به درونمان بازگرد،
با نور وجودت به ما روشنایی ده تا زیبایی های دنیا را ببینیم و از آن لذت ببریم.

با حکمت وجودت به ما بصیرت ده تا راه های رسیدن به آرامش و حقیقت را ببینیم و در آن قدم گذاریم.

خدایا 
کمک کن
تا لحظه ای به خود آییم تا خدای درون را بیابیم و بی نیاز شویم…
عشق عشق می آفریند…
بیاموزان
عشق ورزیدن را، عاشق ماندن را به ما یاد بده…

خدایم 
به ما یاد بده زندگی کردن را، نفس کشیدن را، نفسی عمیق از اعماق هستی، تا بتوانیم بهتر ببینیم و بفهمیم ..تا قدر این دنیا و زیبایی هایش را بیشتر بدانیم…

یاد بده و تنها و تنها یاد بده که دوست بداریم و آسوده بگذریم…
بخشیدن و لذت رهایی را به ما یاد بده…

حجه الاسلام پناهیان :

نماز خوب خواندن، خیلی ساده است.
مدتی سعی کن سر نماز رعایت ادب کنی، به تدریج خواهی دید که خدا چه عشقی از خودش به دل تو خواهد انداخت. مدتی در بارگاه ربوبی ادب را رعایت کن، خدا کم‌کم معرفتی به تو عنایت خواهد کرد که قابل وصف نیست.
فعلاً مؤدبانه نماز خواندن را یاد بگیر، تا انشاءالله توفیق نماز خواندن عارفانه و عاشقانه را هم پیدا کنی.

آقای قدس می گوید:

« روزی آقای بهجت(ره)می فرمود: یکی از علمای بزرگ نجف اشرف هنگام سحر و وقت نماز شب پسر نوجوانش را که در اطاق آقا خوابیده بود صدا زد و گفت: برخیز و چند رکعت نماز شب بخوان.

پسر پاسخ داد: چشم. 

آقا مشغول نماز شد و چند رکعت نماز خواند. ولی آقا زاده بر نخاست.

 مجدداً آقا او را صدا زد که: پسرم، پا شو چند رکعت نماز بخوان. باز پسر گفت: چشم. 

آقا مشغول نماز شد ولی دید فرزندش از رختخواب بر نمی خیزد، برای بار سوم او را صدا زد.

پسر گفت:حاج آقا، من دارم فکر می کنم!

همان فکری که درباره آن در روایت آمده است که: امام صادق علیه السلام می فرماید: 
« تفکر ساعة خیر من عباده سنه: یک ساعت تفکر بهتر از یک سال عبادت است. »

آیت الله العظمی بهجت فرمودند: آقا پرخاش کرد و فرمود: … و خود آیت الله بهجت کلمه را بر زبان جاری نکرد، ولی ما همه فهمیدیم که آن بزرگ مرد فرموده بود:

پدر سوخته، آن فکری از عبادت یک یا شصت سال بهتر است که انسان را به خواندن نماز شب وادارد،
نه اینکه انسان وقت نماز شب دراز بکشد و فکر بکند و به این بهانه از خواندن آن شانه خالی کند.

 منابع:
رضا باقی زاده، برگی از دفتر آفتاب: شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت الله العظمی بهجت
سید مهدی ساعی، به سوی محبوب: دستورالعملها و رهنمودهایی از شیخ الفقها والمجتهدین،ایت الله بهجت

چرا خداوند از میان تمام عبادات روی نماز تأکید فرموده است؟

نماز مانع اصلی از گناهان است و و قتی این مانع برداشته شود و سد شکسته گردد،گمراهی و غوطه ورشدن در شهوات نتیجه قطعی است.

یعنی همانطور که پیامبران ارتقا مقام خود را از یاد خدا شروع کردند و با یاد خدا به خاک می افتادند و سجده
می کردند این گروه نیز سقوط و انحرافشان از فراموش کردن یاد خدا شروع می شود.

تفسیر نمونه،ج13،ص102

   
آبی بر سر قبر حضرت رقیه بریزید و شمعی بر سر مزار غریب سه ساله حسین روشن کنید..

روایت شده است: 

هنگام بازگشت اُسرا به مدینه زنان شام ازدحام کردند و درحالیکه سیاه‌پوش شده بودند برای بدرقه اهل بیت علیهم ‏السلام از خانه‌ها بیرون آمدند. صدای ناله و گریه آنها از هر سو شنیده می‌شد و با کمال شرمندگی با اهل بیت علیهم ‏السلام وداع نمودند،‌ و تا کاروان اهل بیت علیهم ‏السلام پیدا بود، مردم شام گریه می‌کردند. زینب کبری سلام الله علیها از این فرصت استفاده‌های بسیار کرد. از جمله اینکه هنگام وداع، ناگاه سر از هودج بیرون آورد وخطاب به مردم شام فرمود:
〰ای اهل شام از ما دراین خرابه امانتی مانده است؛ جان شما و جان این امانت.گاه کنار قبرش بروید او در این دیار غریب است آبی بر سر مزارش بپاشید و چراغی در کنار قبرش روشن کنید.

رفتیــم  و ماند  نزد  شمـــــا  یادگار ما
جان شــما  و  دختــــرک  گلعـــــذار ما 
رفتیم و ماند خاطره‌ای سخت جانگداز
زیـن شهــــــر پربلا، ‌به  دل داغــدار ما
ما با رقـــــیه آمده اکنون که می‌رویــم
دیــــگر رقیـــه‌ای  نبـــود در کنــــــار ما

منابع:
الوقایع والحوادث،‌ج ۵ ،‌ ص۸۱
الخصـائص الزینــبیه، ص ۲۹۶٫

اذان گفتن قبل از نماز یکی از آداب تاکید شده است که یک اذان با توجه خیلی به حضور قلب ما در نماز کمک می کند.

اما فارغ از این موضوع ، در کتاب نور مجرد به نقل از کتاب گران سنگ وسائل روایت شده است که شخصی خدمت امام رضا علیه السلام رسید و از بیماریش و اینکه بچه دار نمی شود شکایت کرد!،
 بعد امام هشتم علیه السلام به او امر کردند که صدای خود را به اذان
گفتن در خانه اش بلند کند ، سپس روایت کرده اند که گفت چنین کردم و بیماریم درمان یافت و فرزندانم زیاد شد!.

 نور مجرد ج۲،ص۳۱۱

 شیطان به حضور حضرت موسی علیه السلام آمد و گفت:
میخواهی تو را هزار و سه پند بیاموزم 
فرمود:آنچه که میدانی من بیشتر میدانم، نیازی به پند تو ندارم.
جبرئیل امین، نازل شد و عرض کرد: یا موسی خداوند میفرماید:
هزار پند او فریب است اما سه پند او را بشنو.
حضرت موسی به شیطان فرمود:
سه پند از هزار و سه پندت را بگو.
 شیطان گفت:
چنانچه در خاطرت انجام دادن کار نیکی را گذراندی،
زود شتاب کن وگرنه تو را پشیمان میکنم.
 اگر با زن بیگانه و نامحرم نشستی، غافل از من مباش!
که تو را به زنا وادار میکنم.
چون غضب بر تو مستولی شد، جای خود را عوض کن وگرنه فتنه به پا میکنم.
اکنون که تو را سه پند دادم تو هم از خدا بخواه تا مورد آمرزش و رحمتش قرار گیرم.
موسی بن عمران خواسته وی را به عرض خداوند رسانید،
ندا رسید :
یا موسی!
شرط آمرزش شیطان این است که برود روی قبر آدم و او را سجده کند.
حضرت موسی امر پروردگار را به وی فرمود.
شیطان گفت:
یا موسی من موقع زنده بودن آدم وی را سجده نکردم،چگونه حالا حاضر میشوم،
خاک قبر او را سجده کنم!؟

تأسف اهل معنى بر اهل دانش اين است كه: چرا اكتفا به ظواهر و اصطلاحات مى ‏كنند، و چيزهايى كه وجدان نمى ‏كنند و نمى ‏چشند با اهلش در مقام ردّ و تكفير مى ‏افتند.

 حضرت استاد (آیت الله کشمیری ) مى ‏فرمودند:
آن‏قدر جوّ حوزه علميه نجف نسبت به اخلاقيون تند بود كه اگر در مدرسه مثلاً كتاب معراج السعاده را كسى داشت مورد تنفّر قرار مى ‏گرفت.

 فرمودند: يكى از اساتيد بنده مى ‏گفت:

من مرحوم سيد على آقا قاضى را دوست مى ‏دارم، و پول براى فاتحه او مى‏ دهم ولى خودم (از ترس علماى ظاهر) شركت نمى ‏كنم!!

 (بواسطه) شنيدم كه استاد فرمودند:
بعضى اهل دانش كه به ظاهر بسنده مى ‏كردند، سر قبر عارف كامل و واصل سيد بحرالعوم (م 1212) نمى‏ رفتند و دليل‏شان اين روايت بود كه «هركس ادعا ديدن امام زمان كرد او را تكذيب كنيد»

(من ادعى الرويه فكذّبوه) و سيد بحرالعلوم ادعاى ديدن امام زمان (عج) را كرده و به بعضى همانند ميرزاى قمى ملاقات خود را گفته است!!!

صحبت جانان ، ص 158؛ سید علی اکبر صداقت

آن چیزی که از نظر سیر معنوی بر انسان اثر می‌گذارد، همان حرکت دل است. دل باید متّصل شود. این کارها در اعمال ظاهری واجب است. انسان باید واجباتش را انجام دهد. مستحبّات هم که جای خود را دارند.

امّا باید روی «دل» کار کرد. آنچه انسان را به هدف می‌رساند و نقطه اتّصال عبد با مولا است، قلب و دل انسان است.

امام‌صادق علیه السلام فرمودند: «أَلقَصدُ إِلَی الله تعالی بِالقُلوب أَبلَغ مِنَ القَصدِ إِلَیهِ بِالبَدَن»؛

آهنگِ خدا کردن با دل، رساتر از آهنگ خدا کردن با بدن است.«وَ حَرَکاتُ القُلوب أَبلَغ مِن حَرَکاتِ الأَعمال»؛ یعنی اعمال قلب رساتر است و انسان را سریع‌تر از کارهای جسمانی به مقصد می‌رساند.

مشکاةالأنوار، ص 257

معنای روایت این نیست که اعمال ظاهری تأثیر ندارد؛ بلکه مقیّد باش هنگامی که این اعمال ظاهری را انجام می‌دهی، دلت نیز همراه آن‌ها تکان بخورد و کاری کند!

 همان‌طور که بدن تکان می‌خورد و مثلاً رکوع می‌روی، دلت هم رکوع کند؛ هنگامی که به سجده می‌افتی، دلت نیز سجده کند. دلت هم در این خضوع بدنی، باید برای خدا خاضع گردد.

در باب روزه هم قضیّه از همین قرار است؛ یعنی آن‌گاه که امساک می‌کنی و در ظاهر چیزی نمی‌خوری، نمی‌آشامی و… از آن طرف دلت هم امساک کند.

  کتاب دفتر دل

رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
هشت نفرند كه نمازشان پذيرفته نمى شود:

۱- بنده فرارى، تا زمانى كه به سوى مولايش برگردد.

۲- زن نافرمان، كه شوهرش از او ناراضى است.

۳- كسى كه زكات نمى دهد.

۴- كسى كه وضو نمى گيرد.

۵- دختر بالغى كه بدون روسرى نماز بخواند.

۶- پيشواى قومى كه با آنان نماز بخواند در حالى كه از او ناراضى هستند.

۷- آدم مست

۸- زَبين، يعنى كسى كه رفع حاجت خود را به زور نگه داشته است.

مكارم الأخلاق: ۲ / ۳۲۴ / ۲۶۵۶،

منتخب ميزان الحكمه: ۳۲۶

 ابلیس لعین در چهار موقعیت مهم ناله و فریاد کرد :

 جعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍعلیهما السلام ، عَنْ أَبِيه ِ‏:

«إِنَّ إِبْلِيسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ‏ رَنَّاتٍ‏: يَوْمَ لُعِنَ، وَ يَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ يَوْمَ بُعِثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ يَوْمَ الْغَدِيرِ»

 امام صادق از امام باقر علیهما السلام نقل می کند که حضرت فرمودند :

«شیطان دشمن خدا،چهار بار ناله کرد با صدای بلند

1. «روزى که مورد لعن خدا واقع شد (به دلیل سجده نکردن بر حضرت آدم)

2. و روزى که به زمین هبوط کرد

3. و روزى که پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم مبعوث به رسالت شد

4.و روز عید غدیر»

قربُ الإسناد، ص ۱۰، عبد الله بن جعفر حِمیَری

10 ویروس کلامی که موجب تخریب ارتباط می شود:

 نصیحت تکراری

تذکر مداوم

 سرزنش

منت گذاشتن

مقایسه کردن

جرو بحث کردن زیاد

برچسب منفی زدن

پیش بینی منفی(نفوس بد)

گله و شکایت مداوم

متهم کردن

قحطی و کمبود غذا همه جا را فرا گرفته بود، فشار شدید گرسنگی و سختی بر مردم مدینه وارد شده بود.
در این صورت اگر کاروانی آذوقه و غذا به مدینه می آوردند، روشن بود که مردم از هر سو هجوم می آوردند تا برای خود غذا تهیه کنند، و معمول بود وقتی کاروان تجارتی می آمد مردم مشتاق ، طبل کوبان به استقبال آن می رفتند.

روز جمعه بود، مسلمانان برای نماز جمعه پشت سر پیامبر صلی الله علیه وآله جمع شدند و پیامبر صلی الله علیه وآله مشغول ایراد خطبه های نماز جمعه شد.

خبر آمد که یک قافله تجارتی به مدینه آمده است.
مسلمانان باعجله از ترس بی غذا ماندن، برای تهیه طعام از مسجد بیرون آمدند و تنها چند نفر با (8یا 11یا 12یا 40نفر) پیامبر صلی الله علیه و آله ماندند…

در این هنگام پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:
سوگند به خدایی که جانم در اختیار او است اگر شما چند نفر هم از مسجد می رفتید، و کسی در مسجد نمی ماند آتش (قهر الهی ) سراسر بیابان را فرا می گرفت و شما را به کام خود فرو می کشید و به نقل دیگر فرمود: اگر اینها نمی ماندند، از آسمان سنگ بر سر آنها می بارید.

در این وقت بود که آیه 11 سوره جمعه نازل گردید:
و چون تجارتی ببینند یا آهنگ (طبلی بشنوند) به سوی آن بشتابند و تو را (ای پیامبر) تنها ایستاده بگذارند، بگو آنچه نزد خداست از آن آهنگ و از آن تجارت بهتر است و خداوند بهترین روزی دهندگان می باشد…

1.نورالثقلین ج 5ص 329
2- اقتباس از تفسیر کشاف جلد 4 ص 329

«آن نبوتی که به نبی اکرم(ص) داده شد، آن درهایی که از غیب الهی به روی آن حضرت باز شد و آن مقامات توحیدی که به حضرت داده شده است، با مابقی انبیاء قابل‌مقایسه نیست.
در روایات آمده که پیغمبر ما آن‌چنان از غیب الهی باخبر است که در عالم ارواح و قبل از آمدن به این عالم، مبعوث به انبیاء و پیغمبر انبیاء بودند. انبیاء چراغ امت خودشان هستند و انوار و پرتو نور الهی را در امت خودشان می تابانند ولی نبی اکرم(ص) مبعوث به انبیاء بوده و توحید را به انبیاء تعلیم می‌کرد.
بنابراین آن خبری که به وجود مقدس نبی اکرم(ص) از عالم غیب داده شده، با بقیه انبیاء متفاوت است. لذا بعضی بزرگان فرمودند که نبوت همه انبیاء نبوت جزئی و یك بخشی از نبوت است و نبوت حضرت رسول اکرم اسلام(ص) نبوت کلی و تمام نبوت است و همه نبوت انبیاء یك شعبه‌ای از نبوت نبی اکرم(ص) است، همه اخباری که به انبیاء رسیده یك شعبه از اخباری است که به نبی اکرم(ص) رسیده است…
ایشان صاحب [اخبار مهم] از عالم غیب است و حقایق غیب که بر ما پوشیده است در اختیار ایشان قرار گرفته است».

استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۳/۳/۶

شهید مطهری (ره):

اگر انسان دائماً دروغ بگويد و اصرار بر دروغگويي داشته باشد؛ غيبت گناه کبيره است، اصرار بر غيبت کردن داشته باشد؛ زنا، شراب [خوردن‌‌‌‌‌]، قمار، تکبر ورزيدن، حسد ورزيدن و اظهار حسد کردن با ديگران، همه اينها گناه کبيره است؛
حال اگر انسان بر گناه کبيره اصرار بورزد، اين اصرار بر گناه کبيره تدريجاً انسان را به حالت مسخ‌‌‌‌‌شده درمي‌‌‌‌‌آورد؛ و مکرر عرض کرده‌‌‌‌‌ايم که انسان روحش بر روي عملش اثر مي‌‌‌‌‌گذارد و عملش بر روي روحش؛

يعني همين طور که اگر روح انسان خوب باشد عمل خوب انجام مي‌‌‌‌‌دهد، (همچنين‌‌‌‌‌) عمل اگر خوب شد روح را خوبتر مي‌‌‌‌‌کند، و همين طور اگر روح انسان فاسد بود منشأ عمل بد مي‌‌‌‌‌شود، عمل بد هم به نوبه خودش باز روح انسان را فاسدتر مي‌‌‌‌‌کند.

 آشنایی با قرآن/ اصرار بر گناه صغیره، صفحه181.

شیخ صدوق در حدیث طولانی از حضرت رسول(ص) روایت کرده که هر کس نمّامی و سخن چینی کند ما بین دو نفر حق تعالی مسلّط کند در قبر بر او آتشی را که او را تا روز قیامت بسوزاند و چون از قبر بیرون آید بر او چهار مار سیاه بزرگ که گوشت او را به دندان بکند مسلّط فرماید تا داخل جهنّم شود.

  ثواب الاعمال شیخ صدوق ص609

  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

خداوند فرمود: بنده ام با هيچ كارى دوست داشتنى تر از انجام واجبات، محبوب من نمى شود و با انجام مستحبات وسيله جلب محبت مرا فراهم مى آورد چندان كه محبوب من مى شود و چون دوستش بدارم گوش شنواى او مى شوم و چشم بيناى او و زبان گوياى او و دست نيرومند او و پاى رهپوى او. هرگاه مرا بخواند پاسخش دهم و هرگاه از من چيزى بخواهد عطايش كنم.

المحاسن ، 1/454/1047 

علامه قاضی طباطبایی(ره):

 علامه لاهیجانی انصاری روزی از علامه قاضی پرسیدند که در مواقع اضطرار و گرفتاری چه در امور دنیوی و یا در امور اخروی و بن بست کارها به چه ذکری مشغول شویم تا گشایش یابد؟

 در جواب فرمودند:

«پس از 5 بار صلوات و قرائت آیة الکرسی در دل خود بدون آوردن به زبان بسیار بگو:

«اللهم اجعلنی فی درعک الحصینة التی تجعل فیها من تشاء:
بار پروردگارا! مرا در حصن و پناهگاه خود و در جوشن و زره محکمت قرار بده که در آن هر کس را که بخواهی قرار می دهی تا گشایش یابد. »