نوفلى میگوید،به امام صادق عليه السلام عرض كردم :
گاهی مؤمن خوابى مى بيند و همان گونه خواهد بود كه ديده است،
و گاهی خواب مى بيند و واقعيتى ندارد.

امام عليه السلام در جواب فرمود:

 مؤمن كه خوابيده است روح او حركت مى كند كه تا به آسمان كشيده مى شود،

 پس آن چه را كه در ملكوت آسمان در موضع تقدير و تدبير ديده است آن درست و حق است.
و آن چه را كه در زمين ديده است آن خوابهای پوچ و غیر واقعی است .

به امام گفتم: آيا روح مؤمن به آسمان صعود مى كند؟
گفت : آرى
گفتم : آن چنان كه چيزى از روح در بدنش باقى نمى ماند؟
فرمود: نه اين گونه نيست!
اگر روح به كلّى از بدن خارج شود كه چيزى از آن در بدن نماند، هر آينه كه بدن مرده است!
گفتم:پس چگونه خارج مى شود؟
فرمود: آيا آفتاب را نمى بينى كه در جاى خود است و شعاع آن در زمين معلوم است؟

روح هم چنین است كه اصل آن در بدن است و حركت آن هنگام خواب، مثل شعاع آفتاب است…

منبع:

هزار و یک کلمه،علامه حسنزاده آملی