پادشاهی به وزیرش گفت: «۳سؤال می‌كنم، فردا اگر جواب دادى وزیر هستى و اگر نه از مقامت عزل می‌شوى…

«سؤال اوّل: خداوند چه می‌خورد؟
سؤال دوّم: خداوند چه می‌پوشد؟
سؤال سوّم: خداوند چه‌كار می‌كند؟»

وزیر كه (به واسطه‌ی رابطه، بر مسند تکیه زده بود) جواب سؤال‌ها را نمى‌دانست؛
ناراحت بود.

غلامى فهمیده و بسیار زیرک داشت و به غلام‌ش گفت: «سلطان ۳ سؤال كرده که اگر جواب ندهم بركنار می‌شوم و هر سه سؤال را به غلام حكایت كرد.»
غلام گفت: «جواب هر سه را می‌دانم؛ ولى حالا فقط دو جواب را می‌گویم، این‌که خداوند چه می‌خورد؟ غم بنده‌هایش را مى‌خورد.
این‌كه خداوند چه مى‌پوشد؟ خداوند عیب‌هاى بنده‌هایش را مى‌پوشد.
امّا پاسخ سوّمی را اجازه دهید فردا بگویم.»

فردا وزیر و غلام نزد پادشاه رفت‌ند.
وزیر به دو سؤال جواب داد.
سلطان گفت: «درست است؛ ولى بگو جواب‌ها را خودت پیدا كردى یا از كسى پرسیدى؟»
وزیر گفت: «این غلام من انسان فهمیده‌اى است جواب‌ها را او داد.»
پادشاه گفت: «پس لباس وزارت را بدر آور و به این غلام بده [و غلام هم لباس نوكرى‌اش را از تن در آورد و به وزیر داد].»
بعد وزیر به غلام گفت: «پس سؤال سوّم چى شد؟»
غلام گفت: «آیا هنوز نفهمیدی خداوند چه كار می‌كند؟
خدا در یک لحظه غلام را وزیر می‌كند و وزیر را غلام!».

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
هيچ يك از شما زنى را كه ديگرى خواستگارى میکند، خواستگارى نكند. [ تا اينكه یا او ازدواج كند و يا اينكه منصرف شود. اگر منصرف شد خواستگاريش بلا مانع است.]

امام حسن (علیه السلام) :
دختر خود را به مردی با تقوا شوهر ده ؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامیش می دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وی ستم نمی كند .

امام رضا (علیه السلام) :
با كسی كه اخلاقش بد است وصلت نكنید.

 پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) :

با زن به خاطر ۴ چیز ازدواج می شود : مال و ثروتش ، زیبایی اش ، دینداری اش و اصل و نسب خانواده اش، و تو با زنان متدین ازدواج كن.

* پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
شرابخوار اگر تقاضاى ازدواج كرد قبول نكنيد.

* پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله):

نباید حسن صورت زن را بر حسن دین داری او برگزید.

* امام صادق (علیه السلام) :

هر كه از ترس تهیدستی ازدواج نكند ، به خدای متعال گمان بد برده است .
خدای متعال می فرماید : « اگر تهیدست باشد خداوند از فضل خود توانگرشان می سازد » .

*پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله):

دو ركعت نمازی كه ازدواج كرده می خواند،برتر از هفتاد ركعت نمازی است كه فرد عزب می خواند

* امام صادق (علیه السلام) :

از دعاهای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این بود كه:
خدایا به تو پناه می برم از زنی كه مرا پیر می كند قبل از آنكه زمان پیری ام فرا رسد.

منابع:
بحار الانوار . ج103 0ص219
نور الثقلین . ج3 ص597
كنز العمال ح44590
مكارم الاخلاق . ج1 ص446

دعای دهم - فراز اول

اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ،
خدايا، اگر خواهى، بر ما ببخشايى به فضل توست

 وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ
و اگر خواهى، ما را كيفر دهى به عدل توست

 خدایا اگر بخواهی ببخشی
از سر فضل توست
و اگر بخواهی عذاب کنی
به عدل رفتار کرده ای

 بخشش بدون استحقاق از سوی
پروردگار است
و آنجا که پای استحقاق و لیاقت
به میان می آید
به علت نقص های فراوان در اعمال ما؛
امید هیچ نجاتی نیست
و هلاکت قطعی است.

 مجازات الهی یعنی:
خدایا تو برای تشفی خاطر
مجازات نمیکنی
این بساطی است‌که خود تهیه کرده ایم‌‌
و آتشی است ‌که خود روشن کرده ایم‌

عدالت الهی یعنی:
پروردگارا تو به هیچ‌کس ستم نمی کنی
هر چه هست عمل ماست
که با آن روبرو میشویم
و عمل زشتمان است که به ما باز می گردد

 فضل خدا در بخشش یعنی:
کار خوب هم که می‌‌کنیم
نماز هم که می‌خوانیم
روزه هم که می‌‌گیریم
پر از اشکال در ظاهر و باطن و
نیت است
آن وقت خداوند با فضل خود، آن را می پذیرد.

 فضل خدا یعنی:
اگر تمام عمر در سجده یک نعمت بگذرد
عمر می‌گذرد
اما شکر به پایان نمی‌رسد

 و اینگونه است که اگر پای عدل
خداوند وسط بیاید
هلاکت ما قطعی است.

شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی(قدس سره):

یاد دارم که شبی در کاروانی همه شب رفته بودم و سحر در کنار بیشه ای خفته

شوریده ای که دران سفر همراه ما بود نعره ای برآورد و راه بیابان گرفت و یک نفس آرام نیافت.

چون روز شد گفتمش آن چه حالت بود؟

گفت بلبلان را دیدم که بنالش در آمده بودند از درخت و کبکان از کوه و غوکان در آب و بهایم از بیشه.

اندیشه کردم که مروّت نباشد همه در تسبیح و من به غفلت خفته!!!

دوش مرغی به صبح می‌نالید
عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش

یکی از دوستان مخلص را
مگر آواز من رسید به گوش

گفت باور نداشتم که ترا
بانگ مرغی چنین کند مدهوش

گفتم این شرط آدمیت نیست
مرغ تسبیح گوی و من خاموش

گلستان، باب دوم در اخلاق درویشان

ایالات متحده آمریکا کشوری است که حدود 240 سال از تاریخ حیاتش می گذرد و 93 درصد از این عمر خود یعنی 222 سال آنرا در جنگ و تجاوز به کشورهای مختلف در سرتاسر جهان سپری کرده! جنایات و جنگهای (البته فقط موارد مهم) این کشور جنگ طلب را از ابتدای قرن بیستم در لیست زیر میخوانید:

1901 — ورود مستقیم نیروهای آمریکایی به کلمبیا
1902 — حمله به پاناما
1904 — ورود به کره و مغرب
1905 — ورود به هندوراس علیه انقلاب این کشور
1905 — حمله به مکزیک (در کمک به دیکتاتور وقت بورویریو دمازبرای سرکوب قیام مردمی این کشور)
1907 — حمله به نیکاراگوئه
1907 — ورود به دومینیکن برای سرکوب انقلاب این جمهوری
1907 — مشارکت در جنگ میان هندوراس و نیکارگوئه
1908 — مداخله در انتخابات پاناما
1910 — برای سرکوب کودتا علیه حکومت نیکاراگوئه
1911 — ورود به هندوراس برای حمایت از کودتا به رهبری مانوئل بونیلا بر ضد رئیس جمهور منتخب میگل داویا
1911 — سرکوب قیام ضد آمریکایی در فیلیپین
1911 — مداخله در چین
1912 — حمله و اشغال کوبا
1912 — حمله به پاناما
1912 — حمله به هندوراس
1912 — 1933 — اشغال نیکاراگوئه
1914 — 1934 — هائیتی. هائیتی به مدت 19 سال تحت اشغال آمریکا در آمد
1916 — 1924- اشغال جمهوری دومینکن به مدت 8 سال
1917 — 1933 — اشغال کوبا.
1917 — 1918 — مشارکت در جنگ جهانی اول
1918 — 1922 — مداخله در روسیه
1918 — 1920 — ورود نظامی به پاناما
1919 — ورود نظامی به کاستاریکا
1919 — حمله به هندوراس
1920 — حمله به گواتمالا
1921 — حمایت آمریکا از گروههای مسلح علیه کارلوس گیریرو
1922 — مداخله در ترکیه
1922 — 1927 — ورود نظامی به چین
1924 — 1925 — حمله به هندوراس
1925 — حمله به پاناما
1926 — حمله به نیکاراگوا
1927 — 1934 — آمریکا چین را به اشغال درآورد.
1932 — حمله به السالوادور
1937 — حمله به نیکاراگوا
1945 — درحالیکه جنگ جهانی تمام شده بود!! بمباران هیروشیما و ناکازاکی ژاپن. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند .بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند.
1947 — 1949 — حمله به یونان
1948 — 1953 — حمله به فیلیپین
1948 — حمایت رسمی از #اسرائیل برای اشغال فلسطین و تائید جنایات این رژیم در کشورهای اسلامی در طی 68 سال
1950 — حمله به پورتریکو
1950 — 1953 — حمله به کره
1958 — لبنان
1958 — جنگ با پاناما
1959 — نظامیان آمریکایی وارد لائوس شدند.
1959 — حمله به هائیتی
1960 — عملیات نظامی آمریکا در اکوادور
1960 — حمله به پاناما
1965 — 1973 — تجاوز خونین به ویتنام
1966 — حمله به گواتمالا
1966 — حمایت نظامی از اندونزی علیه فیلیپین
1971 — 1973 — بمباران لائوس
1972 — حمله به نیکاراگوا
1980 — عملیات نظامی علیه #ایران در طبس
1983 — دخالت نظامی در گرینادا
1986 — حمله به لیبی و بمباران لیبی
1988 — حمله آمریکا به هندوراس
1988 — حمله به هواپیمای مسافربری #ایرانی و قتل عام تمامی 290 نفر سرنشین این هواپیما
1989 — سرکوب ناآرامی ها در جزایر ویرجین
1991 — عملیات نظامی گسترده در عراق (جنگ اول خلیج فارس)
1992 — 1994 — اشغال سومالی و انجام خشونت بسیار مفرط علیه شهروندان این کشور
1998 — حمله به سودان.
1999 — آمریکا با پوشش ناتو جنگی را علیه یوگسلاوی براه انداخت. بمباران این کشور 78 روز به طول انجامید و یوگسلاوی از هم فروپاشید.
2001 — حمله و اشغال افغانستان به بهانه تعقیب گروه القاعده که بعدها ثابت شد القاعده را خود آمریکاییها تجهیز کرده اند!!!
2003 — حمله و اشغال عراق بدون مجوز سازمان ملل
2011 — حمله به لیبی پس از پیروزی انقلاب این کشور و سرنگونی قذافی
2011 — حمایت رسمی از گروههای مسلح تروریستی در سوریه با هدف براندازی نظام منتخب ملت سوریه
2011 — اعلام حمایت رسمی از رژیم آل خلیفه در سرکوب قیام مردمی بحرین
2015 — اعلام پشتیبانی رسمی از آل سعود در جنگ این کشور علیه انقلاب ملت یمن

کره زمین دارای پوشش است…
میوه های تر وتازه دارای پوشش اند…
شمشیر نیز داخل غلافش حفظ میشود…
قلم بدون پوشش جوهرش خشک میشود و فایده اش از بین میرود.
سیب هم اگر پوسته اش گرفته شود و رها شود فاسد میشود…
و……

در تعجبم از مردی که ماشینش را از ترس خط و خش افتادن چادر می پوشاند؛ اما دختر یا همسر و یا خواهر خود را بدون پوشش رها میکند!!
بانو!
این چادر تا برسد بدست تو
هم از کوچه های مدینه گذشته
هم از کربلا
هم از بازار شام…!
چادرت را در آغوش بگیر ،
و بگو برایت روضه بخواند…
همه را از نزدیک دیده است..

۱. خودتان الگوی خوبی باشید. اگرشمانمازعاشقانه و اول وقت نخوانید انتظار نداشته باشید فرزندتان نمازخوان شود.

۲. بعدازنماز، کودک یکی دوساله به بالا رادرآغوش بگیرید و رفتار،بامحبت تری با او داشته باشید تا فرزند ببیندشما هر وقت نماز میخوانید مهربانتر میشوید و به این وسیله به نماز علاقه مند میشود.

۳. او را از کودکی به نماز جماعت و نماز جمعه و حرم و مساجدو مراسم مذهبی ببرید مخصوصا اگر برایش این مکانها را با جایزه وخاطره و تشویقی شیرین کنید.

۴. امر به نماز را درست وقتی فرزند به سن بلوغ رسید نگذارید بماند باید چند سال قبل از سن تکلیف او را مشتاق به نماز کنید و نماز را به او آموزش دهید.

 ۵. برای مشتاق کردن کودک به نماز قبل سن تکلیف، برای دختران یک چادر نماز و جانماز و مهر و تسبیح قشنگ وبرای پسرهم همین ها غیر از چادر را تهیه کنید.

۶. تا زمانی که به سن خاصی نرسیده و نماز برایش واجب نشده او را با تندی مجبور به نماز خواندن نکنید. مثلا میتوان قبل از اذان با کودک کمی بازی کرد بعد موقع اذان که شد بگویید دخترم اذان میدهند من میخواهم نماز بخوانم تو چه؟
دستور ندهیم پیشنهاد بدهیم.

۷. از کودکی هر وقت نماز میخواند به او محبت بیشتری کنید و نماز خواندنش را برای دیگران و در جمع خانواده و فامیل تعریف کنید و تشویق و تحسینش کنید.

۸. با خانواده های مذهبی و دوستان خوب معاشرت و رفت و آمد کنید.

۹. با ورود فرزندتان به دوره ی نوجوانی برای او دلیل بیاوریدکه چرا نماز بخوانیم ولی کوتاه بگویید و سریع رد شوید. انتظار تاثیر زود و سریع نداشته باشید زیرا نوجوان در دوران خامی است، تا پخته شود و حرف شما را بفهمد زمان میبرد.

۱۰. نسبت به نماز خواندنش یا نخواندنش حساسیت زیادی نشان ندهید و مدام به او گیر ندهید .حساسیت زیاد جلو تفکر او را میگیرد و نماز با اجبار فایده ندارد بگذارید از درون مسئولیت پذیر شود.

۱۱. در دوران نوجوانی فرد دچار سردرگمی است و به دنبال انتخاب راه و هویت خود است به او راه درست را نشان دهید و بگذارید زمان بگذرد و راهش را انتخاب کند. مدام نصیحتش نکنید بدتر گیج و کلافه می شود.

۱۲. از روش غیر مسقیم استفاده کنید مثل اهداى کتاب و سی دی و نرم افزار . هم میتوانید به او هدیه کنید و یا جایی جلو چشمش قرار دهید تا خودش ببیند واستفاده بکند.

۱۳. نوجوان به دلیل تغییرات هورمونی رشد، دچار کمی سستی و احساس خستگی است، خوابش زیاد شده و اکثرا سنگین خواب میشوند. شاید شمافکر کنید او تنبل شده . برای نماز صبح او را با دعوا و داد بیدار نکنید . او را با محبت و نوازش و بوسه و صدازدن با القاب زیبا مثل فرزند عزیزم و… بیدارش کنید. یک بار هم شایدکافی نباشد پس صبورانه یک بار قبل نماز خودتان و یک بار بعد نماز او را با محبت بیدار کنید.

۱۴. در جلو جمع مدام او را امر به خواندن نماز نکنید. پنهانی و با لحن پر از محبت به او یادآوری کنید.

۱۵. گاهی نوجوان به دلیل دیده نشدن با نماز نخواندن میخواهد خود را نشان تان دهد. پس او را ببینید و به او توجه کافی بکنید.

۱۶. هیچ گاه بچه های نمازخوان را سرش نکوبید و او را با آنها مقایسه نکنید، مقایسه اثر عکس دارد و او هم از نماز بدش می آید و هم از آن بچه ی نمازخوان.

۱۷. وقتی به سن تکلیف رسید برایش جشن عبادت بگیرید.

۱۸. نقل داستانهای شیرین و در حد سن کودک و نوجوان از نماز بزرگان و استفاده از اشعار و احادیث زیبا

۱۹. ترک مستحبات در ابتدای کار و طول ندادن نماز و رعایت توانایی کودک و نوجوان

۲۰. تقویت عشق و علاقه به اهل بیت که یکی از راههای جلب انسان به عبادت و نماز است.

 آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه چیست؟

ما تنبل هستیم و حاجت از خدا نمی خواهیم.

باید دست مان را بلند کنیم و گدایی کنیم و دائم به خدا بگوییم که حاجت ما را بده.

 اگر صلاح باشد، خدا حاجت ما را می دهد.

گاهی هم صلاح ما نیست و خدا حاجت ما را نگه می دارد و در قیامت به ما می دهد.

  ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ علیه السلام:
ﺩﺭ ﻋﺴﻞ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻯ ﺍﺳﺖ، ﻫﺮ ﻛه ﻧﺎﺷﺘﺎ ﻳﻚ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑخورﺪ، ﺍﻳﻦ ﻋﺴﻞ، غلبه ی ﺑﻠﻐﻢ و سودا ﺭﺍ درمان می کند، ﺻﻔﺮﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﻧﺸﺎﻧَﺪ و ذهن ﺭﺍ ﺻﻔﺎ ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ.

   بحار، ﺝ ۶۶ ﺹ۲۹۳

_ برتر از جهاد:

پیامبر اکرم (ص)فرمودند: قسم به خدایی که جانم دردست اوست هر آینه انس پدر و مادر به تو در یک شبانه روز، از جهاد یک سال بهتر است.

_ نیکی به والدین کفاره گناهان است:
شخصی نزد حضرت رسول (ص) آمد عرض کرد: کار زشتی نبوده مگر این‌که من انجام داده‌ام آیا برای من توبه‌ای هست؟ حضرت فرمود: برو به پدر و مادرت نیکی کن تا کفاره گناهانت گردد.

_ نگاه شفقت به پدرو مادر:
پیامبر(ص)وفرمود: نیست فرزند نیکوکار به پدر و مادرش مگر این‌که هر گاه از روی رحمت و محبت به والدین خود بنگرد بهر نظری ثواب یک حج مقبوله برایش می باشد.

_ خشنودی والدین خشنودی خداست:
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خشنودی خداوند با خشنودی والدین است و خشم او با خشم ایشان است.

_ دعای ملائکه به نیکی کننده به والدین:
رسول خدا(ص) فرمود: خدای را دو ملک است که یکی از آن‌ها میگوید خدایا از هر شری و آفتی نیکی کننده به والدین را نگهدار، و دیگری میگوید: خدایا هلاک کن عاق والدین ها را به سبب غضب فرمودند به آن‌ها و البته دعای ملک هم مستجاب است.

منابع:

بحار الانوار، ج 74، ص 52،82،73
کنز العمال، ج 16، ص 470.
مستدرک الوسائل باب86 ص627

دعای یازدهم - فراز دوم

 خداوندا! گاهی حکایت افکار بیهوده، مثل حرفهای بیهوده میشود و تمام فضای قلب و ذهنم را مشغول میکند.

قلبم میشود مثل دروازه ای بی نگهبان که هر دم فکری می آید و فکری می رود.

 مخصوصا زمانی که فراغتی  دست میدهد‌‌.

 تبعات این افکار، همیشه دامنگیر من است و میتواند زمینه آلوده شدن به گناهم را فراهم کند.

 غیبت، تهمت، دروغ، لهو و لعب و …

 و من نیازمند آنم تا قفلی بر دروازه قلبم نصب کنم.

 خدایا میدانم که تنها راه، این است که بزرگ شوم؛

 تا حدی که افکار و اعمال بیهوده را در شأن خود ندانم و شرافتم را ارزان نفروشم.

 و راز این بزرگ شدن و نجات یافتن از این نگرانیها فقط در این است که:

با «یاد تو»
و «اطاعت» از فرامین تو
و «شکر» نعمتهای تو؛
خود را شریف و ارزشمند کنم.

خدایا آیا مرا در این راه یاری میکنی؟

1_ اگر فرزندتان با یکی از والدین به یک مهمانی رفت،پس از برگشت از مهمانی برخی سوالات را هرگز از او نپرسید.
مانند این که چه کسانی بودند؟چه می گفتند و چه می خوردند و….چرا که این رفتار والدین باعث ، سخن چینی،عیب جویی، غیبت کردن، فضول شدن، ناخواسته در کودکان و نوعی هنر بودن این کارها ، در نظر او خواهد شد و کودکی که چنین بزرگ شود ، در بزرگسالی از جمع دوستان طرد خواهد شد.

2_ هـرگز بهترین خوراکی ها را به کودکان خود اختصاص ندهید.
به عنوان مثال اگر پول هم ندارید ،کمی جگر خریده اید،همه آن را به کودک ندهید،با هم بخورید.
چون کودک وقتی بزرگ شد همیشه چنین فکر خواهد کرد با دیگران تفاوت دارد و در خانه غذاهای خاص فقط مخصوص اوست.

عارف کبیر ،آیت الله العظمی بهجت(قدس سره)میفرماید:

مختار(رحمه الله علیه) اهل نماز بود و نماز را با حال عجیبی می‌خواند.
در شأن مختار همین کفایت میکند که قاتل دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) و قتله سیدالشهداء(علیه السلام) بود.

مختار(رحمه الله علیه) گفت:
ابن‌زیاد را کشتم، عمربن‌سعد را هم کشتم، شمر را هم کشتم. در روایتی دارد که «محمدبن‌اشعث را هم کشتم». بعد از این گفت: «دیگر اگر الآن بمیرم، غصه‌ای ندارم». [بااینکه] نزدیک نه ماه بیشتر ریاستش طول نکشید، گفت: اگر بمیرم، غصه‌ای ندارم!
[قبل از این] در زندان [کوفه] میثم تمار(رحمه الله علیه) به مختار گفت: تو قاتلان سیدالشهدا علیه‌السلام را می‌کشی.
سنی‌ها خیلی با مختار بد هستند؛ به‌خاطر اینکه می‌گفتند: «کذاب است؛ چون محمد‌بن‌حنفیه و زینب‌ کبری و… او را وکیل و رئیس نکرده‌اند و این خودش ادعا می‌کند که من مقاصد آن‌ها را اجرا می‌کنم».
اسمش را کذاب گذاشتند.حتی مختار(رحمه الله علیه) خادمی داشت به اسم جبرئیل. وقتی صدایش می‌زد: جبرئیل! این‌ها می‌گفتند: ببینید! ادعای نبوت دارد و می‌گوید جبرئیل بر او نازل می‌شود.
اما می‌شود گفت: مختار در فصاحت و بلاغت، بعد از معصومین علیهم‌السلام اول بوده است. مسلسل خطبه‌ای می‌خواند که همۀ عباراتش صحیح و عالی و عجیب و غریب بوده است.
او از اولیای خدا بود. [پایان فرمایش آیت الله العظمی بهجت]

رحمت واسعه، ص۱۱۶ و ۱۱۷،ورق های آسمانی

امام خمینی(ره):

اگر یک اهل علمی خدای نخواسته یک خلافی بکند، می‌گویند آخوندها این‌جورند؛ می‌روند سراغ آخوندها.

اگر یک کمیته‌ای یک کاری بکند، می‌گویند کمیته‌های اسلام این طوری است. دشمن‌ها ایستاده‌اند که از شخص، مطلب را ببرند بالا، برسانند به نوع؛ از آنجا ببرند بالا برسانند به اسلام.

دشمن‌های ما این‌طوری؛ فکر این مطلب هستند؛ یعنی آن مرکزی را که از آن ترسیده‌اند می‌خواهند بکوبند؛ و آن «اسلام» است، آن را می‌خواهند بکوبند.

صحیفه نور جلد ۱۰،‌ صفحه ۱۱۱ ۲ مهر 1358

«زیارت آل یس»، یکی از زیارت‌های مشهور حضرت صاحب الامر علیه السلام است.
راوی و ناقل این زیارت، ابو جعفر محمد بن عبداللّه بن جعفر حِمْیری است که همه علمای رجال و حدیث، از او به بزرگی و قداست یاد کرده اند.

الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۹۲

او صاحب کتاب‌های متعددی بوده که ظاهراً چیزی از آنها در دست نیست و چون در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته، مکاتباتی با حضرت صاحب الامر علیه السلام داشته و به افتخار این توقیع نایل آمده است.

این زیارت با ۲۳ سلام آغاز شده است

سلام اوّل به آل یس (عترت پاک پیامبر صلی الله علیه و آله) و سلام‌های بعدی هر یک با القاب و عناوین خاصّ حضرت مهدی علیه السلام می‌باشد. سپس با اظهار و اقرار به اصول اعتقادی صحیح و گواه گرفتن امام بر آنها و تجدید عهد وفاداری نسبت به اولیای دین، زیارت به پایان می‌رسد.

این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‌های آن حضرت است و در همه اوقات می‌شود آن را خواند.

سندهای این زیارت صحیح و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است.

منابع:

مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۶۴

بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۱

عالم ربانی مرحوم آخوند ملا علی معصومی همدانی می فرمود:

وقتی با پای خود معصیتی انجام دادی،بارفتن به مسجد ومجالس حسینی علیه السلام،گناه آن را جبران کن.

اگرباچشم خود گناهی کردی با قرآن خواندن وگریه از خوف الهی ویا گریه بر مصائب اهل بیت علیهم السلام ،آن گناه را جبران کن.

اگر با گوش خود گناهی کردی،باشنیدن فضائل ائمه اطهار مخصوصافضائل امیرالمومنین علیهم السلام گناه آن راجبران کن.

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی:

اگر كسی گناه بكند و بگوید: این چیزی نیست، خدا این را نمی‌بخشد!

گاهی وقت‌ها خدا گناهان كوچك را نمی‌بخشد. چون می‌گوییم كه چیزی نیست. اما گاهی خدا ممكن است گناه بزرگ را ببخشد

خانم این دو تار مو كه بیرون است حرام است.
میگوید: برو بابا! مردم كل موهایشان بیرون است. حالا این دو تا!به دو تا مو گیر نده…

شاید آن بی‌حجاب را خدا ببخشد.
این دو تا مو را نبخشد.
چون می‌گوید: چیزی نیست. كسی گناه كند بگوید: چیزی نیست.
(کوچک شمردن گناه, گناه بزرگیست)

یك كسی نمازش غلط بود. گفتند: آقا نمازت غلط است.
گفت: برو! اینقدر خدا تارك‌الصلاة دارد كه الآن فرشته‌ها سر همین نماز غلط من دعوایشان می‌شود.

ممكن است خدا آن تارك‌الصلاة را ببخشد، ولی اینكه می‌گوید: چیزی نیست هم می‌خواند، هم غلط می‌خواند و هم می‌گوید: اشكالی ندارد. ….

خود شما اگر سر سفره سبزی ببینید. بگویید: آقا این سبزی را چه كسی پاك كرده است، گل و خاک دارد.

مثلاً طرف بگوید: بخور بابا گل چیه تا آخر عمرت در ذهنت می‌ماند.
اگر یك ذره گل باشد بگوید: طوری نیست، ناراحت می‌شوی، اما اگر پر از گل باشد بلند شود دوباره بشوید، او را می‌بخشی. این مهم است.

سوال: آیا آه کشیدن، سرفه و آروغ زدن در نماز اشکال دارد؟

پاسخ:

 سرفه کردن، آروغ زدن و آه کشیدن (1) در نماز اشکال ندارد، ولی گفتن کلمه های آخ، آه و مانند این ها (که دو حرف است) اگر عمدی باشد، نماز را (2) باطل می کند و اگر غیر عمد باشد سجده سهو واجب می شود؛ البته اگر به عنوان ذکر و یاد خدا بگوید: «آه من ذنوبی» اشکال ندارد. (3) 


پی نوشت:
[1]. سیستانی: بنابر احتیاط لازم، با اختیار آه نکشند و ناله نکنند.
[2]. مکارم: بنابر احتیاط واجب.
[3]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1133؛ بهجت، استفتائات، ج 2، س 1940؛ خامنه ای: استفتا؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1088؛ سیستانی،‌ منهاج الصالحین، ج 1، م 671.

 برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج 2، ص 137.