پروردگارا، نه تنها شایستگی اینکه صدایم را بشنوی ندارم؛
و لاَ اسْتِيجَابٍ لِعَفْوِكَ عَنِّي
بلکه شایستهٔ عفو تو هم نیستم

 تو هیچ اجباری در بخشش بنده‌ات نداری
و همهٔ عالم گوش به فرمان تو است

این ما بندگان هستیم که باید
فرمان تو را اجرا کنیم

خداوندا، میدانی چرا به درگاهت
روی می‌آورم؟

بلْ لِثِقَتِي بِكَرَمِكَ
چون اعتماد «من» به بزرگواری توست
و به کرم تو پشت‌گرمم

 به کرم تو ایمان دارم
تو کریمی؛
و نشان کرمت آن است که؛
لطف و رحمتت بی‌انتظار توقع و سپاس است

و آنقدر کریمی که لطف و رحمتت
بی‌استحقاق، شامل بندگانت می‌شود

و در کرامت تا آنجا پبش می‌روی
که گناهان را به حسنات مبدل می‌کنی

خدایا، بنده‌ات می‌داند که،
دعا خواندنش، توجهش، آمدنش
و توسلش، همه از کرم تو است
نه استحقاق خودش

پس‌چگونه من می توانم به خود حق بدهم کهاین خدای کریم را فراموش می‌کنم؟

خدایا ما بندگان ضعیف تو هستیم
و عظمت و گستردگی کرم تو را نمی فهمیم

یا کریم ما را به نادانی و ناتوانی مان مگیر
و به کرمت گناهان ما را ببخش
آمین