امیرالمومنین امام علی علیه السلام:

آنان كه مرتكب گناه نشده اند و از معصيت در امان مانده اند، باید با گناهكاران مهربان باشند.
چگونه است حال کسی که زبان به غيبت برادر خود مى گشايد و او را به سبب گرفتار شدنش در چنگ گناه، سرزنش مى كند؟
به خدا سوگند، اگر گناه بزرگى مرتكب نشده، همین جرأت او در عيب جويى از دیگران، گناهى بزرگتر است .

به عيبجويى گناهكار مشتاب، شايد خداوند او را آمرزيده باشد.
بايد به سبب عيبى كه ديگران بدان مبتلا هستند و ایمن بودن خود از آن گناه، خدا را شكر گويد و اين شكرگزارى، مانع او از نكوهش ديگران باشد.

نهج البلاغه ، خطبه ۱۴۰