شخصی از اصحاب حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام که دستش قطع شده بود.

محضر مقدس آقا امیرالمؤمنین علیه السلام شرف یاب شد.

حضرت دست بریده او را گرفته و بجای خودش گذاشتند و آهسته چیزی خواندند،تا شفا یافت.

مرد خوشحال و خشنود شد و رفت.

روز بعد آمد خدمت حضرت و گفت : یا علی چه چیزی به دستم خواندی که خوب شد؟
حضرت فرمود:سوره حمد را خواندم.

آن شخص از روی تحقیر گفت: فقط سوره حمد را خواندی؟!

تا این حرف را زد؛ فی الحال دستش آویزان شد و تا آخر عمر به همان حالت بی دستی باقی ماند،زیرا که سوره حمد را غیرقابل اعتنا و کوچک شمرد..

خزینه الجواهر،حدیث ۳۲