“مفضل می‌گوید: از امام صادق علیه السلام در مورد طفل پرسیدم که چرا بدون علت می‌خندد یا بدون درد می‌گرید؟

فرمودند: ای مفضل! هیچ طفلی نیست مگر اینکه امام را می‌بیند و با ایشان نجوا می‌کند. علت گریه‌اش غایب شدن امام از اوست و علت خنده‌اش رو آوردن امام به اوست.

وقتی زبانش به سخن باز شد این باب بر او بسته می‌شود و بر قلبش مُهر فراموشی زده می‌شود…”

علل الشرایع ج۲ ص۵۸۴

دانشجو بود…دنبال عشق و حال، خیلی مقید نبود، یعنی اهل خیلی کارها هم بود، تو یخچال خونه ش مشروب هم میتونستی پیدا کنی…. از طرف دانشگاه اردو بردنشون قم…قرار شد با حضرت آیت الله العظمی بهجت هم دیدار داشته باشن..از این به بعد رو بذارید خود حمید براتون تعریف کنه:

وقتی رسیدیم پیش آقای بهجت…بچه ها تک تک ورود می کردن و سلام می گفتن، آقای بهجت هم به همه سلامی می گفت و تعارف می کرد که وارد بشن…من چندبار خواستم سلام بگم…منتظر بودم آقای بهجت به من نگاهی بکنن…امااصلا صورتشون رو به سمت من برنمیگردوندن…
درحالیکه بقیه رو خیلی تحویل میگرفتن…

یه لحظه تو دلم گفتم: “حمید، میگن این آقا از دل آدما هم میتونه خبر داشته باشه…تو با چه رویی انتظار داری تحویلت بگیره…!!! تو که خودت میدونی چقدر گند زدی…!!!"خلاصه خیلی اون لحظه تو فکر فرو رفتم…تصمیم جدی گرفتم که دور خیلی چیزا خط بکشم،

وقتی برگشتیم همه شیشه های مشروب رو شکستم، کارامو سروسامون دادم، تغییر کردم، مدتی گذشت، یکماه بود که روی تصمیمی که گرفته بودم محکم واستادم، از بچه ها شنیدم که یه عده از بچه های دانشگاه دوباره میخوان برن قم، چون تازه رفته بودم با هزار منت و التماس قبول کردن که اسم من رو هم بنویسن…

این بار که رسیدیم خدمت آقای بهجت، من دم در سرم رو پایین انداخته بودم، اون دفعه ایشون صورتش رو به سمتم نگرفته بود، تو حال خودم بودم که دیدم بچه ها صدام میکنن: “حمید..حمید…حاج آقا باشماست.” نگاه کردم دیدم آقای بهجت به من اشاره می کنن که بیا جلوتر…آهسته در گوشم گفتن: یک ماهه که امام زمانت رو خوشحال کردی…

از بررسی احادیث رجعت استفاده می شود که بعد از حضرت بقیة الله -عجل الله فرجه- اولین کسی که رجعت کرده و بر سراسر جهان فرمانروایی خواهد کرد، حضرت سیدالشهداء -علیه السلام- است:

 امام صادق -علیه السلام- فرمودند:

 نخستین کسی که زمین برای او شکافته می شود و به روی آن رجعت می کند حسین بن علی است.

 نخستین کسی که به دنیا رجعت می کند حسین بن علی است؛ به قدری حکومت می کند که از کثرت سن، ابروهایش روی دیدگانش می ریزد.

 اولین کسی که به دنیا باز می گردد حسین بن علی است که با اصحابش رجعت می کند، و یزید بن معاویه نیز با اصحابش برمی گردد. آن گاه امام حسین همه آن ها را می کشد و برای هر ضربتی یک ضربت می زند.

نخستین کسی که سر از خاک برمی دارد حسین بن علی است که با ۷۵ هزار نفر از شیعیان رجعت می کند.

 حسین بن علی، قائم را غسل می دهد و کفن و حنوط می کند و به خاک می سپارد.

 نخستین کسی که در رجعت برمی گردد حسین علی است که ۴۰ هزار سال در روی زمین می ماند تا از کثرت سن ابروانش بر روی چشم هایش بریزد.

منبع:

کتاب رجعت یا دولت کریمه خاندان وحی، محقق بزرگوار مرحوم حجة الإسلام محمد خادمی شیرازی نقل شده است.

زندگى اصلى و حیات مطلوب بشر از دوران ظهور حضرت مهدى (سلام الله علیه) آغاز میشود

رهبر انقلاب(حفظه الله):

هر فردى از آحاد بشر میداند که این سِیر عمومى بشر به کجا منتهى خواهد شد.

اگر بخواهیم تشبیه کنیم، این‌جور باید بگوییم که یک مسافرى یا یک کاروانى از پیچ‌وخم‌هاى دشوار، از معبرهاى سخت، از کوهستانها، از وادى‌ها، از درّه‌ها، از لجن‌زارها، از خارزارها، همین‌طور دارد عبور میکند، راه را میپیماید، براى اینکه خودش را به یک نقطه‌اى برساند؛ این نقطه کجا است؟ این نقطه عبارت است از یک اتوبان، یک جادّه‌ى مهم، یک جادّه‌ى باز، یک راه هموار.

همه‌ى آنچه در تاریخ بشر تا امروز مشاهده میکنیم، حرکت در همان کوره‌راه‌ها و در همان فرازونشیب‌ها و در همان خارستانها و لجن‌زارها و مانند اینها بوده است؛ بشریّت دارد همین‌طور این راه را طى میکند تا به اتوبان برسد؛ این اتوبان، دورانِ مهدویّت است، دوران ظهور حضرت مهدى (سلام الله علیه) است.

این‌جور نیست که وقتى به آنجا رسیدیم، یک حرکت دفعى انجام بگیرد و بعد هم تمام بشود؛ نه، آنجا یک مسیر است.

در واقع باید گفت زندگى اصلى بشر و حیات مطلوب بشر از آنجا آغاز میشود و بشریّت تازه مى‌افتد در راهى که این راه یک صراط مستقیم است و او را به مقصد آفرینش میرساند.

٩٣/٣/٢١

ﺷﻴﺦ ﻣﻔﻴﺪ ﻗﺪﺱ ﺳﺮﻩ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ «ﺍﺭﺷﺎﺩ» ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ: ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﻠﺎﻣﺖ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻭﻗﺖ ﻇﻬﻮﺭ ﻗﺎﺋﻢ (ﺍﺭﻭﺍﺣﻨﺎ ﻓﺪﺍﻩ) ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺩﺛﻰ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ، ﻭ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻋﻠﺎﻣﺖ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺫﻛﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ:

1.ﺳﻔﻴﺎﻧﻰ ﺧﺮﻭﺝ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺣﺴﻨﻰ ﻛﺸﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻣﻴﺎﻥ ﺑﻨﻰ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻭ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺩﻧﻴﻮﻯ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺪ، ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ، ﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺁﻥ ﺑﺮﺧﻠﺎﻑ ﺭﻭﺵ ﻋﺎﺩﻯ ﮔﺮﻓﺘﮕﻰ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺑﻴﺪﺍﺀ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ، ﻭ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻣﻐﺮﺏ ﻭ ﻣﺸﺮﻕ ﻓﺮﻭﺭﻓﺘﮕﻰ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺯ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻇﻬﺮ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﺑﻰ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺳﻤﺖ ﻣﻐﺮﺏ ﻃﻠﻮﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.

2.ﻧﻔﺲ ﺯﻛﻴﻪ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺻﺎﻟﺢ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﺩ، ﻣﺮﺩﻯ ﻫﺎﺷﻤﻰ ﺑﻴﻦ ﺭﻛﻦ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﻮﺩ

3.ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﻛﻮﻓﻪ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﻮﺩ، ﭘﺮﭼﻤﻬﺎﻯ ﺳﻴﺎﻩ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﺩ، ﺳﻴﺪ ﻳﻤﺎﻧﻰ ﺧﺮﻭﺝ ﻛﻨﺪ , ﻣﻐﺮﺑﻰ ﺑﺮ ﻣﺼﺮ ﭼﻴﺮﻩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺷﺎﻣﺎﺕ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ، ﻟﺸﻜﺮ ﺗﺮﻙ ﺩﺭ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻭ ﻟﺸﻜﺮ ﺭﻭﻡ (ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ) ﺩﺭ ﺭﻣﻠﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻳﺪ.

ادامه »

استادپناهیان:

آیت‌الله‌بهجت (ره):

راه خلاص ازگرفتاری‌ها منحصر است به دعا درخلوات برای فرج ولیعصر علیه‌السلام نه دعای همیشگی و لقلقه زبان،بلکه دعای با خلوص وصدق نیت و همراه با توبه.

درمحضر بهجت،ج۲،ص۳۲۷

چرا زمان سلام دادن به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، دست را روی سر می گذاریم؟

پاسخ:

دست بالاي سر گذاشتن و صلوات فرستادن در هنگامي که اسم امام زمان (علیه السلام) ذکر ميشود، در راستاي احترامي است که به ساحت مقدس امام زمان (علیه السلام) شکل ميگيرد. در برخي از روايات تصريح شده است که جهت احترام به ساحت مقدس امام زمان (علیه السلام) برخي معصومان اين کار را ميکردند.
همان گونه که هر گاه اسم حضرت حجت برده ميشد، قيام مينمودند. (1)

 مرحوم شيخ عباس قمي مينويسد: روايت شده که دعبل خزاعي وقتي که قصيده تائيّه خود را براي حضرت امام رضا (علیه السلام) سرود چون به اين شعر رسيد:
خروج امام لا محاله خارج يقوم علي اسم اللَّه بالبرکات

امام رضا (علیه السلام) چون نام قائم را شنيد، برخاست و سر خود را به سوي زمين خم کرد، پس از آن کف دست راست خود را بر سر گذاشت و فرمود: «اللهم عجل فرجه و مخرجه و انصرنا به نصراً عزيزاً». (2)

پي‌نوشت‌ها:
1 . منتهي الامال، ج 2، ص 488 - 489.
2 . همان، ص 490.

استاد علی صفایی حائری:

ما خود را از منتظران حساب كرده‌ايم و جاى حرفى باقى نگذاشته‌ايم؛ در حالى كه حرف‌ها بسيار است و مى‌توانيم خود را دوباره ارزيابى كنيم، آيا انتظارمان برآورده شده و ديگر مهدى را نمى‌خواهيم و انتظار قائم آل محمّد را نداريم‌؟

 تومی آیی، ص ۱۱

امام زمان(عج):

 به یکی از دوستان خود که از آن حضرت پرسیده بود:
 آقاجان! چرابا اینکه ما این همه دعای فرج را میخوانیم شما نمی آیید؟
فرمودند:

شما که دعای فرج نمیخوانید! شما دعای سلامتی من را میخوانید یعنی اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن
شما باید دعای الهی عظم البلارا زیاد بخوانید

امام زمان و سیدبن طاووس صفحه238.نجم الثاقب صفحه 480v

 بعضیا گذاشته اند مهدی فاطمه بیاد تشر مهدی فاطمه رو بشنوند آدم بشوند

مرحوم آیت الله میلانی میفرمودند:

هر روز بنشینید یک مقدار با امام زمان درد
و دل کنید.

خوب نیست شیعه‌ روزششب شود و شب‌اش روز شود و اصلاً به یاد او
نباشد. بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال‌ هم‌
نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند،
با همین زبان خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند.

آیت الله بهجت می فرمود:
بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است.
قبل از اینکه حرف از دهان خودتان به گوش
خودتان برسد، به گوش حضرت رسیده است.
او نزدیک است، درد و دل‌ها را می‌شنود.
با او حرف بزنید و ارتباط برقرار کنید.

در زمان حضرت امام هادی علیه السلام
شخصی نامه‌ای نوشت از یکی از شهرهای دورنامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم.
گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم،
به هر حال چه کنم؟

حضرت در جواب ایشان نوشتند:
«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک‏»
لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو.
ما از شما دور نیستیم.

بحارالانوار/ ج53/ ص306

مرحوم آیت الله میلانی میفرمودند:
هر روز بنشینید یک مقدار با امام زمان درد
و دل کنید.

خوب نیست شیعه‌ روزششب شود و شب‌اش روز شود و اصلاً به یاد اونباشد. بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال‌ هم‌نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند،با همین زبان خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند.

آیت الله بهجت می فرمود:
بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است.
قبل از اینکه حرف از دهان خودتان به گوش
خودتان برسد، به گوش حضرت رسیده است.
او نزدیک است، درد و دل‌ها را می‌شنود.
با او حرف بزنید و ارتباط برقرار کنید.

در زمان حضرت امام هادی علیه السلام
شخصی نامه‌ای نوشت از یکی از شهرهای دورنامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم.
گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم،
به هر حال چه کنم؟

حضرت در جواب ایشان نوشتند:
«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک‏»
لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو.ما از شما دور نیستیم.

بحارالانوار/ ج53/ ص306

پیامبرصلی الله علیه وآله روزی در جمعی از اصحاب خود دو بار فرمود:

خداوندا! برادران مرا به من بنمايان. اصحاب عرض كردند: يا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نيستيم؟
فرمود: نه! شما اصحاب من می باشيد

برادران من مردمی در آخر الزمان هستند كه به من ايمان می آورند، با اين كه مرا نديده اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پيش از آن كه از صلب پدران و رحم مادرانشان بيرون بيايند، به من شناسانده است.

ثابت ماندن يكی از آنها بر دين خود، از صاف كردن درخت خاردار قتاد با دست در شب ظلمانی، دشوارتر است.

و يا مانند كسی است كه پاره ای از آتش چوب درخت غضا را در دست نگاه دارد.

آنها چراغهای شب تار می باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تيره و تاری نجات می دهد.

بحار الأنوار،علامه مجلسي ج 52 ،123

از علامه حسن زاده پرسیدند: آدرس امام زمان (عج) کجاست؟ کجا می شود حضرت را پیدا کرد؟

ایشان فرمودند:
آدرس حضرت در قرآن کریم آیه ۵۵ سوره قمر است…
که می‌فرماید: “فی ‌مقعد صدق عند ملیک مقتدر”
هر جا که صدق و درستی باشد،
هر جا که دغل کاری و فریب کاری نباشد،
هرجا که یاد و ذکر پروردگار متعال باشد،
حضرت آنجا تشریف دارند…

یکی از مهمترین تفاوت های مذهب زرتشت با دیگر ادیان و مذهب شیعه در موضوع موعود، در تعداد موعود می باشد چرا که بر خلاف دیگر ادیان، كه معمولاً منتظر یك موعود نجات‌بخش‌اند، زرتشتیان منتظر سه موعود هستند كه هر یك از آن‌ها به فاصله‌ی هزار سال از دیگری ظهور خواهد كرد. این منجیان یكی پس از دیگری جهان را پر از عدل و داد خواهند كرد(۱)

۱- هوشیدَر، ۱۰۰۰ سال پس از زرتشت؛ ۲- هوشیدَر ماه، ۲۰۰۰ سال پس از زرتشت؛ ۳- سوشیانس (یا سوشیانت)، ۳۰۰۰ سال پس از زرتشت كه با ظهور او جهان پایان می‌یابد.

سوشیانس از ریشه‌ی «سو su، sav» به معنای سودمند است و در اوستا به معنای رها شده یا نجات‌دهنده ذكر شده است: «از این جهت سوشیانس نامیده خواهد شد زیرا كه سراسر جهان مادی را سود خواهد داد.»(۲)

زرتشتیان در مورد چگونگی تولد سوشیانت بر این عقیده‌اند كه:«در آخرین هزاره از عمر جهان، از خاندان بهروز خدا پرست و پرهیزگار، آخرین آفریده‌ی اهورا مزدا، متولد می‌شود. در سی سالگی امانت رسالت به وی واگذار شده و به واسطه‌ی نشانه‌ی متوقف شدن خورشید در وسط آسمان، ظهور او به عالمیان بشارت داده خواهد شد. از ظهور وی، اهریمن و دیو دروغ، نیست و نابود گردد. یاران آن موعود كه از جاودانان هستند، قیام می‌كنند و همراه وی خواهند بود تا مرده‌گان برخیزند و جهان معنوی روی نماید.»(۳)

و در جایی دیگر آمده است: «سوشیانت (نجات‌دهنده‌ی بزرگ جهان) دین را به جهان رواج دهد، فقر و تنگ‌دستی را ریشه‌كن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم‌فكر و هم‌گفتار و هم‌كردار گرداند.»(۴)

ادامه »