خدایا از تو درخواست می کنم به احترام حقّی که بر همه مخلوقاتت داری و به اسم اعظمت که پیامبرت را فرمان دادی تا به آن اسم تو را تسبیح گوید و به عظمت ذات بزرگت که هرگز فرسوده و متغیر نمی گردد و دگرگونی و نیستی نمی پذیرد، که بر محمّد و آل محمّد صلّی اللَّه علیه و آله درود فرستی و در پرتو بندگی خودت مرا از هر چیزی بی نیاز گردانی و با ترس از خودت علاقه به دنیا را از دل من بکنی و با رحمت خود مرا با انبوه کرامتهایت جفت و همراه گردانی.

صحیفه سجادیه ؛ ششمین فراز از دعای پنجاه و دو (اصرار در آستان خداوند)