یکی از علل بروز خشکی و بستر سازی بیماری هایی مانند حساسیت های فصلی، آسم، لوپوس، بهجت و امثال آن، نخوردن صبحانه می باشد و معمولاً افراد می گویند صبح ها اشتهایی به غذا نداریم! درست است، برای آن که اگر شب ها غذا با حجم زیاد و بدون فاصله از خواب خورده شود زمانی که بدن در خواب شبانه فرو می‌رود به جز معده تمام اعضای بدن به استراحت می پردازند و صبح سرحال و شاداب از خواب بر می خیزند اما معده تا پاسی از شب مشغول هضم کردن غذا بوده و فرصت استراحت نیافته است؛ طبیعی است که صبح خسته باشد.

 در صورت ناشتا ماندن تا ظهر مقادیر زیادی صفرا و مواد ترشحی دیگر در معده ریخته شده و سبب آسیب به معده می شود

 لاغری و ضعف مفرط، بیماری های تیروئید، سرگیجه و کم خونی از نخوردن صبحانه بخصوص در کودکان است؛ باید سفره صبحانه را از انواع خوردنی های اشتها بر انگیز و مقوی پر کرد.

  صبحانه نخوردن باعث جبران و زیاده روی هنگام ناهار و احتمال بروز چاقی خواهد شد. علاوه بر این باعث ضعف و قصور در هضم شده و اخلاط غیر طبیعی و مضر را در کبد افزایش می دهد که خود سر منشأ بسیاری از بیماری ها است.

 کسانی که صبحانه نمی خورند، اغلب عصبی و تند خو می شوند. اعصاب به بتدریج ضعیف می شود و میزان تحمل انسان را نسبت به تنش های گوناگون کاهش می دهد.

 توجه به صبحانه خوب عامل قوت در طول روز، تقویت دید چشم، پیشگیری کننده از ریزش مو و موجب طول عمر توأم با سرحالی و شادابی است و علیرغم برخی از اظهارات غیر علمی، صبحانه خوب باعث چاقی نمی شود، بلکه وزن بدن را به صورت متعادل نگاه داشته و با تقویت سیستم ایمنی، بدن را در مقابل امراض گوناگون مقاوم می سازد