هر اصطلاح و واژه‌ای که تاثیر مثبت در روح و روان جوانان داشته باشد مورد توجه و سوء‌استفاده مدعیان دروغین قرار می‌گیرد. این شیادان برای رسیدن به منافع نفسانی و دنیوی خویش از هر وسیله‌ای برای جذب افراد ساده لوح استفاده می‌کنند تا مریدان خود را با اهداف و گرایش‌های انحرافی، به سوی پرتگاه ضلالت سوق دهند.

اشو یکی از مدعیان دروغین، با هدف ترویج تفکرات انحرافی و نفوذ در قشر جوان، با سوء استفاده از واژه عشق به تضعیف ادیان الهی می‌پردازد.
وی با رد خدای ادیان الهی بیان می‌کند: «عشق خدای واقعی است نه خدای فلاسفه… بودا، مسیح، محمد… .»

واژه عشق از جذاب‌ترین و پرطرف‌دارترین و درعین‌حال از آسیب‌پذیرترین، روش جذب مدعیان دروغین است. این واژه جذاب، از سویی باعث افزایش اقبال جوانان به عرفان‌های کاذب و از سوی دیگر، زمینه را برای سوء‌استفاده مدعیان دروغین دو چندان می‌کند.

اشو در این سخن با زیرکی کامل خدای ادیان و مذاهب دیگر را نفی می‌کند و به صورت غیرمستقیم، خود را به عنوان خدای مجسم به مریدان معرفی می‌کند تا آن‌ها با عشق به اشو به سمت کمال پوشالی حرکت کنند.

منبع:

تفسیری از اشو بر داستان‌های صوفیان، باگوان اشو راجنیش،  تهران، ص 49.