1-«شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» روایتى را از امام جواد (علیه السلام) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «در ماه رجب، شبى است که از تمام آنچه که خورشید بر آن مى تابد بهتر است و آن شب، شب «بیست و هفتم» ماه رجب است; که در صبح این شب، رسول خدا (ص)به رسالت مبعوث گردید، و از شیعیان ما هر کس در آن شب عملى را انجام دهد، پاداش آن به اندازه عمل شصت سال خواهد بود.
از آن حضرت سؤال شد: چه عملى در آن شب بهتر است؟

فرمود: پس از نماز «عشا» وقتى که خوابیدى، پیش از نیمه شب، یا پس از نیمه آن از خواب برمى خیزى و دوازده رکعت نماز مى خوانى، در هر رکعتى، سوره «حمد» و یک سوره از سوره هاى کوچک مفصّل(1) را مى خوانى; آنگاه در هر دو رکعتى که سلام نماز را دادى، مى نشینى و هفت مرتبه سوره «حمد» و هفت مرتبه «معوّذتین» (سوره فلق و ناس) و سوره هاى «توحید» و «کافرون» و سوره «قدر» و «آیة الکرسى» را هر کدام هفت مرتبه مى خوانى; پس از آن این دعا را مى خوانى:

اَلْحَمْدُ للهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ
ستایش خاص خدایى است که نگیرد فرزندى و نیست براى او در فرمانروایى شریکى و نیست
لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً، اَللّـهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعاقِدِ عِزِّکَ عَلَى
برایش یاورى ازخوارى و به بزرگى کامل بزرگش شمار خدایا از تو خواهم به حق چیزهایى که موجبات عزتت بر
اَرْکانِ عَرْشِکَ، وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ، وَبِاسْمِکَ الاَْعْظَمِ الاَْعْظَمِ
پایه هاى عرشت مى باشد و به حق سرحد نهایى رحمتت از کتابت و به نام بزرگتر بزرگتر
الاَْعْظَمِ، وَذِکْرِکَ الاَْعْلَى الاَْعْلَى الاَْعْلى، وَبِکَلِماتِکَ التّامّاتِ، اَنْ
بزرگترت و به حق ذکرت که والاتر و برتر و اعلى است و به کلمات تام و تمامت که
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ.

درود فرستى بر محمّد و آلش و انجام دهى درباره من آنچه را تو شایسته آنى.

آنگاه هر حاجتى که دارى از خداوند طلب کن کن که برای هرچیزی دعا کنی به اجابت می رسد مادامیکه دعا و درخواستت گناه یا قطع رحم یا نابودی گروهی مومن نباشد. (مصباح المتهجّد، صفحه 813 و اقبال، صفحه 670 و زاد المعاد، صفحه 35)
مرحوم محدّث قمى، سوره هاى کوچک مفصّل را به سوره محمّد، تا آخر قرآن تفسیر کرده است; ولى در روایت اقبال و زاد المعاد آمده است که: منظور از آن، سوره یس به بعد است.

2- دوازده رکعت نماز است که نحوه آن در اعمال شب نیمه رجب، نیز بیان شد و اینگونه است:
این نماز را امام ابولحسن (ع) روایت کرده می خوانی که فرمود:
در این شب هر زمان که خواستی دوازده رکعت بگزار ودر هر رکعتی سوره های حمد و فلق وناس را یکبار ونیز اخلاص را چهار بار می خوانی وبعد از اتمام نماز همانطور که نشسته ای چهاربار می گویی:
“لا اله الا الله والله اکبر الحمد لله وسبحان الله ولا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم”
آنگاه هر چه می خواهی دعا کن (اقبال الاعمال : ج 3 ص 267.مصباح المتهجد، ص821)
3- اين نماز را بدين طريق سيّد از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است اما شيخ در مصباح فرموده كه داود بن سرحان از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود:

 در شب نيمه‌ي رجب و در شب بيست و هفتم دوازده ركعت نماز، به جا مى آورى و در هر ركعت حمد و سوره مي‌خواني و بعد از نماز حمد و سوره‌ي فلق و سوره‌ي ناس و سوره‌ي اخلاص و آيه الكرسى را چهار مرتبه مي‌خواني و بعد از آن چهار مرتبه مى‌گويى سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَرُ پس مى گوئى اَللّهُ اَللّهُ رَبّى لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئا وَما شاَّءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ( و در شب بيست و هفتم نيز مثل اين را به جا مي‌آوري)-( مصباح المتهجّد، ص 742. )

4-این نماز را حضرت رسول (ص) فرمودند:
کسی که در شب بیست و هفتم از ماه رجب دوازده رکعت بگزارد که در هر رکعتی حمد را یکبار و سوره اعلی را ده بار و قدر را ده بار بخواند وبعد از نماز صد بار بر پیامبر (ص) صلوات بفرستد ونیز صد بار استغفار کند خداوند سبحان برای او ثواب عبادت فرشتگان را می نویسد.( ترجمه اقبال، ج 2، ص 831)