خدعه و ریا
ابن بابويه دركتاب توحيد از سعد بن صدق بن زياد روايت كرده گفت: از حضرت صادق علیه السلام سؤال نمودم كه در روز قيامت وسيلة نجات از آتش جهنم چيست؟ فرمودند: خدعه نكردن با خدا زيرا هركه با خدا خدعه كند خدا نيز با او خدعه نموده و ايمان را از دل او ببرد و چنين كسي در حقيقت با نفس خويش خدعه نموده است.
راوي ميگويد: به حضورش عرض كردم غرض از خدعه كردن با خدا چيست؟
فرمودند: در ظاهر اوامر خدا را قبول نموده ولي در باطن معتقد نبوده و ايمان نداشته باشد و يا آنكه بظاهر اوامر را اجرا نموده ولكن براي غير خدا باشد، از ريا كردن بپرهيزيد كه اين عمل شريك قرار دادن براي خداست
شخص ريا كار را در روز قيامت به چهار نام بخوانند، صدا ميزنند و ميگويند:
اي كافر و اي فاجر و اي حيله باز و اي زيانكار اعمال و عباداتت از بين رفت
پاداش خود را از كسي كه برايش عبادت نموده اي بخواه.
امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر شخصي نزد تو بيايد و ستايشي دربارة تو بگويد كه در تو وجود نداشته باشد تكذيب كن و گفتارش را تصديق و قبول مكن، زيرا او به تو ظلم نموده، و مدحي كرده كه در تو نبوده.
تفسير جامع , ج 2 ص ۱۷۳
بحارالانوار ,ج27ص۵۰۰