بر اساس آیات قرآن بهشت ۴ لقب کلی دارد.

1. دارالسلام :
در قرآن آيات بسياري بر وجود نعمت‌هاي مادي تصريح دارد که نقطه شروع آن نعمت‌ها، صحراي محشر است که از آنجا بهشتيان به دارالسلام که يکي از القاب بهشت است خوانده مي‌شوند:

﴿وَاللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ﴾(يونس، آيه ٢۵)

و خداوند (مردم را) به سر منزل سلامت و سعادت (بهشت) مى‏خواند و هر كه را بخواهد، به راه راست هدایت مى‏كند.

2. دارالارث :
«بهشت را به پرهيزگاران به ارث مي‌دهند»:

﴿تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن کَانَ تَقِيًّا﴾(مريم، آيه ۶۳)
این، همان بهشتى است كه به هر یك از بندگان پرهیزكار خود به ارث مى‏دهیم.

3. دارالرضا :
بهشت، عالم تجرد و اطلاق است و براي مؤمنان به مجرد درخواست باطني و مشيت دروني هرچه بخواهند داده میشود

﴿لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ عِندَ رَبِّهِمْ﴾(شوري، آيه ٢٢
و كسانى كه ایمان آورده و كارهاى نیكو انجام داده‏اند در باغ‏هاى بهشت هستند، براى آنان نزد پروردگارشان هر چه را بخواهند (فراهم است). این است آن فضل بزرگ.

4.دارالمقام
بهشت جایگاهی است که همه در آن جاودانه می شوند و کسی از آن کوچ نمی کند . به همین خاطر همه به حمد و ستایش پروردگار مشغولند

﴿وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ * الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ﴾(فاطر، آيات ۳۵ و ۳۴)

و گویند: سپاس براى خداوندى است كه اندوه را از ما زدود، همانا پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است.