آیت الله حاج آقا مجتبی بهشتی اصفهانی:   من در آن زمان که نجف بودم هر وقت سر درس می رفتم وضو می گرفتم و سر درس با وضو بودم. یک روز حالش را نداشتم که وضو بگیرم همینطور بی وضو سر درس رفتم.

اتفاقاً شخصی که معروف به دیوانه بود و لباسهای مندرس و پاره می پوشید گاهی اوقات درس می آمد و همه او را مجنون می دانستند و توجهی به او نداشتند، جلوی مرا گرفت و گفت: آشیخ چرا امروز بی وضو سر درس آمدی؟! من تعجب کردم که ایشان از کجا دانست من امروز بی وضو سر درس آمده ام.

آن وقت من فهمیدم که انسانها را نباید به چشم حقارت نگاه کرد شاید آنها از مردان خدا باشند و ما ندانیم.

داستانهایی از مردان خدا، علی میرخلف زاده

آیت الله بهجت (ره):

نگاه تند به زیردست
برای ترساندن
آزار رسانی از نوع حرام است
و تبسم به عاصی و گناه‌کار
برای تشویق
یاری بر معصیت است

 حجه الاسلام والمسلمین رفیعی:

شهید ثانی می فرماید، اگر کسی پیش شما سخن چینی کرد، شما پنج وظیفه دارید:

 اولین وظیفه این است که حرف هایش را نپذیرید. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا» - اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد.«الحجرات۶»

 وظیفه دوم ، او را نهی کنید. چرا؟ چون قرآن می فرماید: «یَنهَوْنَ عَنِ المُنکَرِ» از بدی ها نهی می کنند.

 وظیفه سوم، سوءظن نسبت به کسی که پشت سرش صحبت کرده پیدا نکنید. چون قرآن می فرماید: «اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا.. » از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پاره اى از گمانها گناه است و جاسوسى مكنيد.

 چهارمین وظیفه، در مورد صحبتش تجسس نکنید. چون قرآن می فرماید: «لَا تَجَسَّسُوا…»

 پنجمین وظیفه، حرف هایش را نقل نکنید. چون قرآن می فرماید: «اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا» متّقی و خدا ترس باشید و همیشه به حقّ و صواب سخن گویید.

اگر کسی واقعا در مقابل چنین شخصی به این صورت بایستد، ( دیگر در مقابلتان سخن چینی نمی کند.)

رهبرانقلاب(حفظه الله)، امروز در دیدار مدال‌آوران بازیهای آسیایی جاکارتا:

این که بعضی از شما مدال‌هایتان را به شهدا و مدافعان حرم تقدیم کردید اینها نشان‌دهنده هویت انقلابی و اسلامی و ایرانی است.

خاضع شدن در برابر هنجارهای استکبار ارزش نیست. مبادا شما را بترسانند و به شما بگویند اگر فلان مسابقه را ندهید، اگر فلان جور ظاهر نشوید، فلان تشکیلات بین‌المللی ناراحت می‌شود.

 هیچ کاری نمی‌توانند بکنند. این آقای علی‌رضا [کریمی] ما را تهدید کردند امسال رفت قهرمان شد. شکست را قبول کرد برای یک ارزشی.

 تسلیم این تهدیدها نشوید. کار خودتان را انجام دهید. میدان ورزش میدان ترس و بیم نیست، میدان شجاعت، اقدام و پیش‌رفتن است.

ارزش‌ها و اصالت‌ها را نمی‌شود زیر پا گذاشت به خاطر گرفتن یک مدال.

۹۷/۷/۲

حضرت نوح دو هزار پانصد سال عمر کرد، 850 سال آن پیش از رسالت گذشت، 950 سال آن در ارشاد و تبلیغ قوم سپری شد 200 سالش در ساختن کشتی به پایان رسید، و 500 سال پس از فروکش کردن آب و نشستن کشتی بر روی زمین زندگی نمود. در همین فرصت مشغول ساخت و ساز گشت، شهر را آباد کرد، هر کدام از فرزندانش را در یکی از شهرها مسکن داد، گو اینکه تازه به دوران فراغت و آسایش رسیده است.

روزی در مقابل آفتاب نشسته بود، فرشته مرگ عزرائیل به نزدش آمد و سلام کرد، نوح پیامبر جواب داد و گفت: برای چه آمدی، ای فرشته مرگ؟ عزرائیل پاسخ داد: برای قبض روحت آمده ام، آمده ام تا جانت را بگیرم.

نوح گفت: حال که چنین است، مهلت می دهی حداقل جایم را عوض کنم، از آفتاب به سایه بروم؟ عزرائیل گفت: بلی مهلت دادم. نوح پیامبر بلند شد از آفتاب به سایه رفت.

عزرائیل گفت: ای نوح! تو این همه عمر کردی دنیا را چگونه یافتی؟ حضرت نوح گفت: ای عزرائیل! روزگاری را که در این دنیا به سر بردم، برایم همانند از آفتاب به سایه آمدنم بود. آنچنان سریع و بی ارزش برایم گذشت.

اكنون مأموريت خود را در مورد قبض روح من انجام بده. عزرائيل نيز روح او را قبض نمود. و این پیغمبر بزرگ الهی برای همیشه چشم از جهان فرو بست.

بحارالانوار، ج 11، ص 285،مرحوم علامه محمد باقر مجلسى

خداوند وقتی حاجات را به تاخير مى اندازد دارد، چيزى بهتر و بزرگتر به تو ميدهد .منتها تو حواست به خواسته خودت است و آن را نمى بينى .

دعا بكن ولى اگر اجابت نشد با خدا دعوا نكن ، ميانه ات با او بهم نخورد چون تو جاهلی و او عالم و خبير.

وقتی به خدا بگوييد خدايا من غير از تو كسى را ندارم ، خدا غيورست و خواسته ات را اجابت مى كند.

اگر می خواهيد دعايتان گيرا شود دوستان و همسايه ها و اهل مملكتت رو جلو بيندازی اول براى آنها دعا كنيد.

 حاج محمداسماعيل دولابی

«شهید ثانی» رضوان اللّه تعالی علیه در یک رؤیای صادقه، یکی از بزرگان را دید و احوالش را پرسید. او گفت: «از وقتی که از دنیا رفته ام، تاکنون یکسال است، به علّت کاری که کرده ام، گرفتار هستم.»

شهید ثانی، ماجرا را پرسید.

او ادامه داد: «روزی در راهی عبور می کردم که فردی یک بار کاه وارد شهر کرد. من بدون اینکه به او اطلاع دهم و اجازه بگیرم، یک پر کاه از بارش برای تمیز کردن دندانهایم برداشتم و نزد خود گفتم که یک ذرّه کاه دیگر رضایت گرفتن نمی خواهد. امّا به خاطر همین پر کاه یک سال است که در گرفتاری هستم.»

داستانهایی ازحق الناس، علی میرخلف زاده

مردی بود عابد و همیشه با خدای خویش راز و نیاز می‌نمود و داد الله الله داشت. روزی شیطان بر او ظاهر شد و وی را وسوسه كرد و به او گفت: 

ای مرد، این همه كه تو گفتی، الله الله، سحرها از خواب خوش خویش گذشتی و بلند شدی و با این سوز و درد، هی گفتی: «الله،الله،الله» آخر یك مرتبه شد كه تو لبیك بشنوی؟ تو اگر در خانه هر كس رفته بودی و این اندازه ناله كرده بودی، لااقل یك مرتبه جوابت را داده بودند.

این مرد دید ظاهراً حرفی است منطقی! و لذا در او مؤثر افتاد و از آن به بعد دهانش بسته شد و دیگر الله، الله نمی‌گفت! 

در عالم رؤیا هاتفی به او گفت: تو چرا مناجات خودت را ترك كردی؟ پاسخ داد: من می‌بینم این همه مناجات كه می‌كنم و این همه درد و سوزی كه دارم، یك مرتبه نشد در جواب من لبیك گفته شود. 

هاتف گفت: ولی من از طرف خدا مأمورم كه جواب تو را بدهم. 

گفت: همان الله تو لبیك ماست 
آن ‌نیاز و سوز و دردت پیك ماست 

یعنی همان درد و سوز و عشق و شوقی كه ما در دل تو قرار دادیم این خودش لبیك ماست!

برای همین مولا علی علیه السلام در دعای کمیل عرض می کند: اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا؛ خدایا! آن گناهانی که سبب می شود دعا کردن من حبس شود، گناهانی که سبب می شود درد دعا کردن و درد مناجات نمودن از من گرفته شود، خدایا آن گناهانم را بیامرز.

هدایتهادرآثارشهیدمطهری، محمّد جواد صاحبی

 سوال:
حکم گریه غیر عمدی در نماز برای امام حسین (علیه السلام) چیست؟

پاسخ:
مقام معظم رهبری: احتیاط واجب در ترک گریه بر سید الشهداء (علیه السلام) می باشد اما سهوا نماز را باطل نمی کند. [1]

آیت الله مکارم: جایز نیست و گریه در نماز فقط برای خوف از خدا و عشق به مقام ربوبیت پروردگار جایز است و در مورد اعاده نمازهای سابق اگر جاهل قاصر به مساله بوده نمازهای سابق اعاده ندارد. [2]

آیت الله شبیری زنجانی: گریه در مصائب اهل بیت (علیهم السلام) هر چند عمدی باشد نماز راباطل نمی کند ولی احتیاط مستحب در اتمام نماز و اعاده آن است حتی اگر گریه بی صدا باشد. [3]

آیت الله وحید: اشکالی ندارد. [4]آیت الله فاضل: گریه کردن اگر برای امام حسین (علیه السلام) باشد اشکال ندارد و نماز باطل نمی شود. [5]

ادامه »

طاووس یمانی می گوید: کنار کعبه رفتم مردی را دیدم زیر ناودان خانه خدا نماز می خواند و دعا می کند و اشک می ریزد. نزد او رفتم، دیدم امام سجاد علیه السلام است.

گفتم: یابن رسول الله! شما را در چنین حال می بینم با اینکه دارای سه امتیاز مهم هستی که هر کدام از آنها مایه امید و نجات است:

1. فرزند پیامبر هستی.
2. شفاعت جدت شامل حال شما است.
3. مشمول رحمت الهی می باشی.

حضرت فرمود: فرزند پیامبر بودنم امیدوار کننده نیست. زیرا خداوند می فرماید: «فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ؛ ﭘﺲ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻧﻪ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪی ﻭ نسبی ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻭ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻰ  ﭘﺮﺳﻨﺪ.» (101/مومنون)

شفاعت جدم نیز مایه امید نمی باشد زیرا خداوند می فرمایید: «وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ؛ ﻭ ﺟﺰ ﺑﺮﺍی کسی ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺴﻨﺪﺩ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﻨﺪ.»(82/انبیاء) 
پیامبر شفاعت نمی کند مگر اشخاص نیک را بنابراین شفاعت مرا از خوف خدا ایمن نمی کند

و اما در مورد رحمت پروردگار قرآن می فرماید:
«إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ؛ رحمت خدا شامل حال نیکوکاران است» (65/اعراف)
من نمی دانم از نیکوکارانم، یا نه.(منظور مقام عالی عصمت است).

نتیجه اینکه باید امیدوار بود اما در کنار ایمان و عمل صالح.

گناه شناسی، ص161، حجت الاسلام قرائتی 

پیام رهبر معظم انقلاب در پی حادثه تروریستی امروز صبح در اهواز؛دستگاههای مسئول دنباله جنایتکاران را تعقیب وبه پنجه قضایی بسپارند.

متن پیام رهبر انقلاب:

بسمه‌تعالی

حادثه‌ی تلخ و تأسفبار شهادت جمعی از مردم عزیزمان در اهواز به دست تروریستهای مزدور، یک بار دیگر قساوت و خباثت دشمنان ملت ایران را آشکار ساخت. این مزدوران قسی‌القلب که به روی زن و کودک و مردم بیگناه آتش میگشایند وابسته به همان مدعیان دروغگو و ریاکارند که پیوسته دم از حقوق بشر میزنند. دلهای پرکینه‌ی آنان نمیتواند تجلّی اقتدار ملی در نمایش نیروهای مسلح را تحمل کند. جنایت اینها ادامه‌ی توطئه‌ی دولتهای دست‌نشانده‌ی آمریکا در منطقه است که هدف خود را ایجاد ناامنی در کشور عزیز ما قرار داده‌اند. به کوری چشم آنان ملت ایران راه شرافتمندانه و افتخارآمیز خود را ادامه خواهد داد و مانند گذشته بر همه‌ی دشمنی‌ها فائق خواهد آمد.

اینجانب تسلّا و همدردی خود را به خانواده‌های این شهیدان عزیز عرض میکنم و صبر و سکینه‌ی الهی را برای آنان و علوّ درجات برای شهیدان مسألت مینمایم. دستگاه‌های مسئول اطلاعاتی موظفند با سرعت و دقت دنباله‌های این جنایتکاران را تعقیب کنند و آنان را به سرپنجه‌ی مقتدر قضائی کشور بسپارند.

سیّدعلی خامنه‌ای
۳۱ شهریور ۱۳۹۷

 سوال:
حرکت دسته های عزاداری در شب های محرم تا نیمه شب، همراه با طبل و امثال آن که موجب مزاحمت مردم می شود، چه حکمی دارد؟[1]

پاسخ:
آیت الله خامنه ای: اگر چه اقامه مراسم و شعائر دینی در زمان های مناسب در حسینیه از بهترین کارها و جزء مستحبات موکد است، واجب است برگزار کنندگان مراسم و عزاداران تا حد امکان از اذیت مردم و ایجاد مزاحمت برای آنها بپرهیزند. [2]

آیت الله سیستانی: سعی شود عزاداری موجب مزاحمت دیگران نشود. [3]

آیت الله مکارم: عزاداری باید به گونه ای برگزار شود که مزاحمتی برای مردم نداشته باشد و مردم نیز در ایام عزاداری تا آنجا که میسر است، همکاری کنند. [4]

آیت الله بهجت(ره): اذیت کردن مومنان جایز نیست و طبل زدن هم که مطلقا اشکال دارد. [5]

پی نوشت:
[1]. سید محسن محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج 5، ص 118-117.
[2]. خامنه ای، اجوبه الاستفتائات، س 1448.
[3]. سوالات موجود در مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی، قم، س 871.
[4]. همان جا.
[5]. همان جا.

رهبرفرزانه انقلاب(حفظه الله):
عبرت آن است که انسان نگاه کند و ببیند چطورشد حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام - همان کودکی که جلوِ چشم مردم، آن همه موردِ تجلیلِ پیغمبر بود و پیغمبر درباره‌ی او فرموده بود:

«سیّد شباب اهل الجنه»؛ سرور جوانان بهشت بعد از گذشت نیم‌قرن از زمان پیغمبر، با آن وضعِ فجیع کشته شد؟
۱۳۷۳/۱۰/۱۵

اگر کسانی برای حفظ جان‌شان، راه خدا را تَرک ‌کنند و آن‌جا که باید حق بگویند، نگویند، چون جان‌شان به خطر می‌افتد، یا برای مقام‌شان یا برای شغل‌شان یا برای پول‌شان یا محبّت به اولاد، خانواده و نزدیکان و دوستان‌شان، راه خدا را رها کنند، آن وقت حسین‌بن‌علی‌ها به مسلخ کربلا خواهند رفت و به قتلگاه کشیده خواهند شد.
۱۳۷۵/۰۳/۲۰

 يكي از مورخان بزرگ در كتاب «مقاتل الطالبين» از شاهدان ماجرا، نقل كرده است كه امام حسين عليه السلام خون را به طرف آسمان مي‌پاشيد و چيزي از آن دو باره به زمين بر نمي‌گشت:

«مورع بن سويد از شاهدان قضيه نقل كرده است: همراه حسين عليه السلام فرزندش كوچكش بود، تيري آمد به گلويش نشست. حسين عليه السلام خون را از گلو و پشت گردنش مي‌گرفت و آن را به سوي آسمان پرتاپ مي‌كرد و چيزي از آن خون بر نمي‌گشت در آن حال مي‌فرمود: خدايا مقام فرزندم در نزد تو كم تر از ناقصه صالح نيست.»(1)

خوارزمي يكي ديگر از علماي اهل سنت، علاوه بر اين‌كه پاشيدن خود را به طرف آسمان نقل كرده:

«امام فرمود: علي را بياوريد تا با او خدا حافظي كنم. آن را كودك را به ايشان دادند، حضرت او را مي‌بوسيد و مي‌فرمود: واي بر گروهي كه دشمن آنها جد توست. هنگامي‌كه اين كودك در آغوش امام بود، حرمله بن كاهل اسدي با رها كردن تير او را در آغوش امام ذبح كرد. حسين عليه السلام خونش را جمع كرد تا كف دستش پر شد آنگاه به سوي آسمان پرتاب نمود و فرمود: خدايا اگر ياري [ظاهري] را از جانب آسمان از ما گرفتي، پس در عوض، بهتر از آن را براي ما قرار بده. آنگاه حسين عليه السلام از اسبش پياده شد و با غلاف شمشيرش براي او قبري آماده ساخت و او را با خونش دفن كرد و بر او نماز خواند.»(2)

منابع:

1.الطالبيين، ص 60، طبق برنامه الجامع الكبير

2.خوارزمي، الموفق بن احمد مقتل الحسين عليه السلام، ج 2، ص 37،