یکی از دوستان شیخ مرتضی انصاری رحمة الله به او گفت: یا شیخ ما هردو،هم درس بودیم
چرا تو شیخ شدی و من بیکار؟

شیخ گفت:ما دونفر طلبه که بودیم،من در خوراکم خیلی مواظب بودم حقی از کسی پایمال نشود…

ولی عشق تو به شکم بیشتر بود.

هرکس هرکجا دعوتت میکرد و هرکجا سفره ای پهن بود،می رفتی و میخوردی…
ولی من نه.
این بود تفاوت ما!

خداوند بدون علت کسی را انتخاب نمیکند…

معرفت نفس،آیت الله حسن زاده آملی