آیت الله بهجت ره :

جهت دعا این امور لازم است:

۱. ثنا و تعظیم و تمجید ساحت مقدس حضرت حق تبارک‌وتعالی؛

۲. اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزله توبه یا ملازم آن است؛ 

۳. صلوات بر محمد و آل‌محمد علیهم‌السلام، که وسیله و واسطه فیض هستند؛

۴. بکا و گریه، و اگر نشد تباکی، ولو خیلی مختصر.

و بعد از اینها درخواست حاجت.
که در این صورت، برآورده شدن حاجت برو و برگرد ندارد.

البته اگر این مطالب در سجده باشد، مناسب‌تر است. و تأثیر بکا در این میان به جایی می‌رسد که در عمل اُم‌داوود و نیز در قنوت وتر آمده است: «فَإِن ذلِک عَلامَةُ الْإِجابَةِ؛ این نشانه مستجاب‌شدن [دعا] است»١و در اذن دخول ائمه اطهار علیهم‌السلام نیز وارد شده است: «فَهُوَ عَلامَةُ [الْقَبوُلِ وَ] الإذْنِ؛

این علامت اذن [دخول و قبولی] است»؛٢یعنی راه تکوینی است به خدا، و ارتباط با غیب است، البته برای کسی که این مطالب را باور کند.

در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۴۳