مرحوم قطب راوندی (رضوان اللّه تعالی ) روایت کرده است که :

در بنی اسرائیل عابدی بود که سالها حق تعالی را عبادت می کرد . روزی دعا کرد که:

خدایا می خواهم حال خودم را نزد تو بدانم ، کدامین عمل هایم را پسندیدی، تا همیشه آن عمل را انجام دهم،واِلاّ پیش از مرگم توبه کنم ؟!

حضرت حق تعالی ، ملکی را نزد آن عابد فرستاد و فرمود:
تو پیش خدا هیچ عمل خیری نداری!

گفت : خدایا، پس عبادتهای من چه شد؟!

ملک فرمود :
هر وقت عمل خیری انجام میدادی به مردم خبر میدادی ، و می خواستی مردم به تو بگویند چه آدم خوبی هستی و به نیکی از تو یاد کنند…

خُب،پاداشت را گرفتی!آیا برای عملت راضی شدی؟

این حرف برای عابد خیلی گران آمد و محزون و ناراحت شد ، و صدایش به ناله بلند گردید .

ملک بار دیگر آمد و فرمود :

حق تعالی می فرماید :

الحال خود را از من بخر ، و هر روز به تعداد رگهای بدنت صدقه بده .

عابد گفت:خدایا چطوری؟!من که چیزی ندارم..

فرمود : هر روز سیصد و شصت مرتبه، به تعداد رگهای بدنت بگو :

سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لااِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَر وَ لاحَوْلَ وَ لاقُوَهَ اِلاّ بِااللّهِ

عابد گفت : خدایا اگر این طور است ، زیادتر بفرما ؟ !

فرمود :
اگر زیادتر بگویی ثوابت بیشتر است…

 پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله :
منْ اكثَرَ الاستغفارُ
جعَل اللهُ لَهُ من كلِّ همٍّ فَرَجاً
و مِنْ كلِّ ضيقٍ مَخرَجاً
و رزقُهُ من حيثُ لا يحتسِبُ؛

هرکس فراوان استغفار نماید.

1.خداوند او را از هر غم وغصه اي رهائي مي بخشد .

2.و در هر تنگنائي راهي را به سويش مي گشايد

3. و به او ازجایی که گمان نمی کند روزی می دهد.

بحارالانوار، ج 93، ص 284

حضرﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ (ﻋﻠﻴﻪ ﺳﻼﻡ) ﺍﺯ ﻣﻮﺭﭼﻪﺍی ﭘﺮﺳﻴﺪ :

ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﻳﻚ ﺳﺎﻝ ﭼﻘﺪﺭ میخوری؟
ﻣﻮﺭﭼﻪ ﮔﻔﺖ : ﺳﻪ ﺩﺍﻧﻪ

ﭘﺲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻌﺒﻪ ﺍی ﻛﺮﺩ
ﻭ ﺳﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﻧﻬﺎﺩ …

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﻳﻚ ﺳﺎﻝ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺟﻌﺒﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﻭﻧﻴﻢ ﺩﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻩ !

ﭘﺲ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺍﺯ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﭼﺮﺍ؟
ﻣﻮﺭﭼﻪ ﮔﻔﺖ :
ﭼﻮﻥ ﻭقتی که ﻣﻦ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻭﺯی ﻣﻦ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ نمی کند …
ﻭلی ﻭقتی ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺟﻌﺒﻪ ﻧﻬﺎﺩی
ﺑﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ کنی …
ﭘﺲ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺩﻧﻢ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻛﺮﺩﻡ
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﻳﻜﺴﺎﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻥﺗﻐﺬﻳﻪ ﻛﻨﻢ …

ﺧــــﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ :
 ﻫﻴﭻ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩ ﺍی ﺑﺮ ﺭﻭی ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﺧﺪﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺁﻥ.

والَّذِینَ هَاجَرُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُواْ أَوْ مَاتُواْ لَیرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیرُ الرزِقِینَ 

و کسانی که در راه خدا هجرت کردند، سپس کشته شدند یا مردند، قطعاً خدا به آنان رزق نیکویی روزی می دهد؛ و مسلماً تنها خدا، بهترین روزی دهندگان است.

حکایت کرده اند که وقتی مهاجران مکه به مدینه می آمدند، برخی از آنان به مرگ طبیعی از دنیا می رفتند، در حالی که برخی دیگر شربت شهادت می نوشیدند؛ از این رو برخی گمان کردند که تمام فضیلت ها از آنِ مهاجرانی است که شهید شدند. آیۀفوق بدین مناسبت فرود آمد و بیان کرد که هر دو گروه مشمول نعمت الهی هستند.

نکته ها و اشاره ها

1.مقصود از «رزق نیکو» در این آیه، هر رزق نیکو و یا رزق نیکویی است که وقتی چشم انسان به آن می افتد، چنان مجذوب آن می شود که نمی تواند دیده از آن برگیرد.
2.برخی از مفسران از این آیه و شأن نزول آن استفاده کرده اند که مهم جان دادن در راه خداست؛ چه از طریق شهادت و چه مرگ طبیعی.
یعنی هر کس در راه خدا بمیرد، مشمول رزق نیکوی الهی می شود.
3.در این آیات پاداشی متناسب با کار مهاجران بیان شده است، آنان که از منزل خود تبعید شدند، خدا منزلی به آنان می دهد که از آن خشنود باشند.

تفسیر قرآن مهر جلد سیزدهم صفحه ۳۲۳

فرزند يكى از علماى قم در نجف با استاد رفاقت و دوستى داشت. روزى از استاد پرسيد: «پدر من در علم بالاتر و اعلم است يا فلان عالم بزرگ نجف»؟

 ايشان فرمود: «عالم مقيم در نجف از پدرتان در اعلميت، بالاتر است».  آن آقازاده قمى زير بار نرفت و قبول نكرد.

 استاد فرمود: «به قرآن تفأل مى ‏زنم، هرچه آمد همان مورد قبول است»؟

گفت: «آرى» و استخاره گرفتند و اين آيه آمد: »هو الذى مرج البحرين هذا عَذب فرات و هذا ملح أُجاج«.

يعنى او كسى است كه دو دريا را به هم پيوست، اين يكى شيرين و گوارا و آن يكى شور و تلخ است.

 استاد فرمود: «آب قم شور و تلخ است و آب نجف شيرين و گوارا است».

 نظر استاد طبق آيه به صواب در آمد.

مژده دلدار،استاد سید علی اکبر صداقت  ،ص 49

آورده اند كه در مجلس شيخ ابوالحسن خرقانی سخن‌ازكرامت مي رفت و هر يک از حاضران چيزي مي گفت.
شيخ گفت: كرامت چيزي جز خدمت‌خلق نيست. چنان كه دو برادر بودند و مادر پيري داشتند.
يكي از آن دو پيوسته خدمت‌مادر مي كرد و آن ديگر به عبادت‌خدا مشغول مي بود.
يک شب برادر عابد را در سجده، خواب ربود. آوازي شنيد كه برادر تو را بيامرزيدند و تو را هم به او بخشيدند.

گفت: من سالها پرستش خدا كرده ام و برادرم هميشه به خدمت مادر مشغول بوده است، روا نيست كه او را بر من رجحان نهند و مرا به او بخشند.

ندا آمد:آنچه تو كرده اي خدا از آن بي نياز است و آنچه برادرت مي كند، مادر بدان محتاج…

امام علی علیه السلام:

براي كسي كه نابجا و به ناكسان نيكي كند.

 بهره اي جز ستايش فرومايگان

 تعريف سركشان و اشرار

 و سخنان جاهلان بدگفتار ندارد

و اينها نيز تا هنگامي كه به آنها بخشش مي كند ادامه دارد.

دست سخاوتمندي ندارد آن كس كه از بخشش در راه خدا بخل مي ورزد!

آن كس كه خدا او را مالي بخشيد

 پس به خويشاوندان خود بخشش نمايد

و سفره مهماني خوب بگستراند

 و اسير آزاد كند

 و رنجديده را بنوازد

 و مستمند را بهره مند كند

 و قرض وامدار را بپردازد

 و براي درك ثواب الهي در برابر پرداخت حقوق ديگران و مشكلاتي كه در اين راه به او مي رسد شكيبا باشد

 زيرا به دست آوردن صفات يادشده، موجب شرافت و بزرگي دنيا و درك فضائل سراي آخرت است.

 خطبه 142 نهج البلاغه

عارفی وصیت کرد بسم الله الرحمن الرحیم را بر کفن او بنویسند پرسیدند:

این کار چه سودی دارد؟

گفت: چون قیامت بر پا شود و همه مردم از قبر برخیزند، گویم: پروردگارا! برای ما کتابی فرستادی و در عنوان و آغاز آن بسم الله الرحمن الرحیم ثبت کردی، امروز با عنوان کتاب خود با ما رفتار کن.

 سوال:
 کسی که نمازش شکسته است،و در نماز جماعت یا فرادی سهوا بلند میشود برای رکعت سوم، حکم نمازش در صورتهای زیر چیست؟

الف: قبل از رکوع رکعت سوم متوجه بشود؟
ب: بعد از رکوع رکعت سوم متوجه بشود؟
ج : بعد از نماز متوجه شود؟
 آیا سجده سهو در موارد بالا لازم است؟

 پاسخ:

 آیت الله خامنه ای: اگر مسافری که نمازش شکسته است در نماز جماعت سهوا برای رکعت چهارم بلند شود، در صورتی که قبل از رفتن به رکوع رکعت سوم متوجه شود باید بنشیند و تشهد و سلام نماز را بخواند نماز صحیح است، احتیاط مستحب آن است که بعد از سلام نماز دو سجده سهو نیز بجا آورد ولی واجب نیست.
اما اگر بعد از رفتن به رکوع رکعت سوم متوجه شود چون رکن در نماز اضافه شده نماز باطل است باید نماز رارها کند و از اول بخواند. هم چنین اگر بعد از نماز بفهمد که نماز او شکسته بوده ولی او چهار رکعت خوانده بایدنماز را اعاده کند.

 آیت الله مکارم:

الف) بعد از متوجه شدن بنشیند وبا تشهد و سلام نماز را به پایان رسانده و بعد از نماز سجده سهو بجا آورد.
ب،ج ) نماز باطل است.

 آیت الله سیستانی: اگر قبل از رکوع متوجه شدید بنشینید ونماز را تمام کنید وسجده سهو واجب نیست ولی بهتر است انجام دهید واگر بعد از رکوع متوجه شدید نماز باطل است.

 استفتا از سایت مراجع عظام

 شیخ حسنعلی نخودکی:

 حضرت محمد صلی الله علیه واله وسلم فرمودند: هرکس که خواهد خانه اش به نعمت آبادان باشد، به ذکر شش گانه زیر بپردازد:

 اول آنکه در آغاز هرکار بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم.»

 دوم آنکه چون نعمتی از راه حلال نصیبش شد، بگوید «الحمدالله رب العالمین.»

 سوم آنکه چون خطا و لغزشی کند بگوید: «استغفرالله ربی و اتوب الیه.»

 چهارم آنکه چون غم و اندوه براو هجوم آورد بگوید : «لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم.»

پنجم آنکه چون تدبیرکار کند،گوید «ماشاالله.»

 ششم آنکه چون از ستمگری هراسی کند بگوید: «حسبناالله و نعم الوکیل.»

پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) :

هفت چیز برای بنده بعد از مرگ در جریان است:

دانشی که بیاموزد که دیگران از آن بهره مند شوند؛

رودی به جریان اندازد تا همه مردم به خصوص طبقه کشاورزان و باغداران و دیگر اصناف از آن استفاده نمایند؛

چاهی را حفر کند که دیگران از آن آب بهره برداری کنند؛

درخت خرما ( و سایر درختان ) بنشاند که از میوه ها و سایۀ آن بهره مند گردند؛

مسجدی بنا کند ( که با اقامۀ نماز در آن و رفع مشکلات جامعه و نیز با برگزاری جلسات مذهبی جهت تعالی معارف اسلام از آن به کار گیرند )؛

قرآن ( و متون و کتب دینی دیگری ) را به ارث گذارد؛

فرزندی صالح از او بماند که برای او طلب مغفرت نماید.

نهج الفصاحه، ص366

علی بن عفان از مفضّل بن عمر از امام صادق‏ علیه ‏السلام نقل نموده که حضرت فرمود:

براستی خدایی که ثنایش بزرگ است، عذر می‌آورد نزد بنده مؤمنی که در دنیا محتاج (و فقیر) بوده است، چنان که برادر از برادرش عذرخواهی می‌کند.

پس می‌گوید: «به عزّت و جلالم سوگند، من ترا در دنیا بخاطر این که خوارت کنم محتاج نکردم

 [بلکه] چیزی به عهده من داری پس این پرده را بردار و نگاه کن به آنچه بجای دنیا به تو عوض دادم

 امام فرمود: پس مؤمن محتاج سربلند می‌کند (و نگاه می‌کند) پس می‌گوید:
(خدایا) ضرری به من نرسانده آنچه ندادی در قبال آنچه (در آخرت)به من دادی…

کافي، شيخ كليني، تهران، دار الكتب الاسلامية، 1367 هـ .ش، ج 2، ص 264

آیت الله ميرزا جواد ملكي تبريزي:

عزيز سالك بايد در همه خيرات جديت و كوشش داشته باشد و مخصوصا اهتمامي در تاديب زبان مباركش نمايد كه هيچ يك از اعضا به درجه آن «لازم الرعايه و صعب التاديب و العلاج» مراقبتش لازم و تاديب و درمانش مشكل نيست….

زبان می تواند به دو كلمه، گوينده را از «اعلي درجه عليين» به «اسفل الدركات» و از «اسفل الدركات» به «اعلي عليين» مي برد.

به يك كلمه ناسزا كه مي گويد، خود را كافر و نجس و به عذاب خالد و دائم مبتلا مي كند.

… به يك كلمه، چند گناه كبيره از قبيل افترا و غيبت و شماتت مومن و قتل هزاران نفوس از اوليا، و ريا و كبر و … و غير اين ها ممكن است مرتكب شود!

اين است كه روايت شده است كه حضرت سيد انبياء محمدصلی الله علیه واله وسلم  فرمودند:
هركس زبانش را اصلاح نمايد، به تمام قرآن عمل كرده است!

اين فقره در پيش علماي اخلاق از كلمات معجز نشان حضرت محسوب مي شود.

رساله لقاءالله ، ص 116

در این دنیا تا انسان عبد و تسلیم خدا نشود، نجات ندارد.

عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی :

خیر را جبراً به ما داده‎اند. جبر است، ولی جبر لطف؛ نه جبر قهر. خداوند آن‌قدر احسان می‎کند که چاره‎ای جز تن دادن به بندگی او نمی‎ماند. اَلاِنسانُ عَبیدُ الاِحسانِ: انسان بنده‎ی احسان است. نیمی ‎از امور انسان جبر است و در نیمه‎ی دیگر نیز اختیار ندارد. یعنی خدا آن‌قدر به او خوبی می‎کند که چاره‎ای جز تسلیم کردن خود به خدا برایش باقی نمی‎ماند.

در خانه وقتی زن و بچّه تسلیم پدرند، همسایه‎ها از عیب آن خانه خبر ندارند. وقتی دعوا شد و سر و صدا بلند شد، عیب‎ها برملا می‎شود. پس تا تسلیم بودیم، عیوب پوشیده بود. اسلام هم که آمد، عیب‎ها پوشیده شد. الاِسلامُ هُوَ التَّسلیمُ: اسلام همان تسلیم است. اگر صلح کنیم و با صلح و صفا با خدا رابطه برقرار کنیم که دیگر اصلاً عیبی باقی نمی‎ماند.

پدر خانواده که تسلیم حجّت خدا شد، بچّه‎ها هم مال امام می‎شوند. لذا خود بچّه‎ها در مورد پدرشان می‎گویند: او به ما کاری ندارد، ما هم به او کاری نداریم.

مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب

از امام صادق (عليهِ السَّلام) سؤال شد: چرا هنگام مرگ از چشم (مؤمن) اشك مي‌آيد؟
حضرت فرمود:

گریه مؤمن به خاطر ديدن رسول خدا (صَلَي اللهُ عَليه وَآله وسَلم) است،
چون مي‌بيند آن چيزي را كه او را خوشحال مي‌كند،

آیا نديده‌ايد كه انسان هنگامی که چیزی را که دوست دارد یا او را خوشحال میکند، میبیند، خوشحال می‌شود و آب از ديدگان او فرو مي‌ريزد؟

اصول كافي ، ج‏3، ص، 133

سوال:
 کسی که نمازش شکسته است،و در نماز جماعت یا فرادی سهوا بلند میشود برای رکعت سوم، حکم نمازش در صورتهای زیر چیست؟

الف: قبل از رکوع رکعت سوم متوجه بشود؟
ب: بعد از رکوع رکعت سوم متوجه بشود؟

ج : بعد از نماز متوجه شود؟
 آیا سجده سهو در موارد بالا لازم است؟

 پاسخ:
 آیت الله خامنه ای: اگر مسافری که نمازش شکسته است در نماز جماعت سهوا برای رکعت چهارم بلند شود، در صورتی که قبل از رفتن به رکوع رکعت سوم متوجه شود باید بنشیند و تشهد و سلام نماز را بخواند نماز صحیح است، احتیاط مستحب آن است که بعد از سلام نماز دو سجده سهو نیز بجا آورد ولی واجب نیست.
اما اگر بعد از رفتن به رکوع رکعت سوم متوجه شود چون رکن در نماز اضافه شده نماز باطل است باید نماز رارها کند و از اول بخواند. هم چنین اگر بعد از نماز بفهمد که نماز او شکسته بوده ولی او چهار رکعت خوانده بایدنماز را اعاده کند.

 آیت الله مکارم: الف) بعد از متوجه شدن بنشیند وبا تشهد و سلام نماز را به پایان رسانده و بعد از نماز سجده سهو بجا آورد.
ب،ج ) نماز باطل است.

آیت الله سیستانی: اگر قبل از رکوع متوجه شدید بنشینید ونماز را تمام کنید وسجده سهو واجب نیست ولی بهتر است انجام دهید واگر بعد از رکوع متوجه شدید نماز باطل است.

 استفتا از سایت مراجع عظام

‍ حاج محمد اسماعیل دولابی(ره):

” در هر آن که در یاد خدا هستیم، در راهیم.

حیف است انسان روی آینده حساب کند؛

چون هنوز نیامده است و الآن موجود نیست.
گذشته هم که گذشت و رد شد.
در هر منزلی که هستیم باید آنرا قدر بدانیم و با خدای خود خوش باشیم.
تلخ باشد یا شیرین یا ترش.
چون مربی ما، خدای ما، ما را تربیت می کند و می سازد. خدا سازنده است.

 کتاب طوبای محبت، ج۱، ص ۷۶

امیرالمومنین _ علیه السلام _ می فرماید:

در زمان ظهور قائم (عجل الله فرجه الشریف)زمین بشاشت خود را به سبب عدل ظاهر کند
و آسمان باران خود را ببارد
و درخت میوه ی خود را افزون دهد
و زمین گیاه خود را برآورد و برای اهل زمین خود را زینت کند
و وحوش ایمن باشند تا اینکه در همه ی اطراف زمین مانند چارپایان چرا کنند.
و زمین گنج های خود را ظاهر کند.
پس قائم علیه السلام به مردم بگوید:"بخورید، گوارا باشد شما را به سبب آنچه در ایام گذشته کردید از اعمال خوب، پس مسلمانان(شیعه)اهل دین حق هستند.

بحارالانوارج 53 ص 85 -86، ب 29، ح 86