ابن عباس نقل می‌کند:عده ای از اهل کوفه از بزرگان شیعه ازامیرالمومنین"ع"درخواست کردند که از عجایب اسرارالهی به آنها نشان دهد.

حضرت امیر"ع"فرمودند:

شما تحمل دیدن یکی از آنها را ندارید و کافر می شوید.

گفتند:
ماشکی نداریم که توصاحب اسرار هستیآنگاه از میان آنها هفتاد نفر را انتخاب کرد و آنها را به پشت کوفه بیرون برد سپس دو رکعت نماز خواند و کلماتی را گفت و بعد فرمودند:

نگاه کنید وقتی نگاه کردند دیدند درختها و میوه ها است به طور خیلی واضح و روشن بهشت را مشاهده کردنداز میان آنها کسی که بهترین گفتار را داشت گفت:

این سحری است آشکار و جز دو نفر بقیه کافر گشتندآن حضرت به یکی از آن دو نفر فرمودند:

آنچه همراهانت گفتند شنیدی ؟
بخدا قسم این سحر نبود و من ساحر نیستم بلکه این از علم خدا و رسول سرچشمه گرفته است.

اینها وقتی مرا و گفتارم را رد کردند در حقیقت رسول خدا"ص"را رد کرده اند.سپس به مسجد برگشت تا برای آنها استغفار کند.

وقتی دست به دعا برداشت همه ریگ های مسجد در و یاقوت گردید یکی ازآن دو نفر هم کافر گشت و برگشت و یک نفر از آنها ثابت ماند.

منابع:

مشارق الأنوار : ۸۲
بحارالانوار : ۲۵۹/۴۱ ح ۲۰
القطره: ج۱ح۶۳/۱۵۶