نبوت انبیای الهی، شعبهای از نبوت کلیهٔ نبی اکرم(ص) است;
«آن نبوتی که به نبی اکرم(ص) داده شد، آن درهایی که از غیب الهی به روی آن حضرت باز شد و آن مقامات توحیدی که به حضرت داده شده است، با مابقی انبیاء قابلمقایسه نیست.
در روایات آمده که پیغمبر ما آنچنان از غیب الهی باخبر است که در عالم ارواح و قبل از آمدن به این عالم، مبعوث به انبیاء و پیغمبر انبیاء بودند. انبیاء چراغ امت خودشان هستند و انوار و پرتو نور الهی را در امت خودشان می تابانند ولی نبی اکرم(ص) مبعوث به انبیاء بوده و توحید را به انبیاء تعلیم میکرد.
بنابراین آن خبری که به وجود مقدس نبی اکرم(ص) از عالم غیب داده شده، با بقیه انبیاء متفاوت است. لذا بعضی بزرگان فرمودند که نبوت همه انبیاء نبوت جزئی و یك بخشی از نبوت است و نبوت حضرت رسول اکرم اسلام(ص) نبوت کلی و تمام نبوت است و همه نبوت انبیاء یك شعبهای از نبوت نبی اکرم(ص) است، همه اخباری که به انبیاء رسیده یك شعبه از اخباری است که به نبی اکرم(ص) رسیده است…
ایشان صاحب [اخبار مهم] از عالم غیب است و حقایق غیب که بر ما پوشیده است در اختیار ایشان قرار گرفته است».
استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، ۹۳/۳/۶