اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ ، وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ ، وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ ، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لَا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلََى لََغْوٍ ، وَ لَا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَي لَهْ

خداوندا
بر محمّد و خاندانش درود فرست
و شناختِ فضيلت ماه رمضان ،
و بزرگ‏داشتِ احترامش،
و خويشتن‏دارى از آنچه را كه در آن حرام نموده‏ اى،
به ما الهام كن.
و ما را بر روزه‏ اش،با نگهدارى اعضا از گناهان
و به ‏كار بردنش در آن ماه به آنچه تو را خوشنود مى ‏سازد،يارى فرما.
تا با گوش‏هايمان هيچ لغوى گوش ندهيم،
و با چشم‏هايمان به سوى هيچ لهوى نشتابيم.

صحیفه_سجادیه ، دعای 44 بند 6

بارالـــــها … 
در پیشگاه تو ایستاده ام ؛
و دستهایم را بسوے تو بلند کرده ام ؛
آگاهم کہ در بندگے ات کوتاهے نموده و در فرمانبرے ات سستے کرده ام ؛

ولے … پروردگارم
آن گاه کہ شنیدم گناهکاران را بہ درگاهت
فرا مے خوانى ،
و آنان را به بخشش نیکو و ثواب وعده
مے دهى ،
براى پیروى ندایت آمدم
و بہ مهربانے هاے مهربانترین مهربانان پناه آوردم …

پیشاپیش، خواسته و سخنم را آنچه سبب ملاقات و دیدن تو مے شود قرار دادم ؛
اگر با این همه، خواسته ام را رد کنے ، امیدهایم به تو به یأس مبدّل مے گردد

” سُبْحانَکَ یا لا اِلـهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِ “
ّمنزهے، تو اے آنکہ جز تو معبود برحقے نیست
به فریاد رس، به فریاد رس،
ما را از آتش خلاص کن “

  اﻟﻬﯽ!
ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺁﺯﻣﺎﯾﯽ،
ﺗﻮﺍﻥ ﺗﺤﻤﻞ ﻭ ﺻﺒﺮ ﻣﺮﺍ ﺯﯾﺎﺩ ﮐﻦ؛

ﺍﮔﺮ ﻣﯽﺑﺨﺸﺎﯾﯽ،
ﻇﺮﻓﯿﺘﻢ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻩ؛

ﺍﮔﺮ ﻣﯽﺳﺘﺎﻧﯽ، ﮔﻮﻫﺮ ﮐﻤﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭ؛

ﺍﮔﺮ ﻣﯿﺮﻫﺎﻧﯽ…
ﺧﺪﺍﯾﺎ! ﺣﺘﯽ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﻣﮑﻦ…

ﻧﯿﺎﺯ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽﻧﯿﺎﺯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﯿﺎﺯﯼ…

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ!
ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺎ ﻭ ﻋﺰﯾﺰﺍﻧﻤﺎﻥ ﺑﮕﺮﺩﺍﻥ…

 برگزیده ای از صحیفه ی سجادیه
به مناسبت ماه مبارک رمضان
 عهدنامه ای با خداوند

وَ لَكَ يَا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، وَ ضَمَانِي أَنْ لَا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ

خدایا !
اى پروردگار من !
با تو قرار مى‏گذارم،
در كارى كه ناپسند توست، برنگردم
و ضمانت مى‏دهم،
در كارى كه نكوهيده توست، بازنگردم
و عهد مى‏بندم،
 از همه نافرمانى‏هاى تو، دورى گزينم.

صحیفه سجادیه ،دعای 31 بند 16

دلا فرزانگی کردن مهم است
خدا را بندگی کردن مهم است
چه مدت زندگی کردن مهم نیست
 چگونه زندگی کردن مهم است

 دلا این زندگی جز یک سفر نیست
گذرگاه است و راهش بی خطر نیست
چو خواهی با صفا باشی و صادق
 به جز راه خدا راهی دگر نیست

غم بیچارگان خوردن مهم است
 دلی از خود نیازردن مهم است
چه مدت زندگی کردن مهم نیست
 چگونه زندگی کردن مهم است

دلا با نفس جنگیدن مهم است
عیوب خویش را دیدن مهم است
 خطا باشد ز مردم عیب جویی
خطای خلق بخشیدن مهم است

دلا درد آشنا بودن مهم است
به مردم عشق ورزیدن مهم است
چه مدت زندگی کردن مهم نیست
چگونه زندگی کردن مهم است..

به درونمان بازگرد،
با نور وجودت به ما روشنایی ده تا زیبایی های دنیا را ببینیم و از آن لذت ببریم.

با حکمت وجودت به ما بصیرت ده تا راه های رسیدن به آرامش و حقیقت را ببینیم و در آن قدم گذاریم.

خدایا 
کمک کن
تا لحظه ای به خود آییم تا خدای درون را بیابیم و بی نیاز شویم…
عشق عشق می آفریند…
بیاموزان
عشق ورزیدن را، عاشق ماندن را به ما یاد بده…

خدایم 
به ما یاد بده زندگی کردن را، نفس کشیدن را، نفسی عمیق از اعماق هستی، تا بتوانیم بهتر ببینیم و بفهمیم ..تا قدر این دنیا و زیبایی هایش را بیشتر بدانیم…

یاد بده و تنها و تنها یاد بده که دوست بداریم و آسوده بگذریم…
بخشیدن و لذت رهایی را به ما یاد بده…

 الهی!
خواندی تاخیر کردم….
فرمودی،تقصیر کردم….
عمر خود بر باد کردم…
و بر تن خود بیداد کردم….

اگر گوییم ثنای تو گوییم….
اگر جوییم رضای تو جوییم….

الهی!گفتی کریمم،امید بدان تمام است….
تا کرم تو در میان است،نا امیدی حرام است.

خواجه عبدالله انصاری

الهے من همانم بی پناهم….
بجز الطافتان راهے ندارم !

الهے گاه گاهے یک نگاهے ….
به این عبده ذلیلت،"کن عطائے “

الهے من حقیرم،ناتوانم….
تویی سرور به این عالم،"خدایے “

الهے تو رئوفے ، مهربانے ….
کریمے و رحیمے ، “باصفائے “

الهے ماندگاری ، نازنینے ….
تو پوشاننده هر عیب مائے !

الهے آمدم دستم بگیری….
نیازم را ببین یا ربّ،"الهے ..

ﺧﺪﺍﯾـــــﺎ ،
ﻣﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻢ ،
ﺁﯾﻨﺪﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻟﯽ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﺍﻡ ؛
ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻭ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ

ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ،
ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻢ ،
ﻋﺸﻖ ﺣﻘﯿﻘﯽ ،ﺳﻼﻣﺘﯽ ،
ﺁﺭﺍﻣﺶ ،ﻭ ﻧﯿﮑﺒﺨﺘﯽ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻡ .

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻋﻄﺎ ﮐﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ
ﻫﺮآنچه ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺧﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﺩﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍﻟﺒﺮﯾﺰ ﮐﻦ ﺍﺯ
ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻟﺒﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﮔﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﮐﻦ .

 فرازی از مُناجات المُحبیّن 

 مناجات کسانی است که خدا
را دوست دارند ؛
و به او عشق می ورزند ؛!

 کسانی که محبت خداوند
را می طلبند و از
او می خواهند به بنده اش
نظر افکند
و مهربانانه به وی بنگرد ؛!

 الهی ؛
 کیست که
طعم محبتت را چشید
و جز تو کسی را آرزو کرد 

کیست که در نزدیک تو
مقام گرفت
و روی گرداندن توانست 

خدایا شرمنده ام ؛هروقت به سرمایه ام نگریستم آن را از هوش و ذکاوت خود دانستم؛

 خدایا شرمنده ام ؛ که مقام و مسئولیت خود را شایسته لیاقتم دانستم.

 خدایا شرمنده ام ؛ دلیل عزت و محبوبیتم را از نوع برخورد خود با مردم دانسته ام.

خدایا شرمنده ام ؛ فراموش کرده بودم همه چیز به خواست توست و جز قدرت تو قوه ایی نیست

 خدایا توبه میکنم از اندیشه باطلم و عهد میبندم با دیدن داشته های خود و دیگران فقط بگویم :

” مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ “

 سوره کهف آیه ۳۹

وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا

ﻭ ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﺁﻣﺪﻯ ﻧﮕﻔﺘﻰ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﺰ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﻗﻮﻩ ﺍﻯ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻛﻤﺘﺮ ﺩﺍﻧﻰ ( به خود مغرور نشو )

«فَـهُــوَ حَـسـبُه» کـہ مـے خوانم
 انگار کسے دستے بـہ قلبم مے کشد!
و من آرام می شوم
  انگار کسے مے گوید :
” خیالت راحت ! من هستم .. “
و من
تمام ِ دلشوره هایَم را مے سپارم بـہ باد ..
  انگار همـہ برایم مے شود تو
و تو مے شوے همـہ ے من …!

الهی…

توانائی ده که درراه نیفتیم
وبینائی ده که درچاه نیفتیم

الهی برعجز خود آگاهم
وبربیچارگی خود گواهم
خواست خواست توست
من چه خواهم؟!

الهی ازپیش خطر
واز پس راهم نیست
دستم گیر که جزفضل تو پناهم نیست!

.

امام جواد (ع) :

خود را به این دعا حرز کن که اگر لشکرهای روم و ترک را ملاقات کنی و همگی به همراه جمیع اهل زمین علیه تو قیام کنند، از ایشان به تو بدی نرسد و از همه آن ها ایمن باشی.

آیت الله بهجت می فرمایند:
من در مورد ختومات از استادم (مرحوم آیت الله قاضی) چیزی نمی پرسیدم، اما گاهی خود ایشان می فرمودند. از جمله سه عمل را:

اول حرز امام جواد(ع) که باید به بازو بسته شود و خاصیت آن خصوصا برای باطل کردن سحر و طلسم) فقط در صورت بسته شدن به بازوست…

خواص حرز امام جواد (ع)

الف)دفع بلایا:

ادامه »

تا غروب جمعه زمان زیادی باقی نمانده…
یعنی این هفته هم به شایدها می پیوندد؟

سلام آقای من…
بیا و بزرگی کن مثل همیشه..
ببخش هرقدر که آزارت می دهیم..
بخدا شرمنده ایم..
مولای من..

بیا و این فرزندان آدم را نجات بده..
نجاتشان بده از وسوسه های شیطانی..
میدانی آقا؟!

اینجا مردمانش دیگر بوی خدا نمیدهند..
اینجا مردانش دیگر غیرت به ارث نمیبرند..
اینجا دخترانش دیگر حیا را نمیشناسند..
اینجا زنانش دیگر مادر بودن را نمیفهمند..
اینجا پسرانش دیگر مرد بودن را نمی آموزند..
اینجا همه چیز سیاه است..
سیاه و سخت..

زندگی ها پر شده از گناه..
پر شده از مشقت..
سختی کشیدن..
و البته به جایی نرسیدن..

آدم های این دنیا عجیب تشنه اند..
تشنه ی عدالتت..
آقا تورا جان مادرت بیا..
بیا و نجاتمان بده..

دلم نوشت:
یادمان باشد اگر تنگی دل غوغا کرد؛
مهدی فاطمه را یاد کنیم؛او تنهاست

گفتم: خدا آخه این همه سختی؟ چرا؟
گفت: «انَّ مع العسر یسرا»
“قطعا به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/6)

گفتم: واقعا؟!
گفت: «فإنَّ مع العسر یسرا»
حتما به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/7)

گفتم: خب خسته شدم دیگه…
گفت: «لاتـقـنطوا من رحمة الله»
از رحمت من ناامید نشو.(زمر/53)

گفتم: انگار منو فراموش کردی!
گفت:«اذکرونی اذکرکم»
منو یاد کن تا یادت باشم.

ادامه »

چادری که باشی راننده تاکسی در جواب سلامت میگه سلام خانوم!
چادری که باشی حتی جنتلمن ترین هاشم میدونن که نباید دستشونو دراز کنن و ازت بخوان که باهاشون دست بدی.
چادری که باشی تنها چیزی که ازت دیده میشه سیاهی چادرته نه خط چشمت.
چادری که باشی فروشنده ای هم پیدا میشه که با اکراه بهت بگه خانوم این دامنی که انتخاب کردین کوتاهه میخواین بیارم ؟!
بعد تو با خودت میگی لابد این فکر میکنه من همیشه چادر سرمه.
چادری که باشی نزدیک پله برقی کمی مکث میکنی تا چادرتو جمع کنی
چادری که باشی قید کوله پشتی تو میزنی با این که با هربار دیدنش دلت غنج میره
چادری که باشی سرت بالاس نگات پایینه
چادری که باشی تو هر سطحی براقی چادرتو چک میکنی نه پف موهاتو
چادری که باشی همیشه قیمت چادرتو میدونی
چادری که باشی…
یه وقتایی ترجیح میدی دیده ها و شنیده هاتو به روت نیاری .
چادری که باشی یه وقتایی زود مورد قضاوت قرار می گیری .
یه وقتایی زود بهت برچسب میزنن :"خشک مقدس”
اما همینکه یک لحظه فکر میکنی مهدی فاطمه با لبخند نگاهت میکند.
همه چیز فراموش میشود.
آن وقت است که گرمای وجودش را با هیچ خنکایی ،با هیچ نسیمی عوض نمی کنی
کم چیزی نیست خریدن لبخند مهدی فاطمه

می گویند غدیر دروازه ورود به محرم است اگر نبود غدیر واقعه عاشورا نیز نبود

وچه کوتاه است فاصله بین بالا رفتن دست علی (ع) در روز غدیر با بالا رفتن رأس حسین (ع) در روز عاشورا .

اگر عقل سلیمی داریم باید به حکم عقل هرچه سریعتراز این منجلاب غفلت عظیم که گرفتارش شده ایم بیرون آییم وبدانیم که این زندگی چند روزه هدفی بزرگ دارد وآن معرفت الله است.

رأس حسین (ع) بالا رفت تاپرچم معرفت همیشه در اهتزاز باشد واگر از حسین جز معرفت بخواهیم خسران بزرگی کرده ایم وبدان که شهادت یکی از راههای معرفت است.