جبرئیل امین به حضرت رسالت صلی الله علیه و آله عرض کردند:

در هر روز و شب از هرآسمانی صد هزار فرشته گرداگرد قبر مطهر امام حسین علیه السلام طواف کرده و برآن حضرت صلوات می فرستند و نزد قبرش تسبیح گفته و
 اسامی زائرین از امتت را که قربه الی الله او را زیارت می کنند و نیز اسماء_پدران و خویشان و شهرهای ایشان را می نویسند و
در صورتهای ایشان با مدادی که از نور عرش الهی است این عبارت را نقش می بندند:

این شخص، زائر قبر بهترین شهدا و زائر قبر فرزند بهترین انبیاء می باشد.

در روز قیامت از اثر این مداد، نوری ساطع می گردد که از پرتوش چشم ها تار میشوند و با این نور ایشان شناخته می شوند.
و گویا تو ای محمد بین من و میکائیل قرار گرفته ای و بوسیله همین نوری که در پیشانیشان است آنها را از بین خلایق جدا می کنیم و از هول و هراس قیامت نجاتشان می دهیم.

کامل الزیارات، ص۲٦۰

شخصی از امام سجاد (علیه السلام) پرسید:
مرگ چیست؟
امام سجاد (علیه السلام) فرمودند:

مرگ برای مومن
«للمومن کنزع ثیات و سخه قمله، و فک قیود و اغلال ثقیله والا ستبدال بافخر الثیاب، و اطیبها روائح، و اوطی، المرکب و انس المنازل»
برای مومن، کندن لباس چرکین و پر حشرات است و گشودن بندها و زنجیرهای سنگین و تبدیل آن به فاخرترین لباسها و خوشبوترین عطرها و راهوارترین مرکب ها و مناسب ترین منزلها است.

مرگ برای کافر
«و للکافر کخلع ثیاب فاخره، و النقیل عن منازل انیسه و الا ستبدال با وسخ الثیاب و اخشنها تو اوحش المنازل و اعظم العذاب»
و برای کافر مانند کندن لباسی است فاخر و انتقال از منزلهای مورد علاقه و تبدیل آن به چرک ترین و خشنترین لباسها وحشتناکترین منزلها و بزرگترین عذاب.

 بحارالانوار، ج6، ص 155

امام صادق(علیه السلام):

زائرِ حسین(علیه السلام) وقتى به قصد زيارت از خانه‌اش خارج شد، سايه‌اش بر چيزى نمی‌افتد مگر اینکه آن چيز برايش دعا می‌کند و هنگامى كه آفتاب بر سرش بتابد، گناهانش را می‌سوزاند همان‌طور كه آتش هيزم را می‌سوزاند.

کامل الزیارت ، ص۲۷۹

عـــلامه طـباطــبایی (ره):

ای کاش من مـرثیه‌خــوان حضرت
ســـــیدالشهدا (ع) بودم من حاضرم
همه این سالیانی که مـشغول درس
و تالیف و فعالیت های علمی بوده‌ام
بدهــــم و ثواب یک جلسه مـرثیه
خوانی اباعـبدالله الحسین را به من
بدهــــــند.

عــرفان عــلامه ۲۶۷

 امام صادق می فرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمی دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید و یک درجه مرتبه اش را بالا مى برد،

 وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند.

و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.

 ابن قولویه، کامل الزیارات ص۱۳۴

امام سجاد علیه السلام فرمودند:
منافق نهی می‌کند و خود نهی نمی‌پذیرد و به آنچه امر می‌کند، خودش عمل کننده نیست؛

چون به نماز ایستد، به چپ و راست می‌نگرد؛

چون رکوع کند، خود را به زمین می‌اندازد (بعد از رکوع کامل نمی‌ایستد و به همان حال به سجده می‌رود)؛

چون سجده کند، مانند پرندگان نوک به زمین می‌زند (سجده آرام و کامل نمی‌کند)
و چون بنشیند، نیم خیز می نشیند؛

چون شب شود با اين كه روزه نداشته، دائم به فكر خوردن غذاست

و در هنگام روز با آن كه شب زنده دارى نكرده، همّ و غمّش خوابیدن است؛

اگر سخنى به تو گويد، دروغ باشد و اگر به تو وعده‌اى دهد، خلف وعده كند؛

اگر به او اعتماد كنى و امانتى به وی سپارى، به تو خيانت كند و اگر با او مخالفت كنى، پشت سرت بدگويى نماید.

عَنْ سَيِّدِ الْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ علیه السلام
قَالَ: …
الْمُنَافِقُ يَنْهَى وَ لَا يَنْتَهِي
وَ يَأْمُرُ بِمَا لَا يَأْتِي
إِذَا قَامَ فِي الصَّلَاةِ اعْتَرَضَ
وَ إِذَا رَكَعَ رَبَضَ
وَ إِذَا سَجَدَ نَقَرَ
وَ إِذَا جَلَسَ شَغَرَ
يُمْسِي وَ هَمُّهُ الطَّعَامُ
وَ هُوَ مُفْطِرٌ
وَ يُصْبِحُ وَ هَمُّهُ النَّوْمُ وَ لَمْ يَسْهَرْ
إِنْ حَدَّثَكَ كَذَبَكَ
وَ إِنْ وَعَدَكَ أَخْلَفَكَ
وَ إِنِ ائْتَمَنْتَهُ خَانَكَ
وَ إِنْ خَالَفْتَهُ اغْتَابَكَ.»

 الأمالی (شیخ صدوق)، ص ۴۹۴

امام علی علیه السلام:

به زودي دو گروه نسبت به من هلاك مي گردند،
1. دوستي كه افراط كند و به غير حق كشانده شود
2. و دشمني كه در كينه توزي با من زياده وري كرده به راه باطل درآيد، بهترين مردم نسبت به من گروه ميانه رو هستند، از آنها جدا نشويد، همواره با بزرگترين جمعيتها باشيد كه دست خدا با جماعت است،
 از پراكندگي بپرهيزيد، كه انسان تنها بهره شيطان است آنگونه كه گوسفند تنها طعمه گرگ خواهد بود،
 آگاه باشيد هر كس كه مردم را به تفرقه و جدايي دعوت كند او را بكشيد هر چند كه زيرعمامه من باشد.

نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ۱۲۷

استاد پناهیان:
امسال به دو دلیل، به سفر اربعین خواهیم رفت؛ یکی اینکه دشمنان، ما را تحریم کرده‌اند و مشکلات مالی ما بیشتر شده است؛ لذا بیشتر خواهیم رفت، تا اثبات کنیم به‌خاطر مالِ دنیا از حسین(علیه السلام) نمی‌گذریم.

علت دوم اینکه: انگلیس خبیث و ایادی خبیث‌تر از خودش، می‌خواهند بین مردم عراق و ایران، اختلاف بیندازند و همان‌طور که می‌دانید یکی از پایگاه‌های آنها برای فتنه‌گری، در بصره است.

حالا که دشمنان ما می‌خواهند اختلاف بیندازند، پس ما بیشتر خواهیم رفت و یک حرکت میلیونی راه خواهیم انداخت از عکس‌های دونفرۀ ایرانی و عراقی؛ دست در گردن هم قرار دهید و با هم عکس بگیرید!

اینترنت را با این عکس‌های ایرانی و عراقی در کنار هم، منفجر کنید تا دشمن خبیث شما زیر پای شما لِه بشود و بگوید: «من غلط کردم که خواستم بین دو ملت ایران و عراق، اختلاف بیندازم»

 فکر کنید اگر میلیون‌ها عکس از «جوان ایرانی و جوان عراقی در کنار هم» و «پیرمرد ایرانی و پیرمرد عراقی» و «زنان ایرانی در کنار خواهران عراقی» جمع بشود، چه اثری خواهد داشت!

امام سجاد علیه السلام هنگامی که به مستمندی صدقه می داد دست خود را می بوسید. شخصی از آن حضرت، راز این بوسیدن را پرسید.

امام علیه السلام در پاسخ فرمود: «صدقه مؤمن قبل از آن که به دست فقیر و نیازمند برسد، به دست خداوند می رسد.» (از این رو من دستم را می بوسم)

آنگاه حضرت برای تعلیل گفته اش این آیه شریفه را قرائت فرمود:

«أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ… آیا نمی دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می پذیرد و صدقات را می گیرد.»(توبه/ 104)

وسائل الشیعه، ج 4، ص 303، شیخ حرّ عاملی

  تضعیف پیاده روی اربعین خواست آمریکا و رژیم صهیونیستی است

 اسحاق بن عمار می گوید : « به امام موسی کاظم (علیه السلام) عرض کردم : آیا روح مومن به دیدار خانواده اش می آید ؟

 فرمودند : بله. عرض کردم : هر چند وقت یک بار به ملاقات ایشان می آید ؟ فرمودند : به اندازه فضیلت و قدر و منزلتی که هر کدام دارند .

 بعضی هر روز ٬ بعضی هر دو روز یک بار و بعضی هر سه روز یک بار و هرکدام که منزلتشان کم است هر جمعه.

 عرض کردم : در چه ساعتی می آیند ؟ فرمودند : هنگام ظهر و مانند آن.

 عرض کردم : در چه صورت و قیافه ای می آیند ؟ فرمودند : در شکل گنجشک یا کوچکتر از آن .

 خداوند فرشته ای را هم با او می فرستد تا آنچه مایه خوشحالی اوست به او نشان می دهد و آنچه مایه ناراحتی اوست از او می پوشاند .

 بحارالانوار ج۶۰ ص۲۵۷

امام صادق عليه السلام به صَباح بن سيّابِه فرمودند:
آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد ؟

صباح گوید: به حضرت عرض کردم: آری

حضرت فرمودند:
بعد از سپیده‌ دم صد مرتبه بگو :
أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

خداوند به برکت این ذکر،
تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد.

وسائل الشيعه ج۶، ص۴۷۹

  
مرحوم فشندی تهرانی مي گويد: «در مسجد جمکران اعمال را به جا آورده، به همراه همسرم بر می گشتم. در راه، آقایی نورانی را دیدم که داخل صحن شده، قصد دارند به طرف مسجد بروند.

با خود گفتم: این سید در این هوای گرم تابستان تازه از راه رسیده و حتماً تشنه است. به طرف سید رفتم و ظرف آبی را به ایشان تعارف کردم. سید ظرف آب را گرفت و نوشید و ظرف آن را برگرداند.

در این حال عرضه داشتم: آقا شما دعا کنید و فرج امام زمان را از خدا بخواهید تا امر فرج ایشان نزدیک شود! آقا فرمودند :«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی، ما را نمی خواهند. اگر بخواهند، دعا می کنند و فرج ما می رسد».

این سخن را فرمود و تا نگاه کردم کسی را ندیدم. فهمیدم که وجود اقدس امام زمان (عجل الله تعالي فرجه) را زیارت کرده ام و حضرتش، امر به دعا کرده است.

شیفتگان حضرت مهدی(عج)، ج1، احمد قاضی زاهدی گلپایگانی

سید محمدعلی قاضی طباطبایی در کتاب تحقیق درباره اول اربعین سیدالشهداء، راهپیمایی اربعین را سنت و رفتار مداومِ شیعیان از زمان ائمه دانسته که در زمان بنی‌امیه وبنی‌عباس نیز به این حرکت پایبند بوده‌اند.(1)

پس از دوره شیخ انصاری این سنت فراموش شده بود و محدث نوری آن احیا کرد.
نویسنده کتاب ادب الطف در گزارشی از مراسم اربعین در کربلا، اجتماع در این مراسم را به اجتماع مسلمانان در مکه تشبیه و به حضور هیئت‌های عزاداری در آن اشاره کرده که برخی به ترکی، عربی، فارسی و اردو مرثیه می‌خوانده‌اند.

ادب الطف در سال ۱۳۸۸ق/۱۹۶۷م منتشر شده و نویسنده آن، جمیعت راهپیمایان اربعین را بیش از یک میلیون نفر تخمین زده است.(2)

اما با روی کار آمدن حزب بعث از پیاده روی ممانعت بعمل آمد تا جاییکه در سال ۱۹۷۷ با تیراندازی به زائران در نزدیکی شهر کربلا به اوج خود رسید.
در زمان صدام شرکت در این پیاده روی جریمه هایی نظیر زندانی و اخراج از پستهای دولتی دربرداشت.

با این حال در همان سال آیت الله صدر در فتوایی شرکت در این راهپیمایی را واجب اعلام کرد.(3)
 

منابع:

1.درباره اول اربعین سید الشهدا، ص۲.

2.شبر، ادب الطف و شعراء الحسین، ج۱، ص۴۱   

3.مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ ش، ص ۱۰۲.

خداوند وقتی حاجات را به تاخير مى اندازد دارد، چيزى بهتر و بزرگتر به تو ميدهد .منتها تو حواست به خواسته خودت است و آن را نمى بينى .

دعا بكن ولى اگر اجابت نشد با خدا دعوا نكن ، ميانه ات با او بهم نخورد چون تو جاهلی و او عالم و خبير.

وقتی به خدا بگوييد خدايا من غير از تو كسى را ندارم ، خدا غيورست و خواسته ات را اجابت مى كند.

اگر می خواهيد دعايتان گيرا شود دوستان و همسايه ها و اهل مملكتت رو جلو بيندازی اول براى آنها دعا كنيد.

 حاج محمداسماعيل دولابی