در جنگ جهانی اول که مشکلات مسلمان‌ها بخصوص کشور ایران زیاد شده بود.
مرحوم آیة اللّه میرزا حسین نائینی استاد بسیاری از مراجع تقلید گذشته فرمودند: من خیلی نالیدم و متوسل به امام زمان علیه‌السلام شدم و شکایت کردم.

یک روز همین‌طور که متوسل بودم، بر من مکاشفه‌ای شد و حضرت بقیة‌الله را زیارت کردم. دیدم حضرت ایستاده‌اند و دیواری مرتفع در حدود ده بیست‌متری و سر به فلک کشیده در آنجا بود.

حضرت با انگشت به من اشاره کردند که نگاه کنم. دیوار به طرز وحشتناکی کج شد، و نیم مورّب شده بود، اما بالای آن حدود پنج شش متری از جای اصلی‌اش حرکت کرده است. بعد دیدم انگشت امام زمان علیه‌السلام به‌طرف دیوار است؛ و به من اشاره کردند که نگاه کن!

بعد فرمودند: این دیوار ایران است، کج می‌شود اما با انگشتمان نگهش داشته‌ایم، نمی‌گذاریم خراب شود. اینجا شیعه هستند، خانه ماست، کج می‌شود اما نمی‌گذاریم خراب شود.

فتوحات ؛ استاد سید علی اکبر صداقت