌‌ترين شرایط هم آن ايمان از او گرفته نشود

ايمان از روی روشنی ، از روی درک ، از روی فكر ، با محاسبه‌‌های صحيح وقتی ‌‌كه انجام گرفت ، آن ‌‌وقت لازم نيست ما اين ايمان را در پارچه و در كهنه و در صندوقچه و در صندوق‌‌خانه بگذاريم! كه مبادا گرما و سرما و گَردوخاک و غبار به آن آسيب برسانَد ؛ آسيبی به آن نمی‌‌رسد .

اسلام می‌‌گويد ايمان ، آگاهانه بايد باشد . اين آياتی كه در آخِرِ سورۀ آل‌‌عمران است ، ايمانِ آگاهانه را به ما معرفی می‌‌كند .

 طرح كلّی انديشه‌ٔ اسلامی در قرآن