احمدبن اسحاق سعد اشعری میگوید:
محضر امام حسن عسکری سلام الله علیه مشرف شدم و از ایشان پرسیدم امام و خلیفهٔ بعد از شما کیست؟
حضرت برخاست و با عجله به اندرون خانه رفت ،
سپس بیرون آمد در حالی که کودکی سه ساله را بر شانه داشت که صورتش مانند ماه شب چهارده بود.
آنگاه فرمود :
ای احمد بن اسحاق ، اگر پیش خدا و حجت هایش عزیز نبودی ، این فرزند را به تو نشان نمی دادم ، او همنام رسول خدا صلی الله علیه و آله و هم کنیهٔ آن جناب است که زمین را پر از قسط و عدل کند در حالی که از ظلم و جور پر شده باشد.
ای احمدبن اسحاق مَثَل او در این امت ، مَثَل خضر و ذوالقرنین است، به خدا سوگند ، او غیبتی خواهد داشت که در آن از هلاکت نجات نمی یابد مگر آن که خداوند متعال او را به اقرار و اعتقاد به امامتش ثابت بدارد ، و به دعا کردن برای تعجیل فرجش توفیق دهد.
احمدبن اسحاق گوید :به حضرت عرض کردم‌: آیا نشانه ای هست که قلبم به آن اطمینان و آرامش یابد ؟
پس آن کودک (امام مهدی سلام الله علیه ) با زبان عربی فصیح سخن گفت و فرمود:
من بقیة الله در زمین او و انتقام گیرنده از دشمنان او هستم ، پس از دیدن با چشم ، دنبال اثر و نشانه نگرد ، ای احمد بن اسحاق .
پس خوشحال و مسرور از خانهٔ حضرت بیرون آمدم.
چند روز بعد محضر امام حسن عسکری سلام الله علیه مشرف شدم و از روشی که از خضر و ذوالقرنین درباره امام مهدی جاری است سؤال کردم
حضرت فرمود : طول غیبت …..

مکیال المکارم:ج۱،ص۱۶۸-۱۶۹