دعای هفتم - فراز دهم

 فَقَدْ ضِقْتُ لِماٰ نَزَلَ بیٖ یاٰ رَبِّ ذَرْعاٰ
پس ای پروردگارم، از حوادثی که بر من فرود آمده، دلتنگ و بی طاقت شده ام

وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ماٰ حَدَثَ عَلَیَ هَمّاً
و به سبب تحمل آنچه بر من نازل شده
پر شده ام از حزن و اندوه

 چقدر قلبم منقبض و فشرده میشود
 و چقدر احساس عجز و ضعف میکنم
 و چقدر اضطراب بر وجودم مسلط شده

 سنگینی باری که بر دوش میکشم
حرکتم را کند

و قدمهایم را کوتاه و تنگ کرده
 و اندوه بر دوش کشیدن چنین باری
قلبم را مالامال نموده