در روزگاري نه چندان دور شبی از شبها، شاگردی در حال عبادت و گریه و زاری بود. مدتي در اين حال بود كه استاد خود را، بالای سرش دید، استاد با تعجب و حیرت؛ او را، نظاره می کرد!

بعد از اندكي مكث استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری می کنی؟

شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم، و برخورداری از لطف خداوند!

استاد گفت: سوالی می پرسم ، پاسخ ده.

شاگرد گفت: با کمال میل؛ استاد.

استاد گفت: اگر مرغی را، پروش دهی، هدف تو از پرورشِ آن چیست؟

شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد؛ برای آنکه از گوشت و تخم مرغ آن بهره مند شوم .

استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟

شاگردگفت: خوب راستش نه…! نمیتوانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ، برای خود، تصور کنم!

استاد گفت: حال اگر این مرغ، برایت تخم طلا كند چه؟ آیا باز هم او را، خواهی کشت، تا از آن بهره مند گردی؟!

شاگرد كمي فكر كرد و گفت: نه هرگز استاد، مطمئنا آن تخمها، برایم مهمتر و با ارزش تر، خواهند بود!

استاد گفت: پس تو نیز؛ برای خداوند، چنین باش! همیشه تلاش کن، تا با ارزش تر از جسم، گوشت، پوست و استخوانت؛ گردی.

تلاش کن تا آنقدر برای انسانها، هستی و کائنات خداوند، مفید و با ارزش شوی تا مقام و لیاقتت توجه، لطف و رحمتِ او را، بدست آورد.

خداوند از تو گریه و زاری نمی‌خواهد! او، از تو حرکت، رشد، تعالی، و با ارزش شدن را می خواهد ومی پذیرد، نه ابرازِ ناراحتی و گریه و زاری را…..!!!

تأثیر دنیا یک‌مرتبه‌ای نیست که محسوس باشه، بلکه اثرش رو آرام آرام میگذاره تا جایی که سراسر وجود انسان رو فرا میگیره و انسان اگر بخواد هم، توان جدایی از اون رو نداره.

حضرت عيسی (ع) در اندرزهای خود به حواریون این مطلب را در قالب مثالی به خوبی روشن کرده‌اند:

 به حق به شما میگويم:
هر كه زراعتش را از علف‌های هرز پاك نكند، علف‌هايش بسيار میگردد، چندان كه همه زراعت را فرا میگيرد و تباهش میكند.

همچنين كسی كه دنيادوستی را از دلش بيرون نكند، همه دلش را فرا میگيرد تا جايی كه ديگر طعم آخرت‌دوستی را نچشد.

تحف العقول ،ص 509،

بحار الأنوار، ج 14 ص 312 ح 17.

از پیامبر اسلام پرسیدند:

کدامین همنشین خوب هستند؟

حضرت در پاسخ فرمود:

1.من ذکرکم الله رویته؛
کسی که دیدن او شما را به یاد خدا اندازد (نه آنکه دیدار او آدمی را از خدا غافل کند).

2.و زادکم علمکم منطقه؛
گفتارش علم و دانش شما را زیاد کند و شخصیت آدمی را بالا برد، (نه آنکه گفتار و صحبتش شما را از لحاظ دانش و بینش به سقوط و ابتذال بکشاند).

3. و ذکرکم فی الاخرة عمله؛
عمل او شما را مشتاق آخرت نماید (نه آنکه سبب شود آدمی آخرتش را فراموش کرده و همه چیز را فقط در لذایذ دنیا خلاصه کند.

بحارالانوار: ج 2، ص 205 و 221

از شیخ بهایی پرسیدند:
سخت می گذرد”
چه باید کرد؟”

گفت: خودت که می گویی
سخت “می گذرد”
سخت که “نمی ماند"!

پس خدارا شکر که “می گذرد” و “نمی ماند".

امروزت خوب یا بد “گذشت”
و فردا روز دیگری است…

قدری شادی با خود به خانه ببر…
راه خانه ات را که یاد گرفت،
فردا با پای خودش می آید.

آیا می دانستید “یوگا” یکی از عرفان های فاسد هندو است که به منظور پرستش الهه شیطان یعنی ( شیوا ) صورت می گیرد؟

آیا می دانستید برای وارد کردن یوگا به کشور ایران، آن را به عنوان یک ورزشی برای تناسب اندام و یا آرامش، معرفی کردند تا کسی مانع آنها نشود؟

آیا می دانستید همانطور که ما مسلمان ها از ورزش دانستن نماز ناراحت می شویم به همان اندازه یک شخص هندو از ورزش خواندن یوگا ناراحت می گردد؟

آیا می دانستید هدف نهایی یک یوگیست، رسیدن به مقام الوهیت و خدایی است؟ همچنانکه هدف تمام عرفان های کاذب همین می باشد .

آیا می دانستید موسوی نسب، پدر یوگای ایران، تصوف و یوگا را یک روح در دو بدن می داند؟

ادامه »

 در حديث معراج آمده است: اى احمد! همانا اهل خير و اهل آخرت :

 مردمانى كم رو و پر شرم هستند،
 نادانيشان اندك است و سودشان بسيار و مكرشان اندك، مردم از دست آنان آسوده اند.

 و خودشان از خويشتن در رنجند سخنشان سنجيده است از نفسهاى خود حساب مى كشند و آن را سرزنش مى كنند.

 چشمانشان مى خوابد اما دلهايشان نمى خوابد، ديدگانشان گريان است

دلهايشان به ياد خداست. آن گاه كه مردم در غفلت به سر مى برند آنان در زمره ذاكرين هستند.

 هيچ چيز لحظه اى آنان را از خدا باز نمى دارد

 نه خواهان خوراك زيادند و نه خواستار پر گويى و نه خواهان پوشاك زياد.

 مردم نزد آنان مردگانند و خدا در نظرشان زنده و قيّوم .

بحار الأنوار ، 77/24/6 

آیت الله مجتهدے تهرانے(ره):

خداوند از سه گروه تعجب می‌كند.

۱. كسی كه نماز می‌خواند و می‌داند مقابل چه خدایی ایستاده است، ولی در نماز حضور قلب ندارد و حواسش به نماز نیست.

۲. كسی كه عمری است روزی خدا را می‌خورد و غصه روزی فردا را دارد.

۳. كسی كه می‌خندد در حالی كه نمی‌داند خدا از او راضی هست یا نه!

استادپناهیان:

در آینده هیچگاه فرصت کافی برای جبران گذشته نیست. فردا اگر فرصتی باشد برای تکمیل و اصلاح امور همان روز هم کم است. پس هیچ وقت برای جبران عقب‌ماندگی‌ها روی فردا حساب نکن. در عوض برای فردا به صورتی برنامه‌ریزی کن که گویی از امروز کمتر وقت داری. پس بخشی از کار فردا را امروز انجام بده.

 امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند:

 در غذا خوردن دوازده خصلت است که لازم است تا هر فرد مسلمان آن را بشناسد ، چهار چیز آن واجب و چهار چیز آن مستحب و چهار چیز آن نشانه ادب است.

 چهار چیز واجب :

1. نعمت دهنده را بشناسد.
2.راضی باشد به نعمتی که به او عطا شده
3. به نام خدا شروع کند
4.بعد از غذا ، خدا را شکر کند

اما چیزهای مستحب :

1. قبل از غذا دستان خود را بشوید
2.در هنگام خوردن به سمت چپ تکیه دادن و نشستن
3.با سه انگشت غذا بخورد
4. انگشتان خود را بلیسد و پاک کند

آنچه از ادب است :

1.از جلو خود غذا بخورد
2.لقمه را کوچک بگیرد
3. غذا را کامل بجود
4. به صورت دیگران نگاه نکند.

مکارم الاخلاق ص141

حال دنيا را چو پرسيدم من از فرزانه ای؟
گفت: يا آب است؛ يا خاک است يا پروانه ای!

گفتمش احوال عمرم را بگو؛ اين عمر چيست؟
گفت يا برق است؛ يا باد است؛ يا افسانه ای!

گفتمش اينها که ميبينی؛ چرا دل بسته اند؟
گفت يا خوابند؛ يا مستند؛ يا ديوانه ای!

گفتمش احوال جانم را پس از مردن بگو؟
گفت يا باغ است؛ يا نار است؛ يا ويرانه ای!

 "ابوسعيد ابوالخير”

قال امیرالمومنین(علیه السلام)لَوْلاَ خَمْسُ خِصَالٍ لَصَارَ النَّاسُ کُلُّهُمْ صَالِحِیْنَ : امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: اگر پنج خصلت نبود، همه مردم جزو صالحان مى شدند:

1. أَوَّلُهَا الْقَنَاعَة بِالْجَهْلِ
قانع بودن به نادانى،(نیاموختن علم ودانش)

2. وَالثانی الْحِرْصُ عَلَى الدُّنْیَا
حرص به دنیا،

3. وَالثالث الشُّحُّ بِالْفَضْلِ
بخل ورزى نسبت به زیادى مالی که دارد(دست دهنده نداشتن)

4.وَالرابع الرِّیَاءُ فِى الْعَمَلِ
ریا کارى در عمل (نبود اخلاص )

5. وَالخامس اْلإِعْجَابُ بِالرَّأْیِ
و خود رایى (عدم مشورت با دیگران).

مواعظ العددیه باب احادیث پنجگانه ص ۳۹۳

پيامبر اكرم (ص) فرمودند:
يا علی روز قيامت گروهی از قبرهای خود بيرون ميشوند كه لباسشان نور است و بر ناقه هايی از نور سوار ميباشند كه لجام‌های آن ناقه‌ها از ياقوت سرخ است و فرشتگان، آنان را به سوی محشر حركت می‌دهند،

پس علی (ع) گفت:
تبارك اللّه، اين قوم چقدر در پيشگاه خداوند گرامی هستند!

رسول خدا (ص) فرمود:
يا علی آنان شيعيان و دوستداران تو می‌باشند، كه تو را به دوستی من دوست دارند و مرا به دوستی خداوند دوست ميدارند،
آنان در روز قيامت كامياب و رستگارند.

ترجمة الامام علي بن ابي طالب ج 2، ص 346 و 846

مرحوم كلینی و شیخ طوسی و طبرسی از زهری نقل كرده اند كه گفت : بسیار و مدتها در طلب حضرت مهدی (علیه السلام) بودم ، و در این راه اموال فراوانی (در راه خدا) خرج كردم و به هدف نرسیدم ، تا اینكه به خدمت محمد بن عثمان (دومین نایب خاص امام زمان در عصر غیبت صغری كه بسال 305 هجری از دنیا رفت) رسیدم ، و مدتی در خدمت او بودم تا روزی از او التماس كردم كه مرا به خدمت امام زمان (علیه السلام) ببرد، او پاسخ منفی داد، بسیار تضرع كردم ، سرانجام به من لطف كرد و فرمود: فردا اول وقت بیا، وقتی فردای آن روز، اول وقت به خدمت او رفتم ، دیدم همراه جوانی خوش سیما و خوشبو می آید، به من اشاره كرد این است آنكه در طلبش هستی . به خدمت امام زمان (علیه السلام) رفتم و آنچه سوال داشتم مطرح كردم و جواب مرا فرمود، تا به خانه ای رسیدیم و داخل خانه شد و دیگر او را ندیدم . در این ملاقات دوبار به من فرمود: از رحمت خدا دور است كسی كه نماز صبح را به تاخیر بیندازد تا ستاره ها دیده نشود، و نماز مغرب را تاخیر اندازد تا ستاره دیده شوند.

 داستان صاحبدلان ، محمد محمدي اشتهاردي

احمد بن سلیمان گوید:

مردی از موسی بن جعفر علیه السّلام که مشغول طواف بود.

پرسید که معنای جواد را برای من شرح دهید، حضرت او را فرمود:

این سخن تو دو معنی دارد اگر معنای جود را نسبت به مخلوق می پرسی هر کس آنچه را که خداوند بر او واجب فرموده پرداخت او را جواد گویند و اگر نپرداخت و بخل ورزید. بخیلش خوانند.

و اگر مقصودت معنای جواد نسبت بخالق است باید متوجه باشی که خداوند اگر چیزی بکسی عطا فرماید و اگر عطا نکند در هر دو صورت جواد است.

زیرا خدای تعالی که به بنده ای عطائی فرماید چیزی را که حق بنده نبوده عطا فرموده است و اگر چیزی از او دریغ بدارد چیزی را که حق بنده نبوده است دریغ فرموده است (و نسبت بخل بحضرتش نتوان داد)

الخصال الممدوحه و المذمومه «صفات پسندیده و نکوهیده»

امام محمد باقر (علیه السلام) :

به خدا سوگند هيچ بنده اي در دعا ؛ پافشاري و اصرار به درگاه خداي عزوجل نكند ، جز اينكه حاجتش را بر آورد .

 
كافي ، ج 2 ، ص ،475

روزی شخصی خدمت حضرت امیرالمؤمنین عليه السلام می رود و می‌گوید: یا امیر بنده به علت مشغله زیاد نمی توانم همه دعاها را بخوانم،چه کنم؟
حضرت امیرالمؤمنین امام علی عليه السلام فرمودند: خلاصه تمام ادعیه را به تو می گویم، هر صبح که بخوانی، گویی تمام دعاها را خواندی.

1_ “الحمدللّه علی کل نعمة”
خدا را سپاس و حمد می گویم برای هر نعمتی که به من داده است.

2_  "و اسئل اللّه من کل خیر”
و از خداوند درخواست می کنم هر خیر و خوبی را.

3_ “و استغفر اللّه من کل ذنب”
و خدایا مرا ببخش برای تمام گناهانم.
4_ “و اعوذ باللّه من کل شر”
و خدایا به تو پناه می برم از همه بدی ها.

بحارالانوار، جلد ۹۱

ابي جارود مي گويد:

به امام باقر (علیه السلام) عرض كردم: اي فرزند رسول خدا!

آيا شما دوستي و پيوند قلبي و پيروي مرا نسبت به خودتان مي دانيد؟…..

امام: آري مي دانم.
ابي جارود: من سؤالي از شما دارم كه تقاضا دارم به آن پاسخ دهيد، زيرا بر اثر نابينائي كمتر راه مي روم و قادر نيستم همواره به حضور شما شرفياب گردم.

امام: حاجتت چيست؟

ابي جارود: ديني كه شما و خاندان شما، خدا را بر اساس آن دين مي پرستيد، به من بفرمائيد كه چگونه است، تا من نيز بر اساس آن، خدا را عبادت نمايم.

امام: مطلب را كوتاه گفتي با اينكه سؤال مهم و بزرگي نمودي، سوگند به خدا همان دين را كه خودم و پدرانم با آن دينداري مي كنيم به تو مي گويم، آن دين، عبارت است از:

1.گواهي به يكتائي و بي همتائي خدا.

2.گواهي به رسالت محمد (صل الله علیه و اله وسلم) و اقرار به آنچه از طرف خدا آورده است.

3.گواهي به رهبري و امامت ولي (مورد قبول) ما و دشمني با دشمنان ما.

4.اطاعت كردن از فرمان ما.

5.انتظار قائم ما.

6.كوشش و پاك زيستي در انجام واجبات و ترك محرمات.

اصول کافی باب الدعائم، الاسلام،ح۱۰،ص۲۱،ج۱

 از آفت‏هاى بزرگ عبادت، «غرور» و عُجب است.

چگونه مى‏ توان آنرا درمان كرد، یا به آن گرفتار نشد؟

توجّه به نكات زیر، حالت پیشگیرى یا درمان نسبت به این آفت تباه كننده نماز و سایر عبادت ‏ها دارد:

 آیا واقعاً عبادت كرده‏ ایم؟

گاهى انسان در «جهل مركب» است و مى ‏پندارد كه به عبادت خدا مشغول است در حالی كه به بیراهه مى ‏رود و كارهاى خود را بیش از حدّ بها مى‏ دهد.

گاهى كارهاى ناپسند، در نظر انسان «كار نیك» جلوه مى ‏كند و ابلیس نیز در این زمینه، فعّال است.

 قرآن در آیاتى چند به این «تزیین عمل سوء» اشاره دارد. از جمله در این آیه‏ ها:

فاطر8 ،كهف104،توبه37

 کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی