یکی از مهمترین تفاوت های مذهب زرتشت با دیگر ادیان و مذهب شیعه در موضوع موعود، در تعداد موعود می باشد چرا که بر خلاف دیگر ادیان، كه معمولاً منتظر یك موعود نجات‌بخش‌اند، زرتشتیان منتظر سه موعود هستند كه هر یك از آن‌ها به فاصله‌ی هزار سال از دیگری ظهور خواهد كرد. این منجیان یكی پس از دیگری جهان را پر از عدل و داد خواهند كرد(۱)

۱- هوشیدَر، ۱۰۰۰ سال پس از زرتشت؛ ۲- هوشیدَر ماه، ۲۰۰۰ سال پس از زرتشت؛ ۳- سوشیانس (یا سوشیانت)، ۳۰۰۰ سال پس از زرتشت كه با ظهور او جهان پایان می‌یابد.

سوشیانس از ریشه‌ی «سو su، sav» به معنای سودمند است و در اوستا به معنای رها شده یا نجات‌دهنده ذكر شده است: «از این جهت سوشیانس نامیده خواهد شد زیرا كه سراسر جهان مادی را سود خواهد داد.»(۲)

زرتشتیان در مورد چگونگی تولد سوشیانت بر این عقیده‌اند كه:«در آخرین هزاره از عمر جهان، از خاندان بهروز خدا پرست و پرهیزگار، آخرین آفریده‌ی اهورا مزدا، متولد می‌شود. در سی سالگی امانت رسالت به وی واگذار شده و به واسطه‌ی نشانه‌ی متوقف شدن خورشید در وسط آسمان، ظهور او به عالمیان بشارت داده خواهد شد. از ظهور وی، اهریمن و دیو دروغ، نیست و نابود گردد. یاران آن موعود كه از جاودانان هستند، قیام می‌كنند و همراه وی خواهند بود تا مرده‌گان برخیزند و جهان معنوی روی نماید.»(۳)

و در جایی دیگر آمده است: «سوشیانت (نجات‌دهنده‌ی بزرگ جهان) دین را به جهان رواج دهد، فقر و تنگ‌دستی را ریشه‌كن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم‌فكر و هم‌گفتار و هم‌كردار گرداند.»(۴)

اما از نظر «شیعه»، مسأله مهدویّت و نوید ظهور مهدى موعود(علیه السلام) یکى از مسایل بسیار حیاتى اسلام به شمار مى رود و به اندازه اى اهمیّت دارد که اعتقاد به ظهور حضرت مهدى(علیه السلام)در ردیف وقوع «قیامت» و تکذیب و تصدیقش در ردیف تکذیب و تصدیق رسول اکرم مى باشد.

در این باره روایات فراوانى از پیشوایان معصوم(علیهم السلام) رسیده است که قسمتى از آنها از نظر خوانندگان مى گذرد:

پیامبر اکرم مى فرماید:
«من أنکر القائم من ولدی فقد أنکرنی»(۵ )«هرکس که قائم(علیه السلام) از فرزندان مرا انکار کند به راستى که مرا انکار کرده است».

و در حدیث دیگر مى فرماید:
«من أنکر القائم من ولدی فی زمان غیبته مات میتهً جاهلیهً».(۶)«هرکس که مهدى قائم(علیه السلام) از فرزندان مرا در زمان غیبتش انکار کند به مرگ جاهلیّت از دنیا رفته است».

شیعه معتقد است که حضرت مهدی (عج) فرزند امام حسن عسگری (علیه السلام) است که در سن پنج سالگی در پی شهادت پدر به غیبت صغری رفت و بعد از چند سال، غیبت کبری آن حضرت آغاز شد که تاکنون ادامه دارد.

پی نوشتها:
۱ . حسین توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ص ۶۶ .
۲ . بخشی از بند ۱۲۹ فروردین یشت، به نقل از عزیز اله حیدری، مهدی (علیه السلام) تجسم امید و نجات، ص ۶۲.
۳ . یشتها، فصل ۱۲، آیه‌ی ۱۰۱، به نقل از فصل‌نامه‌ی انتظار، ش ۱۵، ص ۱۶۳ .
۴. جاماسب نامه، ص ۱۲۱، به نقل از محمّد خادمی شیرازی، یاد مهدی (علیه السلام)، ص ۵۱ .
۵. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۷۳، ح ۲۰٫
۶. همان، ح ۲۱٫