زيد بن على حكايت می كند :

روزى از روزها سخت مريض شدم تا حدّى كه ديگر نتوانستم حركت كنم .

لذا پزشک نصرانى را بر بالينم آوردند و او برايم دارويى را تجويز كرد و گفت :
 اين دارو را به مدّت ۱۰ روز مصرف مى كنى تا مريضى ات برطرف و بهبودى حاصل شود .

 پس از آن كه پزشک نصرانى از منزل خارج شد ، نيمه شب بود و كسى از طرز استفاده آن دارو اطّلاعى نداشت  من در حالى كه متحيّر بودم ، ناگاه شخصى جلوى منزل ما آمد و اجازه ورود خواست .

 همين كه وارد منزل شد ، متوجّه

 سپس آن غلام به من گفت :
 مولا و سرورم فرمود : آن پزشک دارويى را به تو داد و گفت مدّتى آن را مصرف كن تا خوب بشوى ؛ ولى ما اين نوع دارو را فرستاديم ، چنان چه آن را يكبار مصرف نمايى ، إن شاءاللّه به إذن خداوند متعال خوب خواهى شد .

 با خود گفتم : همانا امام هادى عليه السلام بر حقّ است و بايد به دستورش عمل كنم .

به همين جهت ، دارويى كه حضرت فرستاده بود را مورد استفاده قرار دادم و چون آن را مصرف كردم ، در همان مرتبه اوّل عافيت يافتم و داروى پزشک نصرانى را تحويلش دادم .

 فرداى آن روز ، پزشک نصرانى مرا ديد و چون حالم خوب و سالم بود و ناراحتى نداشتم ، علّت بازگرداندن داروهايش را و نيز علّت سلامتى مرا جويا شد؟

تمام جريان را كه امام هادى عليه السلام برايم دارويى فرستاد و اظهار نمود با يک بار مصرف خوب خواهم شد ، همه را براى پزشک نصرانى تعريف كردم .

بعد از آن ، پزشک نصرانى نزد امام هادى عليه السلام حاضر شد و توسط حضرت هدايت و مسلمان گرديد و سپس اظهار داشت :
 اى سرور و مولايم!
 اين نوع درمان و دارو از مختصّات حضرت عيسى مسيح عليه السلام بوده است و كسى از آن اطّلاعى ندارد ، مگر آن كه همانند او باشد .

 هداية الکبری :؛ص۳۱۴