آیت الله محمد حسین احمدی فقیه یزدی می گوید:

«ایشان (آیةالله بهجت) به سحرخیزی و شب زنده داری خیلی سفارش می کردند و حتی گاهی می فرمودند:

اصلا پیغمبر (صلی الله علیه و آله) با همین شب زنده داری و سحرخیزی و انس با شب، معارف الهی را گرفتند.

زمانی درباره معنای این روایت که ائمه (علیهم السلام) فرموده اند: «صبر می کنیم شب جمعه بشود تا درهای رحمت الهی باز بشود، و علم ما آل محمد صلی الله علیه و آله هم در شب های جمعه و شب های قدر و غیره نورانیّت بیشتری پیدا می شود» از ایشان سؤال کردم.

فرمودند: «بله، آن لحظه های خاصّ و آن رحمت الهی در سحر.» و چند مرتبه این را
فرمودند: «سحر سحر».

ایشان بیداری شب، سحرخیزی، و رعایت نماز شب، نوافل، و دائم الذّکر بودن را دارای اهمیّت می دانست،و از بزرگان نقل می کردند که وقتی می خواستند مطلبی و فیضی را از خداوند بگیرند، از شب و سحر استفاده می کردند؛ زیرا سحر با خدا خلوت کردن و با خدا ارتباط پیدا کردن اثر خاصّی دارد و مکرّر در این باره نصیحت می فرمودند.»

برگی از دفتر آفتاب، شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت اللّه العظمی بهجت با تجدید نظر و اضافات و ویرایش جدید؛ رضا باقی زاده پُلامی