امام على علیه السلام در پاسخ مردي كه از ایشان درخواست اندرز كرد فرمودند:

 از كساني مباش كه بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است و توبه را با آرزوهاي دراز به تاخير مي اندازد.
 در دنيا چونان زاهدان سخن مي گويد، اما در رفتار همانند دنياپرستان است
 اگر نعمتها به او برسد سير نمي شود، و در محروميت قناعت ندارد
 از آنچه به او رسيد شكرگزار نيست، و از آنچه مانده زياده طلب است
 پرهيز مي دهد اما خود پروا ندارد
 به فرمانبرداري امر مي كند اما خود فرمان نمي برد
 نيكوكاران را دوست دارد، اما رفتارشان را ندارد
گناهكاران را دشمن دارد اما خود يكي از گناهكاران است
 و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمي دارد اما در آنچه كه مرگ را ناخوشايند ساخت پافشاري دارد
 اگر بيمار شود پشيمان مي شود و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذراني هاست.
 در سلامت مغرور و در گرفتاري نا اميد است.
 اگر مصيبتي به او رسد به زاري خدا را مي خواند اگر به گشايش دست يافت مغرورانه از خدا روي برمي گرداند
 نفس به نيروي گمان ناروا بر او چيرگي دارد و او با قدرت يقين بر نفس چيره نمي گردد
 براي ديگران كه گناهي كمتر از او دارند نگران است و بيش از آنچه كه عمل كرده اميدوار است

صفحات: 1· 2