1.بخشش آن است که اما و اگری پیش از آن نباشد و منت گذاری درپی آن نیاید.

2.بخشندگی پیش از درخواست از بزرگ‏ترین بزرگواری‏‌هاست.
3.گناه را با کیفر مداوا مکن و در میان آن دو، راهی برای عذر خواهی بگذار.
4.شوخی هیبت را می‏‌بلعد.
5.انسان ساکت بر هیبت و وقار خود می‌‏افزاید.
6.آن کس که از او چیزی بخواهند، آزاد است تا آن زمان که وعده دهد. و برده است، تا آن زمان که به وعده عمل کند.
7.فرصت زودگذر است. و به کندی و سختی دوباره به دست می‏‌آید.
8.نعمت‏ها تا زمانی که هستند ناشناخته‌‏اند و هنگامی که رخت بربستند، شناخته می‏‌شوند.

«معانی‌الأخبار، صفحه 257، حدیث 2»