دعای پانزدهم: دعای آن حضرت هنگام بیماری 

الهی…

 برای مؤمن،بیماری؛
یک مصیبت و بیچارگی نیست

 بیماری جسم،
باعث نمیشود روح و روان او
بیمار شود.

افسردگی، اضطراب، و روان‌پریشی برایش به دنبال ندارد.

 برای مؤمن،
بیماری،
که خواه ناخواه
برای هر کسی پیش می‌آید؛
 فرصتی برای رشد
و مکمل سلامتی است

 این یک نگاه جالب و متفاوت به مقولهٔ بیماری است

به همین دلیل امام در این دعا می‌فرمایند:
آیا برای سلامتی‌ام شکر کنم؟
یا برای بیماری‌ام؟

 چرا که در بیماری:
مَحَّصْتَنِى بِهَا
 تو مرا پاک می‌کنی

تمحیص = تطهیر، زلال، پاکیزه کردن
شستشو دادن و خالص کردن است

 وَ النِّعَمِ الَّتِى أَتْحَفْتَنِى بِهَا،
و در وقت بیماری به «من»
 تحفه میدهی