صله رحم آثار و فواید ارزنده ‌اى براى انسان در بر دارد كه در این‌جا به برخى از آن‌ها اشاره مى‌كنیم:

1- طول‌عمر: یكى از مهم‌ترین آثار صله رحم، طولانى‌شدن عمر است. امام رضا علیه السلام در این باره فرمود:

یَكُونُ الرَّجُلُ یَصِلُ رَحِمَهُ فَیَكُونُ قَدْ بَقِىَ مِنْ عُمْرِهِ ثَلاثُ سِنینَ فَیُصَیِّرُهَا اللَّهُ ثَلاثینَ سَنَةً وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ چه بسا مردى كه تنها سه سال از عمرش باقى مانده است، امّا خدا به خاطر صله رحم، باقى‌مانده عمرش را به سى سال مى‌رساند و خدا آنچه را مى‌خواهد، انجام مى‌دهد. شخصى به نام مَیسِر از امام باقر یا امام صادق علیهم السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمود: اى مَیسر! گمان مى‌كنم به خویشان خود نیكى مى‌كنى؟ گفتم: آرى فدایت شوم! من در نوجوانى در بازار كار مى‌كردم و دو درهم مزد مى‌گرفتم، یك درهم آن را به عمّه‌ام و درهم دیگر را به خاله‌ام مى‌دادم. آن‌گاه امام فرمود: به خدا سوگند تا كنون دو بار مرگت فرا رسیده، ولى به خاطر صله رحم به تأخیر افتاده است.

2- فراوانى‌روزى: حضرت سجّاد علیه السلام فرمود: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَمُدَّ اللَّهُ فى عُمْرِهِ وَ أَنْ یَبْسُطَ لَهُ فى رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ … هر كس دوست دارد، خدا عمرش را طولانى و روزى‌اش را افزایش دهد، باید صله رحم كند.

ادامه »

شیخ حسنعلے نخودڪی(ره):

حضرت محمد صلے اللہ علیہ والہ وسلم فرمودند:
هرڪس ڪہ خواهد خانہ اش بہ نعمت آبادان باشد، بہ ذڪر شش گانہ زیر بپردازد:

اول آنڪہ در آغاز هرڪار بگوید: بسم اللہ الرحمن الرحیم.

دوم آنڪہ چون نعمتے از راہ حلال نصیبش شد، بگوید الحمداللہ رب العالمین.

سوم آنڪہ چون خطا و لغزشے ڪند بگوید: استغفراللہ ربے و اتوب الیہ.

چهارم آنڪہ چون غم و اندوہ براو هجوم آورد بگوید: لاحول و لا قوہ الا باللہ العلے العظیم.

پنجم آنڪہ چون تدبیر ڪار ڪند، گوید ماشاءاللہ.

ششم آنڪہ چون از ستمگرے هراسے ڪند بگوید: حسبنااللہ و نعم الوڪیل.

امام باقر علیه السلام از رسول خدا نقل فرمود:
جمعي از اصحاب رسول خدا به محضر آن حضرت آمده و عرض كردند:

 اي رسول خدا! ما در مورد صفت نفاق كه مبادا به سراغمان آيد، ترسان هستيم!

پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: چرا ترسان هستيد؟

اصحاب گفتند: هنگامي كه ما در حضور شما هستيم، شما با نصايح خود، به ما تذكر مي دهيد و به آخرت تشويق مي نمائيد، حالت خدا ترسي در ما پديد مي آيد و دنيا را فراموش مي كنيم

ولي وقتي كه از حضور شما مي رويم و به خانه هاي خود باز مي گرديم ّ حالت ما عوض مي گردد، به گونه اي كه گويا هيچ گونه حالت معنوي نداشته ايم…

 آيا شما از اينكه اين تغيير حالت ما، نشانه نفاق ما باشد، نگران نيستيد؟

پیامبر صلی الله علیه و آله به آنها فرمود:
نه، هرگز (اينگونه نيست) بلكه وسوسه هاي شيطان است كه شما را به سوي دنيا ترغيب و تشويق مي كند…

 به خدا سوگند اگر از شما همان حالت را كه تعريف كرديد كه در نزد من پيدا مي كنيد نگه داريد و ادامه دهيد، به مقامي مي رسيدید كه:

فرشتگان دست در دست شما مي نهادند و بر روي آب (بدون وسيله) راه مي افتاديد…

همانا مؤمن، دستخوش آزمايشات و پرتگاه هاي گناه قرار مي گيرد و بسيار توبه مي كند،

 آيا سخن خدا را نشنيده ايد كه مي فرمايد:
خداوند توبه كنندگان را دوست دارد و پاكان را نيز دوست دارد (بقره - 222)

اصول کافی،باب في تنقل اخوال القلب، حديث 1، ص 423 و 424 - ج 2

آیت الله مجتهدی تهرانی :

«اگر می خواهی کتاب اخلاقی بنویسی اول سعی کن مطالبش را در خودت پیاده کنی بعد کتاب را چاپ کن

 وقتی «ملامهدی نراقی» (رحمه الله) کتاب «جامع السعادت» که در علم اخلاق است نوشتند، آن را برای «علامه بحرالعلوم» (رحمه الله) در نجف اشرف فرستادند.

 پس از مدتی مرحوم نراقی به نجف جهت دیدن علامه رفتند؛ علامه ایشان را تحویل نگرفتند و دیدار ایشان را پس ندادند.

برای بار دوم مرحوم نراقی به دیدن علامه رفتند ولی ایشان همان رفتار دفعه قبل را کردند.
بار سوم مرحوم نراقی به دیدن علامه رفتند، این بار علامه از مرحوم نراقی خیلی تجلیل و احترام و اکرام نمودند؛

به حدی که مرحوم نراقی تعجب کرد و مرحوم بحرالعلوم فرموده اند: دیدم کتاب شما خیلی عالی است می خواستم ببینم آیا این مطالب را در خودتان هم پیاده کرده اید؟»

سایت معاونت تهذیب حوزه های علمیه/اخبار

‍ مرحوم  حاج اسماعیل دولابی فرمودند :

بزرگان با حرف ، سر ما را گرم می کنند و مخفیانه چیزهای بزرگ را توی جیب ما می گذارند .

علتش هم این است که ظرفیت نداریم و اگر به ما نشان دهند ، مغرور می شویم و به مردم فخر می فروشیم و ادّعا می کنیم
وقتی آن را آشکار می کنند و نشان می دهند که در ما ظرفیت پیدا شده و با دیدن آن ها خدا را شکر می کنیم و آن ها را عطای خدا ، نه تلاش و هنر خودمان می بینیم !

تحفه ی جوانان ‌، ص ۱۲۹

خوبی می کنی به خودت برمی گردد. حتی وقتی دست کسی را می گیری، خدا مرحمت می کند و نگاه می کنی که به خودت خوبی کرده ای.

وقتی او را می بینی که نمی تواند بلند شود، خودت بوده ای که نمی توانستی بلند شوی. دستش را می گیری و بلند می شود، راحت می شوی.

طوبای محبت، برگرفته از سخنان عارف بالله مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی، جلد سه، صفحه 110

 آیت‌الله بهجت (رحمة الله عليه):

 نماز شب را ترڪ نڪنید ڪه برڪات بسیار دنیوی و اخروی دارد.

می گویند اگر ڪسی نماز شب خواند و فردای آن روز گفت من گرسنه مانده ام، دروغ می گوید! مگر اینڪه روزه گرفته باشد.

 زیرا خداوند رزق و روزی او را تضمین کرده است.

 البته قناعت گنجی است که هیچکس از آن بی نیاز نیست.

 حدیث دلتنگی، ص ۲۱۳

یکی از دوستان شیخ مرتضی انصاری رحمة الله به او گفت: یا شیخ ما هردو،هم درس بودیم
چرا تو شیخ شدی و من بیکار؟

شیخ گفت:ما دونفر طلبه که بودیم،من در خوراکم خیلی مواظب بودم حقی از کسی پایمال نشود…

ولی عشق تو به شکم بیشتر بود.

هرکس هرکجا دعوتت میکرد و هرکجا سفره ای پهن بود،می رفتی و میخوردی…
ولی من نه.
این بود تفاوت ما!

خداوند بدون علت کسی را انتخاب نمیکند…

معرفت نفس،آیت الله حسن زاده آملی

آیت الله آقا مجتبی تهرانی ره:
خداوند در قلب، هیچ نوع شرکت را، از نظر دل‌بستگی نمی‌پذیرد.

یعنی نمی‌پذیرد که قلب، تعلّق به غیر پیدا کند.

می‌توان به تعبیر ناقصی گفت: حبّ به خدا و حبّ به غیر خدا در دل، یک نوع شرک است.

جهتش هم این است که در عالم خلقت، خداوند در ابعاد وجودی انسان، یک بُعد را برای خودش خلق کرده است و آن بُعد، قلب انسان است.

این سخن، از معارف ما به دست می‌آید

سایت دفتر امور تربیت اخلاقی حوزه های علمیه

گاهي اوقات حرفي مي زنيم و بعد مي گوييم که شوخي بود.

بدانيد که اين حرف اثر خودش را گذاشته است.

اگر ميخ طلايي را به چشم شما بزنند و شما کور بشويد ،بعد بگويند:

اين ميخ طلايي بود، شما مي گوييد :بالاخره من کور شدم.گاهي اوقات آبروي کسي را مي بريم و بعد مي گوييم که شوخي کردم.

چه شما شوخي کرديد و چه شوخي نکرديد، آبروي فرد ریخته شده است.

 قرآن مي فرمايد: وقتي او بد گفت شما بهتر از او بگوييد. اگر شما بيمار شديد و او به عيادت شما نيامد، شما به ديدن او برويد.

پس خدا مي فرمايد که مقابله به مثل نکن.

مثلا خانم عصباني است و حرفي به شوهرش مي زند، بايد مرد کوتاه بيايد.

بعضي خانم ها با تلفن به همه مي گويند که فلاني حرف زشت زد. اين کار سخن چيني و اشتباه است.

حجت الاسلام والمسلمين قرائتي

92/7/2

شيخ رجبعلی خياط فرموده است :

 «اگر انسان ديده باطن داشته باشد، باطن برزخی او به همان صورت درمي آيد؛

[اما] اگر غير خدا را بخواهی، قيمت تو همان است که خواسته ای و اگر خدا خواه شدی قيمت نداری؛

 «من کان لله کان ا… له» اگر در تمام لحظات مستغرق در خدا باشی، انوار الهی در تو تابش می کند و آنچه بخواهی به نور الهی می بينی .»

 چشمه سار معرفت، ص ۱۰۷

مرحوم شيخ رجبعلى خياط شاگردى داشت كه خيلى امام حسينى بود و در بازار تهران تشكيلاتى به هم زده بود و خودش براى امام‏ حسين مجلس مى ‏گرفت.

اين شخص (در باطن) به حرام و حلال اموالش اعتنايى نداشت. حتى پول هم نزول مى ‏داد.

زمانى كه فوت كرد، تشييع جنازه عجيبى براى او برگزار شد، به گونه ‏اى كه بيشتر بازارى‏ ها مغازه ‏ها را به احترام او تعطيل كردند. ما هم در تشييع جنازه او شركت داشتيم.

در ميان راه شيخ به من گفت: ((داش احمد، در اين فكر بودم كه مردى كه اين چنين اهل گريه و روضه است، حتماً بايد مورد توجه امام ‏حسين ‏عليه السلام قرار بگيرد.

به محض آن‏كه اين فكر از ذهنم گذشت، يك دفعه پرده‏ ها كنار رفت و امام‏ حسين‏ عليه السلام را ديدم (به مكاشفه) فرمود: تو چه خيال مى ‏كنى؟ مگر من رئيس دزدها هستم؟!

سپس فرمود: ما اهل‏بيت اعمال را تنها از انسان‏هاى متّقى قبول مى‏ كنيم.

کشکول کشمیری ؛ حضرت استاد سید علی اکبر صداقت حفظه الله

اگر انسان خیال را در اختیار خودش نگیرد یکی از چیزهایی است که انسان را فاسد می‌کند؛ یعنی انسان نیاز به تمرکز قوّه خیال دارد. اگر قوّه خیال آزاد باشد، منشأ فساد اخلاق انسان می‌‌شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: النَّفْسُ انْ لَمْ تَشْغَلْهُ شَغَلَک؛ یعنی اگر تو نفس را به کاری مشغول نکنی، او تو را به خودش مشغول می‌‌کند.

یک چیزهایی است که اگر انسان آنها را به کاری نگمارد طوری نمی ‌شود، مثل یک جماد است. این انگشتر را که من به انگشتم می‌ کنم، اگر روی طاقچه‌ ای یا در جعبه‌ ای بگذارم طوری نمی‌ شود.
ولی نفس انسان جور دیگری است، همیشه باید او را مشغول داشت؛ یعنی همیشه باید یک کاری داشته باشد که او را متمرکز کند و وادار به آن کار نماید و الّا اگر شما به او کار نداشته باشید، او شما را به آنچه که دلش می ‌خواهد وادار می‌ کند و آن وقت است که دریچه خیال به روی انسان باز می‌ شود؛ در رختخواب فکر می‌ کند، در بازار فکر می‌ کند، همین‌ طور خیال خیال خیال، و همین خیالات است که انسان را به هزاران نوع گناه می ‌کشاند. اما برعکس، وقتی که انسان یک کار و یک شغل دارد، آن کار و شغل، او را به سوی خود می ‌کشد و جذب می ‌کند.

 استاد مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام ، ص278

مغرور نباشید…

وقتی پرنده ای زنده است،
مورچه را میخورد !
وقتی میمیرد مورچه٬
او را میخورد
شرایط
به مرور زمان تغییر میکند . . .
هیچوقت….
کسی را تحقیر نکنید
شاید امروز ..
قدرتمند باشید اما . . .
زمان…..
ازشما قدرتمند تر است !
یک درخت،
هزاران چوب کبریت را میسازد..
اما…….
وقتی زمانش برسد،
یک چوب کبریت میتواند٬
هزاران درخت را بسوزاند !

پس خوب باشید
و خوبی کنید…

لقمان حکیم گفت:

من چندین سال با داروهای مختلف، مردم را مداوا کردم؛
و در این مدت طولانی به این نتیجه رسیدم؛
که هیچ دارویی بهتر از “محبت” نیست!
کسی از او پرسید: و اگر این دارو هم اثر نکرد چی؟
لقمان حکیم لبخندی زد و گفت؛
“مقدار دارو را افزایش بده! “
جواب سلام را باسلام بده،
جواب تشکر را با تواضع،
جواب کینه را با گذشت،
جواب بی مهری را با محبت،
جواب دروغ را با راستی،
جواب دشمنی را با دوستی،
جواب خشم را به صبوری،
جواب سرد را به گرمی،
جواب نامردی را با مردانگی،
جواب پشت کار را با تشویق،
جواب بی ادب را با سکوت،
جواب نگاه مهربان را با لبخند،
جواب لبخند را با خنده،
جواب دل مرده را با امید،
جواب منتظر را با نوید،
جواب گناه را با بخشش،
هیچ وقت هیچ چیز و هیچ کس را بی جواب نگذار، مطمئن باش هر جوابی بدهی،
یک روزی، یک جوری، یک جایی به تو باز می گردد…

روزی یک کشتی پراز عسل در ساحل لنگر انداخت و عسلها درون بشکه بود. پیرزنی آمد که ظرف کوچکی همراهش بود و به بازرگان گفت :
از تو میخواهم که این ظرف را پر از عسل کنی که تاجر نپذیرفت وپیرزن رفت.
سپس تاجر به معاونش سپردکه آدرس آن خانم را پیدا کند وبرایش یک بشکه عسل ببرد. آن مرد تعجب کرد و گفت : از تو مقدار کمی درخواست کرد نپذیرفتی و الان یک بشکه کامل به او میدهی.
تاجر جواب داد :
ای جوان او به اندازه خودش در خواست می‌کند و من در حد و اندازه خودم به او میدهم.

اگر کسی که صدقه میداد به خوبی میدانست و مجسم میکرد که صدقه او پیش از دست نیازمند در دست خدا قرار می گیرد ، هر آینه لذت دهنده بیش از لذت گیرنده بود
این یک معامله با خداست.

شهید مطهری:
اگر انسان بر مسير گناه اصرار و لجاج بورزد و گناهان را به طور مکرر انجام دهد اینها روح انسان را پلید میکند و ایمان در قلب چنین آدمی نماند.

 مرحوم حاج اسماعیل دولابی : 

خداوند به حضرت داود پیامبر وحی نمود فلان خانم را برای همسری تو برگزیده‎ام. حضرت داود به سراغ آن خانم رفت و قضیه را مطرح کرد.

 ولی آن خانم گفت: من چندان عبادت و اعمال صالحی ندارم که لیاقت همسری شما را داشته باشم، خانم دیگری هم‎نام من در همین محلّه زندگی می‎کند که خیلی اهل عبادت است، قاعدتاً اشتباه شده است و آن خانم منظور خداوند بوده است.

حضرت داود که به هدایت الهی مطمئن بود، از او پرسید: شما وقتی فقیر می‎شوید چه می‎کنید؟ آن خانم گفت: چون نمی‎دانم فقر برای من بهتر است یا ثروت، لذا کاری نمی‎کنم و به آنچه خدا پیش آورده، تن می‎دهم. حضرت پرسید: وقتی بیمار می‎شوید چه می‎کنید؟

 آن خانم گفت: چون نمی‎دانم مرض برای من بهتر است یا صحّت، لذا کاری نمی‎کنم و به همان که خداوند پیش آورده تمکین می‎کنم. حضرت چند فقره از این سؤالات را مطرح کرد و آن خانم هم همین‎گونه پاسخ داد.

بعد حضرت داود گفت: با این معرفت و روح تسلیم و رضا که در شما می‎بینم، مطمئناً اشتباهی رخ نداده است و خود شما برای همسری من تعیین شده‎اید.

خدا عالم است و خیرخواه بنده. بنده جاهل است و خواهان هوس‎هایش؛
که اغلب به خیر خودش نیست. با این حساب آیا نباید عبد تسلیم مقدّرات الهی شود و بر تشخیص و تمایلات خودش اصرار نورزد؟

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در جنگ احزاب، وقتی که کار خیلی سخت شد،

چوبدستی‎ای که برای فرماندهی جنگ در دست داشتند، به زمین گذاشتند و به خداوند عرضه داشتند که: اَللّهُمَ اِن شِئتَ اَن لا تُعبَدُ لا تُعبَدُ: خدایا اگر خودت نمی‎خواهی عبادت شوی، عبادت نخواهی شد.یعنی خدایا هدف ما عمل به رضای شماست و از خود نظریه و خواسته‎ی مستقلّی نداریم، اگر مشیتت به شکست ما و نابودی آیین یکتاپرستی قرار گرفته است، ما هم تسلیمیم.

مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب