سه چیز می تواند موجب فساد شود ؛ می گوید : «إنَّ الشَّبَابَ وَ الفِراغَ وَ الجِدَه ،مَفسَدهٌ لِلمَرءِ أیُّ مَفسَدَه».

یکی جوانی است. جوانی خوب است، امّا باید کنترل بشود، بالاخره جوان هر کار را که نمی‌کند.
دیگری بیکاری و فراغت است.

کسی که بیکار باشد، همه کار از او سر می‌زند . جوانی که کار داشته باشد یا درس بخواند ، شب وارد خانه می‌شود ، بعد هم نماز خود را می‌خواند ، یک چیزی می‌خورد و می‌خوابد. امّا وقتی بیکار باشد ، حالا ساعت ۱۲ شب است می‌گوید : برویم یک دوری بزنیم ، چه دوری ساعت ۱۲ ! پرنده‌ها خوابیدند ، انسان‌های عاقل خوابیدند ، تو کجا می‌روی؟!

مورد آخر هم جده است ، به معنای پول زیاد ؛ جوان هستم ، بیکار هم هستم ، پول هم ماشاءالله هر چه بخواهم به غیر حساب داده می‌شود ! این هم موجب فساد است!