از بیانات آیة الله جوادی آملی:

حضرت علی (ع) فرمود:

النّاسُ نِيامٌ إذا مَاتُوا اِنْتَبَهُوا
مردم خوابند؛ هنگامی که مُردند، بیدار میشوند.

انسانی كه خوابيده است خيلی چيزها را در عالَم خواب می‌بيند؛
خواب می‌بيند بوستانی هست، مرغزاری هست، دارايی‌ها و ثروتی هست،
وقتی صبح برای نماز بلند شد می‌بيند دستش خالی است.

خيلی‌ها همين‌طور هستند،خيال می‌كنند دارند، هنگام مرگ معلوم می‌شود دستشان خالی است،
تا به حال خواب می‌ديدند،اين معنای ظاهری و كفِ اين حديث است.
اما در معنایی بالاتر اكثر مردم آنچه را می‌بينند مثل شخص خوابيده است كه در رؤيا دارد می‌بيند،
رویاهایی که تعبير دارد،
يعنی آنچه در دنیا می‌بينند همه تعبير دارد
و وقتی که مُردند تعبيرشان روشن می‌شود و باطن و حقیقت اعمالشان مکشوف میگردد.

سایت إسراء، تفسیرسوره یس، جلسه۱۷