حاج صفر علی نیک زاد، یکی از تجار متدین میگفت : یک روز من از آیت الله کوهستانی پرسیدم:
شما چگونه به این مقام رسیدید؟

فرمود:بوسیله جهاد با نفس:

من در نجف در صحن حضرت امیر علیه السلام حجره ای داشتم و مشغول تحصیل علم بودم و با کمال قناعت وسادگی زندگی می کردم.

 یک روز از جانب مادرم یک طاقه پارچه قبایی از جنس خیلی خوب به دست من رسید، من از دیدن آن پارچه خوب و عالی احساس خوشحالی کردم.

 ولی ناگهان به فکرم رسید که این قبای نو و قیمتی فردا از من عبای نو و قیمتی می خواهد
 روز دیگر باید نعلین مناسب آنها تهیه واین لباسهای نو خانه نو سپس اثاثیه نو می خواهند…

بالاخره فکرم به اینجا رسید که هرچه زودتر این طاقه عالی،تا مرا گرفتار هوا ونفس نکرده او را از خود دور کنم!

صبح زود بردم به یک طلبه مستحقی دادم تا این که خیالم راحت شد.

کرامات مردان خدا ،ص322