آیت الله بهجت (ره) :

 شیطان هیچ وقت نمی آید انسان مومن را با بدی به سمت خود جذب کند!
یعنی هیچ وقت به یک مؤمن نمی گوید بیا شراب بخور!

بلکه در روایات داریم ممکن است به یک فرد اهل عبادت این طور تلقین کند که :

بیشتر عبادت کن یا وقتی تصمیم به استمرار در انجام عمل صحیحی را داشته باشید شیطان یک عمل بزرگتر و بهتر را پیش روی شما قرار می دهد تا از این عمل کوچک و دائمی دست بردارید…

چون شیطان خوب می داند که عمل بزرگ ، دوامش برای انجام دادن کم است.

 اما انجام یک عمل مداوم اما کوچک خیلی برای شیطان سنگین است.
شیطان نگران استمرار کارها و اعمال نیک است

ابوسعيد ابوالخير شبي در عالم رويا
نفس خود را ديد، بينهايت فربه!

به نفس گفت: اي نفس!
من تو را اين همه رياضت دادم
و سختي چشاندم،
پس چگونه تو همچنان چاق و فربه مانده‌اي!؟

نفس گفت:
آري تو بسيار بر من سخت گرفتي
اما آنچه را كه ديگران
از تو تمجيد مي‌كردند
و تعريف، بر خود حمل نمودي
و حق دانستي
اين فربگي حاصل همان تكبر
و خودشيفتگي و باور تمجيد ديگران است.

گويند ابوسعيد ديگر هيچگاه در آنجا كه
از وي تعريف و تمجيد كنند، حاضر نشد!

آیت الله بهجت (ره):

از ما، عمل چندانی نخواسته اند!

مهم تر از عمل کردن، “عمل نکردن” است!

تقوا یعنی “عمل گناه را مرتکب نشدن!

همه میپرسند چه کار کنیم؟

من میگویم: بگویید چه کار نکنیم؟

و پاسخ اینست:

گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــد.

شاه کلید اصلی رابطه با خدا ” گــنــاه نــکــردن ” است

ارزش انسان به معارف است ، پس بهترين ظرف هاى علم( يعنى نفوس ‍ انسانى) ، آن ظرفى است كه گنجايش آن بيشتر است ،چنان كه حضرت وصی با شاگرد نامدارش كميل «رضوان الله علیه»فرمود:.
« يا كميل!
ان هذه القلوب اوعيه ، فخيرها اوعاها؛
اى كميل !
اين دل ها ظرف ها هستند، پس بهترين آنها آن دلى است كه ظرفيت و گنجايش او بيشتر است.»

 گنجينه گوهر روان ، ص ۲۱۰

وما انسان را در رنج و سختی آفریدیم.(سوره بلد آیه ۴)

«انسان گاه گاهي خود را فراموش مي‌کند.

فراموش مي‌کند که بدن دارد، بدني ضعيف و ناتوان، که در مقابل عالم و زمان، کوچک و ناچيز و آسيب پذير است.

فراموش مي‌کند که هميشگي نيست و چند صباحي بيشتر نمي‌پايد.

فراموش مي‌کند که جسم مادي او نمي‌تواند با روح او هم پرواز شود، لذا اين انسان احساس ابديت و مطلقيت و قدرت مي‌کند،سرمست پيروزي و اوج آمال و آرزوهاي دور و دراز خود، بي خبر از حقيقت تلخ و واقعيت‌هاي عيني وجود، به پيش مي‌تازد و از هيچ ظلم و ستمي روگردان نمي‌شود .
چه بسا اگر انسان با همین قدرت و جایگاه بعنوان اشرف مخلوقات و جانشین با روح دمیده شده از خدا در وجودش خداوند وارد بهشت میشد چه بسا ادعای خدایی میکرد در بهشت اما..

اما “درد” و ضعف و رنج دنیوی آدمي را به خود مي‌آورد،
حقيقت وجود او را به آدمي مي‌ فهماند، و ضعف و زوال و ذلت خود را درک مي‌کند،و دست از غرور کبريايي بر مي‌ دارد، و معني خودخواهي و مصلحت طلبي و غرور را مي‌فهمد و آن را توجيه نمي‌کند. و یادش میاد چی بوده و از کجا آمده و چه جایگاهی داشته است»

شهيد دکتر مصطفي چمران

1. رعايت حقوق والدين واجب است گرچه آنها در حق اولاد كوتاهى كرده باشند.

2. اطاعت امر پدر و مادر و رعايت ادب در صحبت كردن با آنها لازم است، حتى اگر بداخلاق باشند.

3. هديه دادن و بخشيدن چيزى به پدر و مادر مستحب است.

4. براى پدر و مادرى كه در قيد حيات نيستند، بهترين احسان اداى بدهى آنهاست، چه حق الناس و چه حق الله.

5. تندى و پرخاشگرى و بدگويى و قطع رابطه از مصاديق عاق والدين و از گناهان كبيره است.

حاج اسماعیل آقا دولابی :

روزی که فهم انسان باز شود، خواهد دید که ابتلائات و گرفتاریهایی که خدا برای او پیش آورده است، چه خیرهایی برای او داشته و خداوند از رهگذر آنها محبتی به او کرده که در خوشی ها و نعمتها چنان محبتی به او نکرده است.

به همین خاطر است که وقتی خدا پرده را برمیدارد، انسان غصه میخورد که چرا به خاطر ابتلائات و محرومیتهای دنیا غصه خورده است و آن روز بیش از آنچه برای نعمتها و گشایشها شاکر است، بخاطر محرومیتها و ابتلائات شاکر خواهد بود.

 مصباح الهدی، ۵۰

علامه طباطبایی"ره":

 کسی که میخواهد اهل معرفت شود،

باید معاشرتش را مخصوصاً با اهل غفلت واهل دنیا کم کند،از معاشرتهای بی فایده و بی مغز اجتناب نماید…

لازم است در خوردن حتی حلال ، میانه رو باشد و افراط نکند…

تا گرسنه نشده سر سفره حاضر نشود،

و تا اشتها دارد،دست از غذا خوردن بردارد

و از لحاظ خواب و سخن گفتن نیز باید حد اعتدال را رعایت نماید.

‍

حضرت موسي عليه السلام فقيري را ديد كه از شدت تهيدستي ، برهنه روي ريگ بيابان خوابيده است.

چون نزديك آمد ، او عرض كرد : اي موسي ! دعا كن تا خداوند متعال معاش اندكي به من بدهد كه از بي تابي ، جانم به لب رسيده است.

موسي علیه السلام براي او دعا كرد و از آنجا (براي مناجات به كوه طور) رفت.چند روز بعد،موسي عليه السلام از همان مسير باز مي گشت.ديد همان فقير را دستگير كرده اند و جمعيتي بسيار در گردن اجتماع نموده اند ، پرسيد : چه حادثه اي رخ داده است ؟

حاضران گفتند : تا به حال پولي نداشته تازگي مالي بدست آورده و شراب خورده و عربده و جنگجويي نموده و شخصي را كشته است . اكنون او را دستگير كرده اند تا به عنوان قصاص ، اعدام كنند!

پس موسي عليه السلام به حكمت الهي اقرار كرد ، و از جسارت و خواهش خود استغفار و توبه نمود

خداوند در قرآن مي فرمايد : اگر خدا رزق را براي بندگانش وسعت بخشد ، در زمين طغيان و ستم مي كنند.

چه زیباست در برابر حوادث و اتفاقاتی که از علت آنها بی خبریم، به خداوند مهربان اعتماد کنیم و زبان حالمان همیشه این باشد:
“الهی رضا برضائک،صبرا علی بلائکْ و تسلیماً لاَمرْک ”

حكايتهاي گلستان ص 161

 آیتـــ الله مجتهدے تهرانے(ره)

کسی که مےخواهد غیبت نڪند اول باید منشاء آن یعنی حسادت را از بین ببرد.

 و دوم آیات و روایاتی کہ در مذمت غیبت است را مطالعه کند تا ببیند که غیبت چه گناه بزرگیست که روایت دارد؛ «یک درهم ربا از ۳۶ زنا بدتر است و غیبت کردن از ربا خوردن بدتر است.»

 چون که ربا قصهٔ اقتصاد مملکت است، اما غیبت آبروی مردم است، و احترام مومن از خانه خدا بالاتر است.

 الْمومِنُ اَعْظَمُ حُرمَةُ مِنَ الْکَعبَة
«احترام مومن از خانه خدا بیشتر است»

يكی از مسلمانان صدر اسلام به نام ابووائل می‌گويد:
من به اتفاق دوستم به خانه سلمان فارسی رفتيم و مدتی نشستيم. هنگام غذا فرا رسيد. سلمان گفت:

 اگر رسول خدا(ص) از تكلف و خويشتن را به‌ زحمت ‌افكندن نهی نكرده بود، برايتان غذای بهتری فراهم می ساختم.

 سپس برخاست و مقداری نان و نمک آورد و در برابر مهمانان گذاشت. دوستم گفت: كاش همراه اين نمک، مقداری مرزه و آويشن بود.

 سلمان برخاست و ظرف آب خويش را گرو نهاد و كمی مرزه فراهم كرد و سر سفره نهاد. وقتی غذا را خورديم، دوستم گفت:

 خدا را شكر كه به روزيِ خدا قانعيم! سلمان گفت: اگر به رزق خدا قانع بودی، الان ظرف آب من در گرو نبود!

 طبرسی، ۱۴۱۲ق، ص ۱۳۵

بر اثر تشویق زیاد اساتیدمان همیشه با وضو وطهارت بودیم.

 آنها به ما می گفتند:« طهارت و وضو خیلی در پیشرفت کارهای شما مفید است».

اساتید مرتب به ما تآکید می کردند:« شما باید در رفتار و کردار و گفتارتان مواظب باشید و مراعات بکنید.

 چون شما متعلق به خودتان نیستید. اگر شما یک قدم ناشایست بردارید، نمی گویند که حسن زاده این کار را کرده، می گویند آخوندها این طور هستند، طلبه ها اینطور هستند»

گفتگو باعلامه حسن زاده آملی / ص291

 رزق در كلام اهل معرفت به وارده‏ هاى قلبيّه و تجلّيّات الهيّه و انبساط نفس و ادراك حقايق عالَم عِلوى گفته مى ‏شود، و البته مى ‏توان اين مفهوم را از آيات قرآن و نيز روايات مأثوره از اهلبيت عليهم‏ السّلام استفاده نمود.

  و اين رزق به توفيق الهى براى افراد حاصل مى ‏شود؛ ولى استفاده از آن، منوط به تصميم و همّت و اختيار خود شخص است. مانند ارسال پيامبران الهى و ائمّه معصومين عليهم ‏السّلام و اولياى حقّ كه با كلمات و سخنانشان دريچه ورود به عالم غيب را به روى ما مى ‏گشايند؛ و انسان بايد با عزمى راسخ و همّتى والا پا جاى پاى آنان بگذارد و با اطاعت و انقياد تامّ، مراتب استعداد وجود خويش را به فعليت مبدّل نمايد.

  مرحوم والد ما (علامه طهرانی) - رضوان الله عليه- مى ‏فرمودند:
ما اين سفره را براى همه پهن نموده ‏ايم، حال اگر كسى بر سر آن نيايد، بايد گفت: گر گدا كاهل بود، تقصير صاحبخانه چيست؟!

  اين قسم از رزق، فقط با اختيار و انتخاب خود فرد حاصل مى ‏شود؛ و با كاهلى و سستى، انسان ره به جايى نخواهد برد.

حيات جاويد،ص ۱۷۳ - ۱۷۴
 آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی

به ابوسعید ابوالخیر گفتند:

فلانی قادر است پرواز کند.

گفت: این که مهم نیست ، مگس هم میپرد.

گفتند: فلانی را چه میگویی؟ روی آب راه میرود!

گفت: اهمیتی ندارد، تکه ای چوب نیز همین کار را میکند.

گفتند: پس از نظر تو شاهکار چیست؟

گفت: اینکه در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زخم زبان نزنی، دروغ نگویی، کلک نزنی و سو استفاده نکنی و کسی را از خود نرنجانی.
این شاهکار است…

آیت الله مجـتـهـدی(ره)

هر دشمنی را اگر اطاعت کنیم یا هدیه‌ای برایش بفرستیم از دشمنی‌اش کاسته می‌شود، ولی شیطان و نفس امّاره را هر چه اطاعت کنیم دشمنی خود را بیشتر می‌کنند و راه ضربه زدن آن‌ها بازتر می‌شود.

اگر شیطان را لعنت کنیم و سنگ بزنیم (در رمی جمرات) ولی گوش به فرمان او باشیم و در عمل با او رفاقت کنیم، می‌گوید: «این رسم رفاقت نیست که مرا لعنت کنی، انسان که به رفیقش سنگ نمی‌زند!»

برای اینکه گفتن “لـعـنـت بــه شـیـطـان” فایده‌ای داشته باشد، اول باید رفاقت را بهم زد و بعد لعنت کنیم.

امام علے علیه‌السلام: ”ابلیس را آشکارا ناسزا نگو در حالی که پنهانی دوستش باشی

تمثیلات ص ۵۹

نوفلى گفت : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : مؤ من خوابى مى بيند و همان گونه خواهد بود كه ديده است . و چه بسا كه خواب مى بيند و واقعيتى ندارد.

امام عليه السلام در جواب فرمود: مؤ من كه خوابيده است روح او حركتى مى كند كه تا به آسمان كشيده مى شود پس آن چه را كه در ملكوت آسمان در موضع تقدير و تدبير ديده است آن حق است ، و آن چه را كه در زمين ديده است آن اضغاث احلام است .
نوفلى گويد: به امام گفتم : آيا روح مؤ من به آسمان صعود مى كند؟
گفت : آرى .
گفتم : آن چنان كه چيزى از روح در بدنش باقى نمى ماند؟
فرمود: نه اين گونه نيست ، اگر روح به كلّى از بدن خارج شود كه چيزى از آن در بدن نماند، هر آينه كه بدن مرده است .
گفتم : پس چگونه خارج مى شود؟
فرمود: آيا آفتاب را نمى بينى كه در جاى خود است و شعاع آن در زمين است ؟ هم چنين است روح كه اصل آن در بدن است و حركت آن ممدود است .

منبع:

هزار و یک کلمه علامه حسن زاده

آیت الله مجتهدی تهرانی :

یک حدیث هم از امام صادق علیه السلام است که حضرت می فرماید : من اصبح و امسی والدنیااکبر همه .

کسی که صبح و شام کند و بیشتر همتش دنیا و پول و … باشد. به فکر نماز نباشد.

به سه تا مصیبت گرفتار می شود : اول ” جعل الله الفقر بین عینیه . ” خداوند فقر را مقابل دوچشمش می اورد.

دوم قلبش پر از غم و غصه می شود.

و سوم ” شتت عمله. “

کارهایش پراکنده می شود. از این اداره به ان اداره. از این اسانسور به ان اسانسور. به هر دریکه می زند نمی شود. ده سال است که اختلاف ملکی دارد. هنوز حل نشده. چرا ؟

چون به فکر دنیاست.

اهل بیت اعمالی رو بیان کردند که با انجام آنها ایمان در قلب انسان محکم می‌شود و انسان ایمانش را از دست نمی‌دهد:
خواندن دعای عدیله(در مفاتیح الجنان)؛
خواندن دعای: رضیت بالله ربا و بمحمد صلى الله عليه و آله نبيا و …
مواظبت به اوقات نمازهاى واجب است: در حديثى است كه در مشرق و مغرب عالم خانواده‌ای نيست مگر آنكه ملك الموت در هر شبانه روز در اوقات نماز پنج مرتبه به ايشان نظر میكند پس هر گاه كسى را كه مى خواهد قبض روح كند از كسانى باشد كه مواظب اوقات نماز است پس ملك الموت به او شهادتين را تلقين كند و شيطان را از او دور سازد. (سفینةالبحار،ج2،ص549)؛
 مداومت به اين آیه: “ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا و هب لنا من لدنك رحمة انك انت الوهاب “(آل عمران - 8)؛
 خواندن سوره‌ی مؤمنون در هر جمعه؛
 گفتن “بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم ” هفت مرتبه بعد از نماز صبح و نماز مغرب.

منازل الاخره، شیخ عباس قمی